„Чичо Мите, си дадов отказ. Не можам. Ме тераат на некого да му пишам десетка, а тој не знае за шестка. Ова лудило ќе помине и тој инженер ќе направи некој пропуст и тогаш некој паметен ќе праша кој професор го пуштил на испит“. Од такви инженери Васко остави две деца.

Мојот сопруг и јас десет години работевме во Брза помош. Со нелагода го чекавме распоредот на дежурства затоа што ниту еден здравствен работник не не му се радува на тоа дежурство. А потоа ќе стигне тој триесет и први декември.

Одма да ви кажеме, нема да дознаете за која фирма се работи, што е многу згодно бидејќи песната може да се пее за која било фирма на новогодишните и други збиранки. Баш убаво ќе ги израдувате директорите или шефовите. Кико е, на пример, шеф (кој вреди за сто директори), кого сабајле секретарката топло го поздравува. Ударни стихови: „Фирмата ни е ко фамилија, не ни се излегува“. Како ли се раѓаат идеи за вакви умотворби?

Помислив на еден од најкатастрофалните стихови било кога воопшто напишани на македонски јазик, Игоре:
„... и ти ги бацувам очите како прво изгрејсонце после зандана“
Катастрофа од стих... знаеш зашо?! Пошто не е мој, ами твој, Игор, е затоа е катастрофа!

За Законот за употребата на јазиците. Прво, Македонците во Македонија не се етничка заедница, па Албанците да бидат втора, како што пишале во писмото албанските интелектуалци. Македонците се државотворен народ. Второ, Охридскиот рамковен договор е целосно имплементиран во Уставот уште во 2001 година. Сѐ што е донесено подоцна, вклучително и Законот за употребата на јазиците („во духот на Охридскиот рамковен договор”), е надвор од него.

Лани во декември пишавме „Коста Бургов е еден, календари можат да бидат и два“. Следствено, сега се три. Ако, нека има. Ние се колебаме меѓу кецот и тројката. А може па сите да ги испечатиме, да ги закачиме во разни простории за никогаш да не изгубиме чекор со времето.

Википедија вика дека Жаклина Пешевска е од Скопје, има завршено Технолошко-металуршки факултет, интернет нè потсетува дека била (и е) пратеничка на ВМРО ДПМНЕ во македонското Собрание и водела (и ја води) нивната партиска унија на жените. Таа пак, нè потсетува на нешто друго, во име на оние кои сè уште се во зандани за терористичко загрозување. 

Пред 146 години, на 24 ноември, 1878 г., петнаесет македонски востанички главатари од Малешевијата, учесници во македонското (кресненско) востание, на англискиот генерален конзул во Солун му предале писмено обраќање. Век ипол на исти им пишуваме писма, ама, не можеш да разбудиш некого кој се преправа дека спие.
 

Ако Хилари и нејзините беа убедени дека изгубија од Трамп заради велешките интернетџии (а не затоа што се бавеа у кое веце ќе мочаат транџите додека луѓе пиштат под кредити и долгови) па следуваше бран од милиони долари вредни грантови, обуки и тренинзи против лажни вести, замислете го следниот бран грантови, обуки и тренинзи против баби кои пеат песни со кои „се мешаат во странски избори“ и „го доведуваат во заблуда електоратот.“ Мислите не?

Дечкото две години е овде кај нас, јасно е дека ја сака и земјата и луѓето но има една забелешка која му е на место: Македонците се многу пољубезни кон странци отколку меѓу себе. Факат. Би можеле да мозгаме зошто е тоа така но и не мора. Доволно е да се научи лекцијата: третирајте се барем како странци, многу пољубезна атмосфера ќе се направи. Сообраќајот башка. Што е таа нервоза, што е тоа брзање, милионите ли ќе ви пропаднат?  

Линеарното зголемување на пензиите ќе ни натовари нови 4 милијарди евра долг во следните 10 години. Тоа е цената што ќе ја плаќаат идните генерации за остварување на предизборното ветување и доаѓањето на власт. Наместо да плачат што ги заглавиле своите наследници, уште и се радуваат.

Имаше професори кои не се заложија да примат асистент. Тоа се правеше од практични причини. Ако професорот нема асистент, работата што требаше да ја врши асистентот, или дел од неговата работа, ја вршеше професорот и за тоа тој беше платен. И други фактори влијаеја на состобата на Институтот за психологија: самозаљубеноста, зависта, љубомората, групирањето, подметнувањето...

Четири православни патријарси во 1530 година му пишуваат на охридскиот архиепископ дека никогаш не постоела призната српска автокефална црква, дека таква не е ниту онаа на Свети Сава од 1219 година ниту онаа на Душан Немањиќ од 1346. Пеќка патријаршија и Србија секогаш биле под Охридската архиепископија, порачува оваа сторија пренесена од Анте Пркачин.

Во статијата „Каде бе, душмани?“ го илустриравме пеколот кој македонските партизани им го имаат приредено на Германците кон крајот на Втората светска војна кога нацистите мислеле дека со ограмна војска лесно ќе ја прегазат Македонија. Додаваме уште неколку прилози за тоа како македонските борци го имаат сменето текот на војната на Балканот:

Една од најмалку познатите епизоди од Втората светска војна е голготата на германската армија низ Македонија. Таму горе кај Ѓердап, Србија, им требало засилување против Црвената армија за чување на Белград. Решиле да довлечат масовна војска од 350.000 луѓе од Грција и мислеле дека Македонија ќе ја поминат за неколку дена. Останале 4 месеци! Капа долу за македонските партизани! 

Денес низ цела Албанија сѐ уште опстојуваат повеќе од 500 македонски (словенски) топоними, што е потврда дека тие места во минатото биле населени со македонско население. Голем број од овие топоними, со иста или слична форма се среќаваат и на територијата на Македонија.

После Сараевскиот филмски фестивал каде што помина одлично, филмот „Убиј ги прво децата“ на Димитар Оровчанец доаѓа дома, во Синеплекс и на „Еден е Манаки“. Шармантен, младалачки, скопски, шизички, љубовен... филм кој прво ќе ви ја убие досадата (ако ја убиете прво мрзата и отидете да го погледнете). Урбана тема, гај ричиевски ритам, супер музика, одличен микс од професионални глумци и натуршчици, реплики за памтење. Ќе ве освежи.

И така, денеска свежо се задолживме со нови 500 милиони евра - за едно големо ништо. Ниту Владата имала време за овие два месеца да направи анализи како парите правилно да ги вложи, ниту пак имаат гаранции дека парите ќе бидат вратени од општините и стопанството. Особено од општините, знаејќи колку недомаќински работаат.

Добивме дојава пред некој ден дека Глоријан се има ставено на Јутјуб. Веднаш го зафативме местото број 2 на сабскрајбери и од што не ни се веруваше, решивме малку од страна да го следиме, дур да сфатиме дали е стварно тој, дали некој го трола или пак му го има најдено ЦД-то со 500 песни. Ама, бидејќи тоа тешко ќе го утврдиме ако не ни дојде на уште една надреална средба како некогаш во Оннет, еве официјално наше добредојде за големиот уметник и маг.

Овде уште постојат кругови спремни да се објаснуваат како Тито нè заебал што не сме тргнале на Солун туку на Сремски фронт (ха! тоа го зборуваат генерации кои дозволија да им го сменат името на државата и да им ги избришат одлуките на АСНОМ од уставот). Нека ги. Наше е, за сите македонски партизани кои заминаа да се тепаат со Германци и усташи, да кажеме - СЛАВА ИМ.

Balkan Dad, дечкото со рецептите, балканизиранот англиски јазик и редовната одбојност кон магдонос (пошто тоа е за зајци) дошол во Македонија. Го пробал стандардното свето тројство (симит, бурек и пастрмалија), редовниот бонус (падобранци во Ригара) и неизбежното тавче гравче. Да видиме.