Клиниката Рон во Бад Нојштад, Германија, е сериозен болнички коплекс со капацитет од околу 800 кревети. Во таа клиника работат дури 20 врвни доктори и специјалисти од Македонија. Ние овде ќе се јавуваме по телевизии ако гостува некој доктор за да прашаме за чаре. 

Ме повикале зашто сакале малку „буст“ за Преспанскиот договор. Договорот го одбив и едвај чекаа да ме снема од салата во хотелот. Од тој ден до денес, никогаш повеќе ниедна инстанца во земјава ме нема повикано на никаков разговор. Дотогаш ме имаше секаде. Од тој ден ме немаше никаде. Ниеден повик за гостување: телевизија, радио, поткаст, колумна, ништо. Одеднаш ме снема од лицето на Македонија. Што за мене е всушност голем успех.

Грбот потсетувал на реал-социјалистичките грбови на некои постсоветски републики. Ова не е никаков валиден аргумент. Грбот на НР Кина исто така прикажува класје од жито, па сепак Кина денеска е светски лидер во технологија, супербрзи возови, суперкомпјутери, роботика и вештачка интелигенција. Грбот со класје ниту нив ги направил заостанати, ниту пак нас лавот и круната ќе нè направат понапредни.

Печен анасон и лубеница (во мај!) со жолт домат мариниран со босилек; тропски ракчиња (мора ли тропски?) со прелив од ананас и папаја; димена патка и прелив од ореви и цреши; сино сирење од видот Big Woods, паеља од морска храна со школки, ракчиња (тропски?) и арборио ориз со шафран... Ова е само дел од менито кое МРТ го нарачува за свои гости од ЕБУ. Поблиску се до добивање Мишелин ѕвезда отколку до некоја ТВ награда.

Со уста полна Алах, во рака оружје, во џебови кокаин.... Парампарче меѓу себе се направивте. Секоја недела некој некого убива. Треба да ги затвориме џамиите и да ви кажеме, нема џума овој петок, одете кај сакате вие од Чаир. Повеќе проповеди имаме овде отколку во Саудиска Арабија и пак џабе... емотивно порача оџата Мyарем Исмали од Иса Бег џамијата, по последното убиство во Чаир во кое настрада 35 годишен дечко а биле испукани стотици и стотици куршуми.   

Мајк Бенц (поранешен функционер во Стејт Департментот) тврди дека Стејт Департментот имал регрутирано 22 рапера и слични артисти (диџеи, поети, брејкденсери) од дузина земји во светот. Биле собрани во Вашингтон на тренинг и обука како да бидат ангажирани во младински иницијативи и како да ја користат својата уметност како активистичка алатка. Да, меѓу земјите од кои доаѓале регрутите е и Македонија.

Анонимен функционер/службеник во македонската влада во шарената 2016-та година ги преколнувал американските власти да го спречат државниот удар во Македонија. Нашиот бил екстремно вознемирен од тоа што американските власти ѝ го прават на Македонија рушејќи легално избрани власти. Сведочи вработена во оддел на Стејт Департментот задолжен за надзор на работата на УСАИД.

Глобалната мрежа за заштита на животните, ПЕТА реши да се појави на американскиот Супербол, најпрестижното и најскапото место за покажување реклама. Годинава блок од 30 секунди се купувал за осум милиони долари. Го ангажираат нашиот пријател Ангел Апостолски, Македонец и скопјанец кој живее и работи во Бугарија. Не дека Ангел и вака немаше импресивно CV, ама после ова со Супербол, може да накриви ентер и да ужива во овации.

Секој што не може да погоди ни копче на капут, автоматски станува аналитичар или експерт. Пoгодува што ќе се случи во светот, неговото маало и лонецот на сопругата. Нашата демократија е најголема. Во политиката примаат секого освен тие што имаат ишијас. Не можат да се наведнат.

Ранко нè потсети на оваа сцена (ко Број Један од Алан Форд е со тоа архивата) и ни набаци клип од тие времиња кога бевме млади, зелени и верувавме дека ќе нè биде. 1998-ма година (Џизс!), втора Златна Бубамара на популарноста, Никола Ристановски добива Бубамара за најдобар актер, Трендо и Логин за емисијата Балкан експрес. Денес сме само зелени, ама малку ли е и тоа?

Оние што се чудат како тоа многу секојдневни производи се поскапи кај нас отколку во побогатите странства, нека размислат што сè влегува во таа цена. Колкава армија непотребни и јалови административци се на платен список на државата, колку државни и локални функционери се на истата цуцла, колкумина од нив во моментов акаат со нивните службени автомобили или се распојасани на некоја софра.  

Луѓето кои денеска протестираат во Србија, пред сè студентите, веќе изгубија ако веруваат дека проблемот што ги натера да излезат на улица се вика Александар Вучиќ и дека со негово отстранување од сцена, тој проблем ќе се реши. Еднаш со Милошевиќ веќе упаднаа во таа замка на тотална персонализација на политичкиот и општествениот живот.

„Чичо Мите, си дадов отказ. Не можам. Ме тераат на некого да му пишам десетка, а тој не знае за шестка. Ова лудило ќе помине и тој инженер ќе направи некој пропуст и тогаш некој паметен ќе праша кој професор го пуштил на испит“. Од такви инженери Васко остави две деца.

Мојот сопруг и јас десет години работевме во Брза помош. Со нелагода го чекавме распоредот на дежурства затоа што ниту еден здравствен работник не не му се радува на тоа дежурство. А потоа ќе стигне тој триесет и први декември.

Одма да ви кажеме, нема да дознаете за која фирма се работи, што е многу згодно бидејќи песната може да се пее за која било фирма на новогодишните и други збиранки. Баш убаво ќе ги израдувате директорите или шефовите. Кико е, на пример, шеф (кој вреди за сто директори), кого сабајле секретарката топло го поздравува. Ударни стихови: „Фирмата ни е ко фамилија, не ни се излегува“. Како ли се раѓаат идеи за вакви умотворби?

Помислив на еден од најкатастрофалните стихови било кога воопшто напишани на македонски јазик, Игоре:
„... и ти ги бацувам очите како прво изгрејсонце после зандана“
Катастрофа од стих... знаеш зашо?! Пошто не е мој, ами твој, Игор, е затоа е катастрофа!

За Законот за употребата на јазиците. Прво, Македонците во Македонија не се етничка заедница, па Албанците да бидат втора, како што пишале во писмото албанските интелектуалци. Македонците се државотворен народ. Второ, Охридскиот рамковен договор е целосно имплементиран во Уставот уште во 2001 година. Сѐ што е донесено подоцна, вклучително и Законот за употребата на јазиците („во духот на Охридскиот рамковен договор”), е надвор од него.

Лани во декември пишавме „Коста Бургов е еден, календари можат да бидат и два“. Следствено, сега се три. Ако, нека има. Ние се колебаме меѓу кецот и тројката. А може па сите да ги испечатиме, да ги закачиме во разни простории за никогаш да не изгубиме чекор со времето.

Википедија вика дека Жаклина Пешевска е од Скопје, има завршено Технолошко-металуршки факултет, интернет нè потсетува дека била (и е) пратеничка на ВМРО ДПМНЕ во македонското Собрание и водела (и ја води) нивната партиска унија на жените. Таа пак, нè потсетува на нешто друго, во име на оние кои сè уште се во зандани за терористичко загрозување. 

Пред 146 години, на 24 ноември, 1878 г., петнаесет македонски востанички главатари од Малешевијата, учесници во македонското (кресненско) востание, на англискиот генерален конзул во Солун му предале писмено обраќање. Век ипол на исти им пишуваме писма, ама, не можеш да разбудиш некого кој се преправа дека спие.