Љубчо Нешков од БГНЕС поштено ја опишува нефункционалноста на македонскиот систем, партизираноста, некомпетентноста... Нафрлува и загрижувачки податок: нашиве дозволиле бугарските авиони за транспорт на пациенти да дојдат дури после 18 часа (со што се изгубило драгоцено време)! Само што, не знаеш дали Бугарите почесто користат чубрица или Тито. Кога почнале проблемите на Македонците? Кога Тито им ја направил државата.

„Ќаци“ ги викаат овие што се против блокади на школувањето. Од едно погрешно напишан транспарент на кој наместо „ђаци“ (ученици) беше напишано „ћаци“.
 

Како на странци да им објасниш некои работи од овдешните јазици на Балканот? На пример македонското „бе“, српското „бре“ или грчкото „ре“. Никако бе, бре, ре. Тоа пробува да објасни човекот, Американец кој ја сфатил финтата. Се труди да биде прецизен, само што не сме сигурни дека ќе биде разбран од секого. 

Во софискиот Зоолошки парк еднаш годишно прават стрес тест: симулираат ситуација во која некое опасно животно од кај нив избегало од своето живеалиште, за да проверат како нивните вработени реагираат на една таква ситуација. Овојпат, се работело за тигар. Да ја видите „симулацијата“. Некој од Бугарите ставил наслов „Ох, не мога повече.“ Баш.

Пулмологот Несторовиќ, популарноста од пандемијата, стекната со неортодоксни ставови, подоцна ја преточи во политички успех па стана фактор. Пошто рецептот за успех не се менува, нагазува уште појако. Ако некој тие денови имал главоболка, тоа е затоа што „по грешка биле избришани пет универзуми“ (?). Како што обично бива, пола луѓе ќе го сметаат за шалабајзер и преварант, а пола ќе викаат, и Тесла не го разбираа на времето.

За 15-ти март е закажан голем протест во Белград како крешендо на повеќемесечните студентски блокади иницирани од трагедијата со настрешницата во Нови Сад. Во меѓувреме страстите толку се зовриени а народот поларизиран што многумина стрепат дали тоа ќе помине без насилство и голем пичвајз. Ние многу од тоа први имаме видено: бои, црвени дланки, „ослободување на јавниот сервис“ (Стојанче, добар?), само без хуморот и луцидноста на Србите.

Нашите северни соседи го развиваат концептот за бескрајно менување на коцката на Плоштадот на Републиката во Белград, како што ние своевремено правевме на скопскиот плоштад. Додека една година калдрмата не се изгуби и никогаш не дознавме каде завршила. Турнирот во викаат Коцкатлон, годинава имал меѓународен карактер а местењето има и метеролокошка димензија.

Баш и немаат многу песни за Македонија (освен они што ќе ги дрпнат од нас - Бугарска апашаана), ама затоа имаат песна за  - бела мечка. Не прашувајте детали, појма немаме. Текстот го пишал некој јако талентиран. Прво вика „Бялата мечка идва от Сибир“ за после 10 секунди да праша „Откъде идваш бе мечке?“. И главно е што не ја пеат на суво, тоест без главниот јунак.

Србија и регионот се радуваат на среќниот епилог со исчезнатото двегодишно девојче Дуња од Уб која покрај еден поток ја најде кучето Икона од горската спасувачка служба. Потсмрзната, но жива и здрава. На новинарката ѝ било логично да постави прашање како кучето успеа да ја наде Дуња. На соговорникот му е логично да ѝ одговори вака.  

Имавме неколку зезалици со вештачка интелигенција на теа кавгата меѓу Зеленски и Трамп (види овде), ама ако треба да се претерува (а треба, умереноста е досадна работа) тука се Србите. Ја измонтирале сцената во Овалната соба со оној брѓанин, Змејот од Шипово, еден од најгласните и најнеподносливи ликови на српската риалити шоу сцена. Кој рече дека не може на човек да му падне жал и за Трамп и за Зеленски?