На јулските температури во овој дел од светот нема потреба да се распалува скара и да се пафта ќумур. Може и поскромно и помалку амбициозно; да се фрлат пар јајца на некоја вжарена шахта. Од небрусените. Но, додека во Лесковац богохулат со менито, Словенците им го соборија рекордот околу нивната локална гордост, плескавицата.

Левови, червени, марки... сега треба да се навикнат на евра. За таа валутна транзиција пее извесна Сашка Васева, во придружба на рапер (на галено) и еден разголен што боксува, нејасно зошто. Песната се вика „Левовете в евро“, мелодијата е ушобол а текстот десеткува сиви ќелии со секоја измината строфа. „Listen, listen, listen baby, моята мечта, да се давя в шампанско, лукс и суета“.  

Дефиницијата на Згембо Андислиќ постои уште кога Европската унија беше Европска заедница. А сиве овие години се отепавме од мозгање и дебатирање што е тоа ЕУ и што таа мисли со нас. Да научите на памет, за ако некој почне да ви паламуди од оние големи флоскули или да ви толкува сигнали од Брисел, да го здрвите со реплика: М-ха!

Ова звучи како жестоко налудничав заклучок, донесен после пола литро ракија или дебела палачинка канабис. Ама е крајно сериозно кажана, од еден млад, брадат Бугарин кој тоа го мисли мртов озбилен со идеја дека појавата на смртта е директно насочена кон Бугарите кои едно време живееле по неколку стотици години. КаквО??     

Организаторите на концертот на Марко Перковиќ Томпсон на загрепски Хиподром соопштија дека имало 504.000 луѓе (13% од целата популација). Нови Загреб бил затворен за да можат луѓето безбедно да се вратат дома. Брза помош имала 70-тина интервенции. Томпсон носел маица со натпис 03941158, затвореничкиот број на хрватскиот емигрант Звонко Бушиќ, познат по киднапирање на американски патнички авион во 1976 година. Се самоуби дома во 2013 година.

Има луѓе кои не мрдаат ни со веѓа дур им зборуваш па не можеш да дешифрираш дали се разбирате или на каде тера муабетот. Има други луѓе кои со климање глава и други суптилни гестикулации ти даваат до знаење дека те следат и до каде сте. Има трети луѓе кои претеруваат со тие гестикулации, како Лазе Бараков во Македонски народни приказни. И конечно, има четврти тип луѓе од кои имаме видео презентација.

Грчка Паралија е еден од архетипските симболи на грчкиот туризам за луѓе од Србија и Македонија. Стереотипите ги знаете, оро/коло во вода, фаќање лежалки со турање пешкири уште во ниедно време, нон-стоп драње по децата да не одат во длабокото.... Но, да ги видиме работите трезно: не се сите балкански туристи исти. Еве ја Душица, модерна жена од Ваљево, наквасена прилично добро, тргната по секс, алкохол и дрога.

Дечко на пазар го прашуваат дали е препродавач и од каде му се патлиџаните. Им кажува дека се работи за домашен домат кој со години го одгледуваат дедо му и вујко му. „Се гледа дека младиов дечко е препродавач,“ експертски во студио ќе го прокоментира ТВ прилогот повиканиот стручњак. За среќа, екипава се враќа на пазарот па експертот добива точна локација и понуда да ги посети. 

Забревтува атмосферата околу престојниот гигантски концерт на Марко Перковиќ Томпсон кој по бројот на продадените карти веќе сруши светски рекорди. Се очекуваат преку пола милион луѓе. Логистиката на тој настан е апсолутно фасцинантна. Рамштајн да гледа и да фаќа белешки. Да бевме ние држава а вие малку од малку да се разбиравте од музика, вака кај нас ќе беше за Орце Стефковски.

Кога легендарниот НБА кошаркар Меџик Џонсон (кој во далечната 1991 година го шокираше светот откривајќи дека има сида), ќе реши да летува во Грција па шетајќи таму ќе налета на група српски туристи кои ќе го познаат, што му викаат овие? Меџик, Меџик? Џонсон, Џонсон? Нормално дека не. Му викаат: Владе Дивац!

Весна Кљајиќ, новинарка која работеше со прекрасните лузери од Ноќна Мора тврдеше дека Џамбо (Недељко Бадовинац)  бил барем пола-пола со Жељко Малнар во заебанциите и креациите смислени зад сцената на тоа неповторливо лудило. Џамбо беше продуцент, провокатор, снимател, ловец на ликови, сценарист, креатор на квиз-прашања, матичната докторка на Шева, матичарката на Јаран.... Врвен заебант. 

Стариот мост во Мостар е култно место за скокање во прекрасната, смарагдна Неретва. Се работи за повеќевековна традиција а повеќе од половина век, кон крајот на јули со одржува и познатото натпреварување (ласта и на нозе). Локалци знаат за пари да скокаат и за туристи желни за сликање. Еден таков реши сам да скокне од мостот, за малку на глава ќе им паднеше на луѓе во чамец. Ако скокот е тежок, за овој, дури на брегот почнаа проблемите.

Викаат дека српски ФБ групи за Грција знаат да бидат многу корисни и за наши луѓе пошто се полни со секакви детали и информации. Полни се и со глупости, на пример кога прашуваат дали на граница има посебна брза лента за коли со деца (оти 90% не се такви). Србите се апсолутно очарани од Грција, па пишуваат поезија, есеи.... Но, кај што има очараност, има и разочараност. На пример од гирото.

Србин не може да се изначуди на тоа колку различно изгледа Словенија во однос на појужниов дел на Балканот. Никаде кладилници, никаде пикавци (луѓе одат дури до корпа за да фрлат пикавец, еј!). Ниедна застаклена тераса ни од ѓутуре поставена клима а зелени површини толку што, да им дојде некој наш градоначалник од типот на Стевче, има да дели маркици за градба ко сликици од Светско првенство.