Во голем број бајки од различни култури во светот, таткото кој не се согласува со изборот на зетот или клетва фрлена од вештерка ја спречува принцезата да си го најде шармантниот принц. Но нештата биле малку поразлични во Монголија во 13 век.

Што е тоа прашање? Една тесна дефиниција вели дека тоа е чин на трагање по информации. Но голем број филозофски и духовни традиции сугерираат дека прашањата се нешто подлабоко - начин на отворање на умот, а не само на негово полнење. 

Идејата за „епистемичка будност“ вели дека луѓето се природно обучени да детектираат лаги и да проценуваат колку можат да се потпрат на зборот на другиет. Но има и филозофи кои велат дека луѓето не се до толку прецизни детектори на лага како што се мисли.

Во фрагментираниот ментален пејзаж, не ни требаат само дијагнози туку и рецепти. Како можеме да ги обновиме темелите на културата кога нашите опсези на внимание се компромитирани? Одговорот можеби лежи во повторното откривање на древното разбирање на слободното време - не како денгубење, туку како облик на насочена контемплација. 

Во моментов најгледаната серија на Нетфликс, која минатата недела британскиот премиер ја спомна во говор во Парламентот. Ова е oпис на мрачната реалност на модерното момчештво, полно виртуелно и реално насилство, којшто ги поттикнува потребните дебати. 

Подетално истражување на „Бакнежот“ открива група црвени форми во облик на диск на градите и колената на жената, кои необично личат на црвени крвни клетки.

Иако повеќето денешни физичари во најмала рака би биле резервирани дека некакви ангелски сили би можеле да ги објаснат природните феномени, без средовековното верување во вакви „суштества“, физиката денес би изгледала многу поинаку. 

Бразилската драма во пет епизоди, направена според книгата на новинарката Даниела Арбекс под истото име, ја следи хронологијата на трагичниот пожар во Санта Марија, Бразил од 2013 кога во пожар во дискотека загинаа 242 млади луѓе. Ја пренесуваме надевајќи се дека и нашата приказна, толку слична на оваа, нема да заврши во правна и судска смисла на истиот начин. 

Песна на Џон Дан (1609) во препев на Драги Михајловски.

Митот дека овие статуи биле бели бил создаден и одржуван меѓу другото за да им служи на расистичките идеологии. Оригинално, древните уметнички дела биле во боја и, дополнително, убаво мирисале. Со тоа целата древна уметност добива нова, олфакторна димензија. 

Aко деновиве плачете, сте гневни или сте активни во пружањето помош, тогаш сте во многу подобра позиција од оние кои се чувствуваат како да ја гледаат стварноста низ синтентичка завеса - како фатаморгана која бега кога ѝ се доближуваш. Koи не чувствуваат дури ни болка.

Истражувачите претпоставуваат кога единствената, регионална група Хомо сапиенс почнала да се разгранува. Тоа е истовремено и момент кој е одреден како најверојатниот кога луѓето веќе го користеле говорот за комуникација. 

Од мали нозе се социјализираме така за да го гледаме светот како составен од „добри“ и „лоши“. Овој поедноставен начин на гледање на светот не исчезнува како што старееме. Ова е проблем кога само ние и „нашите“ се во првиот табор.

Аристотел во „Никомахова етика“ вели дека дури и најблагиот карактер некогаш знае да се налути. Но не е добро тоа да биде ни пребргу, ни недоволно. Доколку лутината се сведе само на импулс и на очекување на задоволство од oдмазда, тогаш таа не им служи на виталните функции и на поединецот и на заедницата. Доколку е артикулирана на вистинскиот начин, може да инспирира почит и авторитет, како и да воспостави контрола врз исходот на некоја ситуација. 

Хелголанд е мал германски остров во Северното море, опкружен со карпи и познат по неговиот „сладок“ воздух. На него има град и пристаниште, а околу 1000-те жители зборуваат необичен дијалект. Местото е влезено во историјата по тоа што летото 1925-та, тогаш 23-годишниот физичар Вернер Хајзенберг заминал таму на терапија, да се извлече од тешката алергија на полен и трева којашто го мачела. А и за да реши уште еден „мал“ проблем - оној на реалноста.

Опишана како „еден од најмоќните необични млади гласови во Јапонија“, Ојамада игра на тенката линија помеѓу реалноста на животот и работата во корпоративниот капитализам и искривоколчениот и апсурден опис на модерниот живот. Резултатот е малку морничав, малку трагичен, а и малку смешен.

Настанот се вика „Тивка кражба“ и неговата цел е навидум од забавна природа. Сепак, има тука и нешто тераписко во тоа да правиш забранети работи, без опасноста да одговараш за тоа. Минатата година се пријавиле 1000 луѓе. 

3/14 е американската транскрипција на денешниот ден, 14 март, кој со години се одбележува како ден на бројот пи. Сепак, оваа година има неколку интересни совпаѓања. 

Историскиот поттик одредени мажи да расфрлаат семе низ светот и на тој начин да го шират својот генетски материјал не е сопрен, но нему сега му се пристапува малку поинаку. Денес не мора да парадирате со главите на вашите непријатели низ град или да пиете од нивните черепи. Можете просто да сте богати. 

Денешните постери кои шират свесност за опасностите од користење дроги, алкохол или небезбеден секс вообичаено прикажуваат тинејџер со израз на лицето кој укажува на жалење и „никогаш повеќе“. Тие можеби имаат добра намера, но се досадни. Дали знаел како да направи ваков постер без да биде досаден.

Што имаат заедничко албатросите во потрага по храна, флуктуациите на берзата и шемите на расфрлање на семиња кога има ветар? Тоа нешто што ги поврзува овие елементи, според ново истражување, важи и за фудбалските тимови.

Филмот чиј наслов може да се преведе со „Чиракот“ или „Ученикот“ (The Apprentice) изминатава сезона стана популарен поради неколку причини - затоа што неговиот поднаслов е „Приказната за Доналд Трамп“ и содржи делови од неговата биографија, но и затоа што во него учествуваат навистина одлични актери кои беа номинирани за Оскари за своите улоги. Но она што е веројатно најважно во него не е самиот Трамп, туку еден мистериозен лик кој го направил она што денес е.

Јапонските бестселери често се поврзани со практични животни совети, приказни за книжарници и мачки. Но сега во оваа земја почнува нова манија - жанр помеѓу мистерија и хорор, чиј автор е познат под името „Укецу“. И тоа е отприлика сè што се знае за него.

Фестивалот се одржува секој март, се вика Фур Рандеву, а локацијата е Аљаска. Целта: тркање на луѓе со ирваси, за туристички и хуманитарни цели.