Легендарниот валцер на Јохан Штраус ќе биде испратен во длабоката вселена во сабота, 31 мај, како дел од прославата на 200 години од раѓањето на австрискиот композитор и 50 години од основањето на Европската вселенска агенција (ESA).

Во ерата на глобализација и културна разновидност, традиционалните библиотеки се стремат да ги прилагодат своите системи кон заедниците што ги опслужуваат. Една од нив е библиотеката „Те аве“ во Велингтон, Нов Зеланд, која започна со имплементација на иновативен систем за класификација на маорската литература – инспириран од древното знаење и митологија на маорскиот народ.

Во книжевната и филмската критика, постои еден необичен термин. Се користи за да се опишат оние приказни кои се движат напред само затоа што сите ликови во неа се однесуваат како идиоти — односно, се неспособни да забележат очигледни работи, или пак намерно избегнуваат да кажат нешто што веднаш би го решил конфликтот. Ако не беа толку „наивни“, заплетот воопшто не би постоел.

Се сеќавате на онаа реплика од претставата „Радован Трети“ - „беше контроверзна личност, сув и дебел?“. Епа, запознајте го Адам Рајнер.

„Киракира“ се откачени или „светкави“ имиња кои им се ставаат на бебиња во Јапонија, така за да отскокнуваат од другите. Истите предизвикуваат проблем затоа што често употребуваат ретки или креативни симболи. Иако на младите родители им се чинат слатки и тренди, други ги критикуваат како застранување од традицијата, но и проблематични за читање. 

Шоџи Јамасаки имитира пластични ќеси и друг отпад поставувајќи се во просторот со кореографија (и костимографија) така за човекот да личи на ѓубре, или обратно. Кај нас би имал доста инспирација, ама кој знае дали би постигнал со движењата. 

Еден од најзначајните морални филозофи на модерното време, Мекинтаир почина на 96-годишна возраст. Тој остави длабока трага во современата филозофија со враќањето на доблестите како централна етичка категорија. Во време кога модерната етика беше доминирана од тоа што е „добро“ во практична смисла, неговата критика и визија понудија нова (подобро речено, обновена) насока на размислување.

Дали некоја сцена од филм, серија или видео-игра ви останала во сеќавање како да сте ја доживеале лично? Според нови психолошки истражувања, ваквите „фиктивни“ спомени можат да бидат исто толку живи и емотивно значајни како спомените од нашиот реален живот.

Кралската академија во Лондон ја отвори изложбата „Восхитувачки нешта: цртежите на Виктор Иго“ (Astonishing Things: The Drawings of Victor Hugo), која нуди редок увид во визуелниот свет на славниот француски писател.

Редит, платформата што се гордее со тоа што е управувана од корисниците, се најде во центарот на жестока полемика откако се откри дека истражувачи од Универзитетот во Цирих тајно учествувале во популарен „сабредит“, објавувајќи коментари генерирани од вештачка интелигенција, без знаење на заедницата. Сега, уредниците и корисниците што мислеле дека коментарите се од луѓе се збеснати.

Секако, претпоставувате - насловите на делата се генерирани од вештачка интелигенција. Но бидејќи авторите се реални, човек лесно може да помисли дека станува збор и за вистински список.

По повод излегувањето на нејзината збирка есеи „Суспендирана итност“, во издание на Илика, зборуваме со историчарка која наспроти стереотипите за оваа професија кај нас, има поинаков, интердисциплинарен пристап кон толкувањето на минатото, кој се одликува со нагласен хуманизам.

Писателката, правничка и активистка Бану Мустак влезе во историјата со тоа што стана првиот автор награден со престижната Букерова награда кој пишува на јазикот канада. Признанието ѝ се доделува за збирка раскази за тешкиот живот на жените во јужна Индија.

Во 1980-тите години, додека поп и рок музиката доживуваа невидена експанзија, во сенката на гламурот и гитарските рифови се водеше една културна и политичка битка. Главниот фронт беа загрижените родители. Но нивните деца, оние со долги коси и „проблематично“ однесување, според една студија денес се посреќни од своите врсници.

Иако никогаш не отпатувал во Грција, од своето училиште во Тибинген еден лутерански учител посветил речиси 40 години на собирање информации за животот на Грците под османлиска власт. Неговата работа го направила еден од првите и најпосветени европски „филхелени“ – љубители на грчката култура.

Истражувачи од Институтот Макс Планк за човечки развој кои анализирале околу 40 милиони наслови на англиски јазик во тек на две децении заклучиле дека тенденцијата на насловите е да бидат атрактивни за кликање а не да го запазуваат новинарскиот квалитет.

Нов колектив кој на тековниот Кански фестивал излезе со манифест во 10 точки сака да ја реформира современата кинематографија онака како што на времето тоа го правеа Ларс фон Трир и Томас Винтерберг со Догме 95.

Го нарекуваат „најдобриот научно-фантастичен филм што не сте го гледале“. И навистина, филмот на Алекс Пројас е вистинско „ноар“ доживување, како да сте внатре во стрип, ама од оние мрачните.

Калвинистичките реформатори во Женева од 16 век ги казнувале луѓето за „неморално“ однесување. На пример за пеење. Кој знае како би им било да знаат дека во моментов во Швајцарија се одвива најголемиот фестивал на песна на Евровизија.

Во март во театарот Винтер гарден во Њујорк, Џорџ Клуни ја постави својата претстава направена според истоимен филм кој го режираше во 2005. Дваесет години подоцна, таа ќе оди на телевизија во историски пренос. Планирајте ја сабота, 7 јуни во 1 наутро. 

Светската награда за храна се доделува од 1987, а оваа година оди кај микробиолог од Бразил, која пронашла начин како бактериите од почвата да ги зголемуваат приносите.

Девојка што слика по свадби (не фотографира, туку црта) поминува доста време набљудувајќи ги гостите, за да може да ги долови нивните ликови но и нивните карактери. Начинот на кои ги доживува е навистина интересен. 

Во светот на општествените и хуманистичките науки има необични експертизи, а една од нив е - академски авторитет за Евровизискиот натпревар. За ова еден професор има објавено и книга, која се занимава со историските и политичките елементи на овој медиумски и културолошки феномен.

Кога ќе се предложи некаква поделба, во случајов на цела планета Земја, која делува совршено - освен за еден единствен елемент - тогаш оној кој ја креирал посегнува по секакви оправдувања на тој исклучок. Во случајов измислува цел континент, што пак повлекува лавина од фантазмагории, за измислени народи и суштества.