Не е чудно што странците тешко го разбираат Балканот и односите меѓу разните овдешни народи, особено кога ќе се закрват. Поранешниот претседател на Црна Гора, Момир Булатовиќ („Момо, пичко брката“) опишува еден детал од последната војна, кога се тепаат муслимани и Хрвати а Србите маваат те по едните, те по другите. И тоа нема никаква врска ни со Милошевиќ ни со Ратко Младиќ. И сакаш некој британски лорд да го разбере тоа.

На јулските температури во овој дел од светот нема потреба да се распалува скара и да се пафта ќумур. Може и поскромно и помалку амбициозно; да се фрлат пар јајца на некоја вжарена шахта. Од небрусените. Но, додека во Лесковац богохулат со менито, Словенците им го соборија рекордот околу нивната локална гордост, плескавицата.

Ако воопшто се изгради, на македонската пруга за брзини до 160 km/h после 2-3 години брзината ќе и биде ограничена на 100 km/h, а после 20-30 години - на 20 km/h, односно колку што е сега на многу места. Причината лежи во таканареченото „диференцијално слегнување“ на насипот (баластот) од дробен камен, под праговите со шините.

Левови, червени, марки... сега треба да се навикнат на евра. За таа валутна транзиција пее извесна Сашка Васева, во придружба на рапер (на галено) и еден разголен што боксува, нејасно зошто. Песната се вика „Левовете в евро“, мелодијата е ушобол а текстот десеткува сиви ќелии со секоја измината строфа. „Listen, listen, listen baby, моята мечта, да се давя в шампанско, лукс и суета“.  

Од сите нив, најжално-смешна отсекогаш била и ќе биде Бугарија. Да беше жена, ќе беше онаа која најмногу мава или онаа која ги вади ножиците да ја ошиша. Да беше маж, ќе беше од оние стари куси ќелави чичиња кои де нудат пари, де пасош да избега, де лажат дека ноќта биле со неа, де се закануваат, де се лижат, де цимолат и плачат, ама никогаш не се предаваат на помислата дека е џабе - не те сака. Џабе брат.

Дефиницијата на Згембо Андислиќ постои уште кога Европската унија беше Европска заедница. А сиве овие години се отепавме од мозгање и дебатирање што е тоа ЕУ и што таа мисли со нас. Да научите на памет, за ако некој почне да ви паламуди од оние големи флоскули или да ви толкува сигнали од Брисел, да го здрвите со реплика: М-ха!

Ова звучи како жестоко налудничав заклучок, донесен после пола литро ракија или дебела палачинка канабис. Ама е крајно сериозно кажана, од еден млад, брадат Бугарин кој тоа го мисли мртов озбилен со идеја дека појавата на смртта е директно насочена кон Бугарите кои едно време живееле по неколку стотици години. КаквО??