Левови, червени, марки... сега треба да се навикнат на евра. За таа валутна транзиција пее извесна Сашка Васева, во придружба на рапер (на галено) и еден разголен што боксува, нејасно зошто. Песната се вика „Левовете в евро“, мелодијата е ушобол а текстот десеткува сиви ќелии со секоја измината строфа. „Listen, listen, listen baby, моята мечта, да се давя в шампанско, лукс и суета“.  

Од сите нив, најжално-смешна отсекогаш била и ќе биде Бугарија. Да беше жена, ќе беше онаа која најмногу мава или онаа која ги вади ножиците да ја ошиша. Да беше маж, ќе беше од оние стари куси ќелави чичиња кои де нудат пари, де пасош да избега, де лажат дека ноќта биле со неа, де се закануваат, де се лижат, де цимолат и плачат, ама никогаш не се предаваат на помислата дека е џабе - не те сака. Џабе брат.

Дефиницијата на Згембо Андислиќ постои уште кога Европската унија беше Европска заедница. А сиве овие години се отепавме од мозгање и дебатирање што е тоа ЕУ и што таа мисли со нас. Да научите на памет, за ако некој почне да ви паламуди од оние големи флоскули или да ви толкува сигнали од Брисел, да го здрвите со реплика: М-ха!

Ова звучи како жестоко налудничав заклучок, донесен после пола литро ракија или дебела палачинка канабис. Ама е крајно сериозно кажана, од еден млад, брадат Бугарин кој тоа го мисли мртов озбилен со идеја дека појавата на смртта е директно насочена кон Бугарите кои едно време живееле по неколку стотици години. КаквО??     

Организаторите на концертот на Марко Перковиќ Томпсон на загрепски Хиподром соопштија дека имало 504.000 луѓе (13% од целата популација). Нови Загреб бил затворен за да можат луѓето безбедно да се вратат дома. Брза помош имала 70-тина интервенции. Томпсон носел маица со натпис 03941158, затвореничкиот број на хрватскиот емигрант Звонко Бушиќ, познат по киднапирање на американски патнички авион во 1976 година. Се самоуби дома во 2013 година.