Проблемот е што и инекцијата сум ја купила на 13.09 а сум ја примила на 14.09. Требало да се поклопи датумот. Не сум смеела да ја купам ден порано. Ова е земја снова и сè можеш совршено да уклопиш ама ја не сум сакала! Излага на сопствена волја и желба си примам цитостатици.

Интересен е концептот на ова странско шанкуре што се прави кабадаја. Клика рандом на мапа на некоја држава и продолжува да клика сè додека не дојде до место кое му е грдо. Под клик му паѓа Македонија. Планини - супер, Охрид - супер, Скопје - супер, Куклица- супер.... После Битола, не кликаше поќе. Ексик. Дечкото не чактисва дека и порано ќе престанеше да клика, ако уште малку зумираше по местата.

Појдете некогаш со автобус низ Скопје. Не со возило, не со предизборен видео-клип. Седнете меѓу народот. Гледајте ја вистинската Македонија. Не таа од билбордите и телевизиските спотови, туку онаа што дише тешко, чека, трпи и преживува. Во држава каде старецот се мачи како грешен ѓавол, нека не ве завараваат. Ништо не е исправно.

Тоа што им проштевам е едно, а друго е што сметам дека на ниеден од нив не им е местото во Јавно обвинителство и ветувам дека ќе ги употребам сите законски средства за нивна дислокација. Почнувајќи од денеска.

Кога првпат ве запознававме со Гинтер Фелингер, го опишавме како „австриска НВО бубашваба“. Не само што не сме згрешиле туку и - малку му е. Ако тогаш ги провоцираше Србите мавтајќи им со НАТО знаме на денот кога таму се палат свеќи за жртвите на бомбардирањата, сега, на 11 октомври побара од Македонија да се откаже од својот национален празник.  

По седум и пол децении, баба Арзије Курт повторно го почувствува воздухот на своето детство. На 95-годишна возраст, таа се врати во својата земја, што ја напуштила како млада девојка, а никогаш не престанала да ја носи во срцето. Арзије е од Водоврати, Градско.

Ако рандом бодете по 45 минутниот документарец на овие двајца дечки кои патуваат со кајак на дување, комотно може да помислите дека пловат по Ганг или некоја слично запуштена и загадена река во Индија или Бангладеш. Ама тоа е нашиот Вардар, нашата гордост, нашето ова- она.... река која уште само на државниот грб изгледа нормално. 

Сме сретнале ние секакви мотиви за песна: љубовни, патриотски, државотворни, епистемолошки... ваков немаме сретнато. Мотив кој е локално омеѓен како бавча и се фокусира на пиперките и доматите и производите од нив како дел од стратегијата за преживување и идентитетот. Ако се анализира пејачот (со брада како Јане Сандански и тока Луи Витон), може да се заклучи дека таа снага не е од пипер/патлиџан.  

Решивме да си поиграме со Qwen3-Max, последната и најнапредна Квен верзија на Алибаба (пуштена пред три дена), која има преку еден трилион параметри и тренирана на 36 милилни токени, што го прави еден од водечките ВИ системи на светот. Пред да го запознаеме него, решиме со еден „его срч“ да видиме дали и колку тој нè познава нас. Многу повеќе отколку што очекувавме.

Еден ко ниеден, ама важно е некој да почне. Дечкото фатил во Скопје да го прави она што сме го виделе од други краишта на интернетот. Прави видеа од запуштените градски делчиња и ќошиња  кои ги средува. Или за почетокот поддржете го за да му тргне па да види некое фајде од тоа или веднаш тргнувајте по неговиот пример. Оти оставени на „институциите“, изгинавме.    

Девојка од Србија која живеела во Швајцарија, решава да ја напушти таа земја и да се пресели во Македонија. Дел од коментарите на „нејзините“ се класика лошотилак: не се снашла, не знае да се прилагоди, глупо е што се преселила заради климата... Ама затоа нашиве ја пречекуваат со отворено срце. А може па и ќе не биде, што знаеш?  

Убедливо “бест селинг” се чаирските црви. Тоа што просечната должина на овој ендемски вид на монструм од чаирските бавчи е поголема од просечната должина на рибите уловени во Вардар, Пчиња и други канализации не е битно. Продавачите гарантираат дека на овој црв обавезно “удира” мрена. Мислам дека побрзо мрената ќе ја удри инфаркт ако се сретне со овој мини питон.

„После 101-вото враќање, имам потреба нешто да предложам, бидејќи моето маало, мојот град, и мојата земја не сум ги видел во полоша состојба. Запуштени, занемарени, оставени сами себе да се изглодаат однатре“, пишува еден наш човек со апел за зелен бран, справување со кучињата скитници, легализација на дрогите... но како прво, менување на временската зона: „Како да градиш држава ако од самиот старт, од “Колку е часот?”, си грешка?! “ 

Не памтам погреб, а да не сум инволвиран во носечките активности. Сега веќе не чекам да ме замолат, сам се фаќам за рачка; си знам што ме чека. Имам цела колекција пешкири по дома. Ужалените што го знаат тоа почнаа и да ме прашуваат што боја пешкир да ми стават на рамо, да не стварам истобојни залихи.

Двајца дечки, дојранчани. Бранко Караколев и Самир Патрон. Го чистат запуштениот канал за доток на вода од Ѓавато, запуштениот парк, како и сувата неискосена трева околу каналот во месноста Топлец, кај Нов Дојран. Го прават тоа самоиницијативно и доброволно, без никој да им помага. Велат дека добро би им дошло барем гориво и масло за косилката. А заслужуваат и многу повеќе. Респект.

„Видеото шо ви го пушќум е прилично актуелно уф ѓивѓилијскиут дел од интернетут последните 2-3 дена. Ако ви фате око арно, ако не, са читме коа ќи има некој друг сибеп,“ и пишува еден читател. А ни фате око. Се работи за дечко кој звучи искрено и со години поштено вади леб берејќи боровинки на Кожуф. Ама, некому тоа му пречи. Зошто? Е, ајде де?

При доделување или проширување на концесиите, нема ниту еден член во законот со кој централната власт ќе се обврзе да побара мислење од локалната - било тоа да е градоначалник или совет на одредена општина. Ова значи дека државата или некој министер, законски ќе може да ти донесе рудник пред врата, во село, на планина, покрај река – а ти ќе немаш апсолутно никаков законски основ да се жалиш на таа одлука.

Ме слуша жената од таа страна и ми вели: госпоѓо, не доаѓаме за починати. Јас ѝ велам дека не знам дали е починат човекот и дека треба лекар да констатира смрт. И знаете што?! Добивам инструкции да одам јас да проверам дали има пулс или со огледалце дали дише!!!

Абе какви книги, стомачни, среќа, деца, готвење... тој камера има... се снима... тој е реален на клипот колку насмевката на Северина на бродот... снима , па монтира, па буста, па плаќа, па имаат екипи - оние најубавине... не си тоа ти! Ти што немаш време да се издепилираш... ти се споредуваш со нив... батали тоа! Нит ти треба- ни па е тоа среќа.

Според Divorce Rates by Country 2025 ние го имаме најголемиот процент на разводи. Тие информации ги влече и AI па тврди дека „Земја со највисока стапка на разводи е Македонија, со 9,6 разводи на 1.000 луѓе во 2023 година“. Читателка ги проверила бројките. Некој има додадено нула.