Big in Japan за генерациите растени во 1980-тите е пред сè песна од Алфавил. Па за некои е песна од Том Вејтс. Ама всушност изреката е инсајдерска музичарска зафрканција - ако си мал во САД или Европа, може па си голем во Јапонија?

„Беше еднаш во Шаолин“, „најреткиот албум на светот“, кој најпрвин беше продаден за 2 милиони долари на контроверзниот Мартин Шкрели, а потоа препродаден од Министерството за правда на САД како наплата на неговите долгови на дигитална платформа, ќе биде позајмен на преслушување во музеј во Тасманија. 

Она што го прават уредниците на полето на издаваштвото е прилично мистериозно и не се сведува (како што е тоа главно кај нас) на составување издавачка програма или барање извори на финансирање. Врската помеѓу уредникот и авторот би требало да е многу посуптилна, подлабока и да влијае врз формата и содржината на конечното дело.

„Знам што прави луѓето да созреваат, повеќе од што и да е друго. Преземање тежок проект со одреден товар на јавна одговорност. Тој може да биде голем или мал: серија предавања, бизнис, блог, куќа или дете.“

Овој необичен термин се однесува на нагласеното промовирање на садење машки растенија во урбани области, за да се одбегне отпадот од плодови и цвеќиња. Но бидејќи машките растенија произведуваат полен, ова може да доведе до високо ниво на алергени во воздухот. Вратете ги женските билки во градот!

Фредрик Бакман, популарниот шведски автор („Човекот по име Ове“, „Вознемирени луѓе“), чии дела се преточени и на филм, држи четириминутен говор во кој зборува за познати нешта - писателски блок, прокрастинација, и тоа со (навидум) сериозен тон. Ама публиката се препелка од смеење. 

Иако „пиратирање“ можеби и не е најсоодветниот збор за нешто што се случувало во време кога не важеле истите правила за интелектуална сопственост како денес, факт е дека драмски текстови кои играле на славни сцени во 19 век биле крадени и поставувани во помали места, без дозвола ниту од авторот ниту од продуцентот. А крадењето вклучувало многу креативни методи.

Џени Ерпенбек и преведувачот Мајкл Хофман се добитници на Меѓународниот Букер за романот „Каирос“. Таа е прва писателка од Германија што го добива ова признание, а пак Хофман е првиот маж помеѓу досегашните преведувачки (од 2015). 

Во 1940-тите еден човек влегол во експозитурата на озлогласениот расистички клан во Атланта. Тамошните членови и функционери не го знаеле тоа, но тој всушност детално го забележувал сето она што се случувало и не само што ги споделувал информациите со властите, туку истите ги вградил и во две свои книги.

Купуваш нешто, го носиш неколку пати и го палиш за да не мора да го переш или пеглаш. Идејата се појавила во текот на 1950-тите и требало да им помогне особено на жените, ем стално да си носат нешто ново, ем да им ја олесни домашната работа. 

Homo neanderthalensis ги фасцинира истражувачите - неандерталците остануваат во фокусот на дебатите за природата на видот Homo (широка биолошка класификација во која спаѓаат луѓето и нивните роднини). Помеѓу различните теории за тоа зошто тие исчезнале, а ние сме уште тука (бар уште некое време), се промените во мозочната архитектура кај Сапиенс-от, која резултирала со способност за апстрактно мислење. Со други зборови - за метафори.

Со вредност од едно евро и 96 центи, марката на Француската пошта на која е претставен еден од симболите на оваа земја, може да се изгребе и да се помириса. Ако навистина добро го направиле, мирисот е сигурно на свежо печено, таков што можеш да го слушнеш дури и крцкањето на кората.

Ретко се случува да сме толку воодушевени од некоја книга што го одложуваме пишувањето за неа за да не си го расипеме чувството, кое во процесот на прераскажување и интерпретирање се рационализира и разводнува. Оваа е една од нив. 

Филмот ќе претставува адаптација на биографијата од 600 и кусур страници на Валтер Ајзаксон за ренесансниот научник, уметник и изумител.

Александар Арабаџиев, етнолог произлезен од Институтот за етнологија и антропологија при ПМФ, УКИМ и мултиинструменталист со потекло од Радовиш, е учесник во ново меѓународно истражување кое се обидува да одговори на прашањето - зошто луѓето создаваат музика?

Човечката коса, таа екстензија на нашите тела која е истовремено објект на обожување и на притаен страв, е инспирација на уметници од различни култури и времиња. Најнова изложба во Музејот на модерна уметност Хајд во Австралија ја поврзува со идентитетот, родот и социјалниот статус.

77-иот Кан се одржува од 14 до 25 мај, а претседател на жирито е американската режисерка и актерка Грета Гервиг. Програмата содржи големи холивудски премиери, но и „помали“ филмови кои можат да изненадат.

„Универзитетската болница со која соработувавме добиваше многу повеќе скокачи од двете сорти во споредба со другите, поради нејзината близина до главните мостови - Менхетен, Бруклин и Вилијамсбург. Со текот на годините, справувајќи се со скокачитe и со другиот пореметен човечки материјал што работата му ги поставуваше на патот, Хенри стана благо закоравен, може да се каже дури и прегорен...“.

Во својот инаугуративен говор, новата претседателка на Македонија, Гордана Сиљановска Давкова, му се заблагодари на поддршката на својот сопруг. До сега имавме „први дами“, односно сопруги на претседатели-мажи. Како би можела да гласи оваа титула обратно?

На ретро грамофон оди весела песна од Сони и Шер. Во кадарот се играчки, музички инструменти, уметнички алатки. Делува фино и носталгично, како да се предмети од нечија тинејџерска соба или складиште на спомени. Сè додека не почне да работи пресата, која од нив прави безоблична каша. Со неа потоа ќе се хранат „вонземјаните“, директно во вена.

Скапо е да се лета. Гориш. Ја спржуваш машината. Го топиш моторот. Секое суштество на земјата има приближно две милијарди отчукувања на срцето кои треба да ги потроши во текот на животот. Нив можеш да ги потрошиш кроце, како желка, и да доживееш двесте години, или можеш да ги поминеш брзо, како колибри, и да доживееш две години.

Денес под коктел се подразбира напиток кој се состои од еден или повеќе алкохоли помешани со други состојки, како овошен сок или сирупи. Но потеклото на зборот всушност нема никаква врска со пиење. 

Трилер на славниот јапонски режисер од 1963, во кој се случува киднапирање на дете, во тоа време го актуелизирал „лабавиот“ закон кој ја покривал оваа област, кој предвидувал само 5 години затвор за сторителот доколку киднапираниот не е од непосредното семејство на уценетиот. 

Како некој да го местел датумот, писателот, преведувач и новинар кој пишуваше за белградско „Време“, Иван Ивањи, почина на 96 години на 9 мај, денот на победата над фашизмот. Уште поинтересно е каде - на чекор до логорот во кој бил депортиран пред 80 години, во Вајмар, во омилениот хотел на Хитлер!