Звучи необично, но изненадувачки често се случува истиот човек да е номиниран два пати во истата категорија за Оскарите. Ова најчесто се случува во оние категории кои подразбираат тимска работа (звук, специјални ефекти), но има и поединци кои или одлично си ја вршат работата или пак во некои години просто имале среќа да бидат ангажирани на битни проекти.

Новиот филм на Џонатан Глејзер е номиниран за Оскар во пет категории, од кои едниот го заслужува стопроцентно - оној за звук. Режисерот како да вели: начулете ги ушите, за подобро да видите.

На самиот почеток на претходниот текст за Галапагос, во кој доминираа птици, желки и други не-човечки суштества, Илија напиша: „Во тој момент, ни на крај памет не би ми дошло дека после една недела, на враќање накај дома, во бежанија од нарко-мафијата во Кито, не ќе ми е баш до луѓе“. Добро, биваше да ме оставиш во с'спенс за најинтересното, после „Војна и мир“ од репортажа? - му велам. Во ова продолжение тој ја исправа неправдата кон луѓето во приказната и кон читателите желни за уште долги четива. 

Завчера, 24.02., заврши 74-тото издание на Берлинскиот филмски фестивал. Жирито беше предводенo од Лупита Нионго („12 години роб“, „Црн пантер“), и тоа според многумина донесе прилично чудни одлуки околу тоа кој ќе ги понесе престижните признанија.

На Википедија страницата на англиски за Рој Чарлс Амара (1925-2007), американски научник и футурист, покрај двете реченици вовед во врска со неговото образование и работни места, стои само еден исказ, наречен „Амаровиот закон“. Иако и сега има логика, еден дел од него треба да се предефинира. 

Aдаптацијата на романот на Персивал Еверет од 2001, „Бришење“, претставува сатира за стереотипите за Афро-американците како постојани жртви на системот. Тој ист систем пак, поради сопственото чувство на вина, го поттикнува, па дури и бизарно ужива во таквото нивно претставување во медиумите и во уметноста. Еден човек одлучува да го искористи тоа.

Древна цитадела во Шпандау е нешто како сиропиталиште за статуи. Низ нејзините хали може да се следи редифинирањето на германската историја, со споменици од Кант до Хитлер.

Tројца мажи обвинети за конспирација поврзана со кражба на стихови на песните од албумот на Иглси од 1970-тите ќе бидат изведени пред њујоршки суд. Интересното е што тие најверојатно не се оригиналните крадци, туку само препродавачи. За главниот нема доволно докази.

Дали би го жртвувале телефонот, пасошот (добро, ако го имате) и слободата да се движите, за да се живеете во изолирано сопче цели 10 дена и да се натпреварувате, на слепо, за идниот партнер? Едно реално шоу го бара токму тоа, и повеќе, од своите учесници.

Џон, Пол, Џорџ и Ринго ќе бидат тема на одделни играни филмови од режисерот Сем Мендес, кој планира да ја раскаже приказната за бендот од перспективата на секој од нив.

На 7 февруари 1909, 30-годишна мајка на две деца по име Ема Хок била примена во психијатриска болница со „прерана деменција“ (dementia praecox) - некогашна психијатриска дијагноза, која подоцна била заменета со шизофренија. Од таму, таа му пишувала писма на својот сопруг. 

Антарктичкиот договор од 1959 им забранува на народите да посегнуваат по територии на континентот. Е, ама во него никој не се сетил да ги спомене правата на физичките лица за истото. Еден човек ја нашол законската дупка и се крунисал за цар на оваа пустелија. 

Славниот режисер и претходно имал спорадични појави на филмското платно, но оваа улога е опишана како „интензивна“, особено за негови години.

Во времето кога за да се играат друштвени игри не беа потребни дури ни шпил карти или табла, туку само добро расположено друштво, синоним за „парти гејм“ беше играта „Мафија“. Во неа граѓаните, полицаецот и лекарот требаше да ги детектираат мафијашите во нивните редови. По нешто сличен принцип се и неколку денес популарни реални шоу емисии, кои со мали нијанси го поставуваат прашањето - во кого, и дали воопшто може да се има доверба?

Научно списание со отворен пристап деновиве е предмет на исмевање на социјалните мрежи откако објавило нешто што изгледа како мала шега на вештачка интелигенција, или влажен сон на група глувчици. 

Филм во кој секоја сцена е снимена во ентериер на јавна институција, во случајов на средно училиште, што само по себе предизвикува клаустрофобија. Таа е дополнително нагласена кога приказната ќе нè затвори уште два пати - прв пат кога низа настани ќе почнат да ја заситуваат атмосферата до степен на пукање. И вториот, кога ќе сфатиме дека она што се случува внатре е само одраз на истото она што се случува вон ѕидовите на тн. „безбеден простор“.

За биолозите, вљубениците во природата и птичарите како Илија, Галапагос е туристичка дестинација од соништата. Лоциран во Пацификот на 1000 километри од јужноамериканскиот континент, овој архипелаг се состои од 19 острови кои се дом на различни видови птици, игуани, желки и други суштества кои ја инспирирале теоријата на еволуцијата на Дарвин, а сега и перото и фотоапаратот на Илија. 

Во древна Спарта постоела прифатена практика, голем број жени да се мажат и да имаат деца со повеќе од еден маж. Од аспект на градот-држава ова имало и социјална и репродуктивна логика. Колку таа ги правела среќни самите брачни содружници, е тоа не го знаеме. 

Изразот се среќава во повеќе јазици, но од физиолошки аспект е всушност некоректен - свињите едноставно не се потат, барем не во конвенционалната смисла на зборот. Тогаш зошто не велиме „се потам како маратонски тркач“ или „ко деминер“?

„Малиот Александар“ е папагал со впечатлива зелена боја, чии претставници во последниве децении слободно живеат по градови, а најблиску до нас се пријавени во Белград. Нивното присуство веќе се чувствува и како закана по другите, домашни видови.

74-тото издание на Берлиналето почнува денес, 15.2., со нешто што изгледа како одличен избор филмови, но и во сенка на она што се опишува како „крај на една ера“, со оглед на драстичното намалување на средствата за фестивалот од страна на германското Министерство за култура и медиуми. 

Новоста е дека Академијата ќе воведе посебна категорија за најдобар кастинг во 2026-та. Со тоа почнаа да кружат идеи за тоа кои други категории би можеле да бидат реално издржани.

Не мора да знаете дека е 14 февруари, тука се зацрвенетите излози полни плишани, чоколадни и цветни срциња за да ве потсетат на тоа. Може ќе бидете помеѓу среќните што денес ќе добие барем срце-емоџи во поракa. Ама вистинско човечко срце во урна?

Има така бранови на предапокалиптични чувства кои го зафаќаат секој нормален човек кој живее во ненормална земја и времиња. Ама оваа катастрофа за која станува збор не требало да биде метафорична, туку вистинска. 16 век, Европа, најава за голема поплава.