Малите спуштања на тротоарите, што најчесто ги гледаме по странство (имаме ли ние уште тротоари?) на прв поглед личат на една ситна корисност „за точаци“, како урбана интервенција без многу значење. Всушност се за инвалидски колички, но со тек на време, поради потребата за олеснување на движењето на луѓето во инвалидски колички, полесно поминуваат и велосипеди и куфери со тркалца.

Ние тука имаме проблем. Повеќето луѓе комуницираат ограничено, без намера, без свест, исклучиво со цел да си кажат тоа што имаат, да се направат паметни, или да завршат што намислиле. А, постојат начини за базично пристојна комуникација.

Како стигнавме од реклама за фармерки со Сидни Свини до културна војна?

Без разлика дали ви се симпатични, грди или само чудни, веројатно веќе имате слушнато за влакнестите кукли што уште од фрижидер не излегле.

Очигледно ѓаволот носи Жакмус.

Што се случува кога целото ваше детство е достапно за јавноста?

Во 1945 година, без упатства, без обука и без признание, шест жени ја напишаа првата компјутерска програма во светот. Историски подвиг, и речиси заборавен.

Купувањето половни работи знае да биде вистинско уживање - пониски цени, ретки парчиња, еколошка свест, сè фино. Но не сè вреди да се земе од „втора рака“. Некои предмети може да бидат небезбедни, нехигиенски или просто неисплатливи.

Само две години по неговото лансирање, Vogue Club официјално згасна, без гласни најави, без драматични изјави - членовите добија краток мејл, а Condé Nast молчи. Но ваквиот тивок крај отвора поголемо прашање: може ли модната индустрија навистина да создаде одржливи дигитални заедници преку платен пристап?

На почетокот на месецов, во Франција помина амбициозната регулатива што главно фрла светло на инфлуенсерскиот маркетинг.

Куриозитет: Рубриката е The One I Marry, а ги најавуваат како идни земјоделци и домаќинки од средното училиште во Марксвил, Луизијана.

Нобеловецот и автор на „Глувци и луѓе“, Џон Стајнбек, на 28 април, 1955 решава да ја замоли нешто Мерилин Монро. И видете зошто му е тоа потребно.

Лесно. Со ребрендирање. Читајте етикети и состав затоа што којзнае колку нè манипулираат производителите вака.

Знаеме како изгледа да си во присуство на токсичен човек, ама ретко забележуваме кога сме ние токсични.

Некои навики не се само тешки за менување - стануваат дел од нашиот идентитет. Од грицкање нокти до хронично извинување, од бескрајно скролање до избегнување конфронтации, овие автоматизирани однесувања честопати се симптом на нешто подлабоко. Звучи неочекувано, но хипнозата сè почесто се појавува како алатка што не само што ги олеснува овие навики, туку ги решава од корен - со работа токму таму каде што тие започнале: во потсвеста.

Може требаше и порано да ни текне, ама станот на Кери од And Just Like That... не е стан - цел сет е изграден, и тоа многу успешно, за да го глуми станот. А среден е многу внимателно и слоевито, со љубов за приказната, ликовите и фановите.

Се чини дека живееме во златна ера за спиење. Имаме пристап до топли кревети, клима уреди, покрив над глава, апчиња за болка и чаеви за смирување. И сè повеќе знаеме колку е спиењето важно за нашето ментално и физичко здравје. Но, колку и да звучат идеални условите, милиони луѓе сè уште се борат со несоница, немирен сон и хроничен замор. Парадоксално е: имаме речиси сè, а не можеме да заспиеме.

Ако повремено се фаќате како си разговарате со себе, на пат кон кујна, или додека бришете под - не сте ни единствени, ни луди. Науката вели дека иако луѓето знаат и да се срамат од оваа навика, сепак може да е клучна за добро ментално здравје.

Чудо како едни обични налепници можат да ти кажат каде живееш, и што е поважно - со кого живееш. Фантастичен социјален експеримент.

Во ред, нè има многу што гледаме од носталгија, или чисто да видиме што ќе се случува понатаму, ама веќе сме договорени дека новово нема врска со старото, односно „Сексот и градот“.

Сѐ што гледаме, слушаме и вдишуваме некако завршува во нашиот мозок. Не го чувствуваме тоа веднаш, но секојдневните избори и околности тивко влијаат врз нашата ментална состојба.

Светот денес е полн со зборови како „токсични врски“ и „гаслајтинг“, но зад тие термини стојат реални искуства кои оставаат длабоки психолошки последици.

Постигнувањето професионален успех сè почесто се поврзува со долгорочни последици по менталното здравје. Додека фокусот обично паѓа врз придобивките од кариерата - како финансиска стабилност, престиж и влијание - сè повеќе истражувања укажуваат на тоа дека искачувањето по кариерната скала може да предизвика хроничен стрес, емоционална исцрпеност и намалено чувство на лична исполнетост.

Во секојдневната комуникација често се среќаваме со гестови што на површина изгледаат љубезни, внимателни, дури и великодушни. Но зад некои од нив се крие суптилна форма на контрола, омаловажување или пасивна агресија.