Екрем беше чиста емоција

Покоен Екрем Јевриќ беше една од најколоритните појави на балканската треш сцена кого го памтите по неподносливиот вирален хит „Куќа - посо“ во кој се пародираше животот на гастарбајтерите. Откако стана фаца, го влечкаа по српски реални шоуа а почина ненедејно во Њујорк во 2016 година. Од неговата душа остана само алкохолизирано ехо кое знаеше да го пушти во бунарите на медиумските дна.  

Балканска фамилија на вага

Еден ќе застане на вагата, тројца ќе гледаат шо покажува и дали е точна. Па вагата ќе ја проба друг член на фамилијата. Па на крај, трет ќе ги толкува резултатите. А оно, вагата уште нераспакувана. 

Зошто мора да ја снимат својата празнотија?

Гледала таа корејски филмови во кои сите нон-стоп јаделе „КИМЦХИ“ (да, така го чита). Па решила дека мора и таа да проба. Уште од отворање на конзервата се разочарала од мирисот. Очекувала тоа да биде слично на кавијар. Иако никогаш во живот не пробала кавијар. Бидејќи не била фан на тие „морски плодови.“ Ама затоа бунда, тигрест принт... Уште само кимцхито да го рецензира и славата може да нагрне.

Работа треба! Без работа нема (кој сака нека речи)

Како што Мајкл Џордан неповратно е врзан со Најк, како што Стив Џобс е првата асоцијација на спомнување на Епл а Кока кола го ембедираше Дедо Мраз во својот бренд, така Албер од село Лажец е драгоцено заштитно лице на битолски дистрибутери на земјоделска машинерија. Подобар не можеле да најдат! Албер Рушидовски не е манекенска шасија, тој е лајфкоуч и мотивационен гуру чија љубов и страст кон работата е неодолива. 

Нервози и стресови, е тоа гратис

Проблемот е што и инекцијата сум ја купила на 13.09 а сум ја примила на 14.09. Требало да се поклопи датумот. Не сум смеела да ја купам ден порано. Ова е земја снова и сè можеш совршено да уклопиш ама ја не сум сакала! Излага на сопствена волја и желба си примам цитостатици.

На битолчани ова нема да им се бендиса

Интересен е концептот на ова странско шанкуре што се прави кабадаја. Клика рандом на мапа на некоја држава и продолжува да клика сè додека не дојде до место кое му е грдо. Под клик му паѓа Македонија. Планини - супер, Охрид - супер, Скопје - супер, Куклица- супер.... После Битола, не кликаше поќе. Ексик. Дечкото не чактисва дека и порано ќе престанеше да клика, ако уште малку зумираше по местата.