Оние што се чудат како тоа многу секојдневни производи се поскапи кај нас отколку во побогатите странства, нека размислат што сè влегува во таа цена. Колкава армија непотребни и јалови административци се на платен список на државата, колку државни и локални функционери се на истата цуцла, колкумина од нив во моментов акаат со нивните службени автомобили или се распојасани на некоја софра.  

Имате забележано дека Инстаграм сè повеќе се полни со реклами кои се движат од глупи до преглупи? Не мислиме само на оние кои се невешто склепани за некоја пицерија или пекара туку оние „со поента“, јако неавтентични, кои треба да станат вирални а главно се правдаат со она старото „тоа проаѓа кај народот.“ Абе, кај народот проаѓа и „Васко жабата“, па глупо е тоа да го копираш. Ок, има и симпатични реклами.

Нит фрлање во вода, нит мрзнење, нит пиење греана ртакија за ублажуцвање на проблемот. Наместо сето тоа, на неколку места во Србија (Бујановаа, Врање), богојавленскиот кум се одредува со наддавање, односно аукција за крстот. Кој даде повеќе, тој го добива крстот и потоа цела година ќе го следи среќа. Ваљда е и тоа богоугодно.