Фестивалот на креативен документарен филм Македокс оваа година ќе се одржи од 21-28 август на неколку локации. Меѓу 75-те филмови има еден кој навидум многу пати сте го гледале. Но и покрај препознатливиот формат, тој сепак успева да трогне и да допре, низ приказните на децата од едно училиште во Виена. 

Ова е филм којшто веројатно ќе ги интересира единствено оние кои се запознаени со ликот и делото на Сергеј Донатович Довлатов, талентираниот писател кој поради несовмесност со советскиот режим ќе чека 20 години да биде објавен, дури откако веќе нема да биде во татковината. Куриозитет е што него го игра српскиот актер Милан Мариќ. 

До сега сме добивале предлози и сугестии за осврти за филмови, но прв пат се случи да добиеме (и Букбокс и Офф кафе) нешто што личи на домашна работа - наслов, линк и конкретни (дури 9) прашања. Првиот импулс беше домашното да се бојкотира, како такво. Ама љубопитноста победи.

Во 2010 излегува биографија на ветеранот од Втората светска војна, Луис Замперини. Четири години подоцна според неа е направен филм во режија на Анџелина Џоли и по сценарио на браќата Коен. По падот на неговиот авион, тој преживеал 47 дена во чамец среде океан, а потоа завршил како воен заробеник во Јапонија.

Филм кој е уште еден во големиот куп филмови кои се водат под етикетата „процедурална драма“, што значи дека воглавно се одвиваат во судница. Но деталите поврзани со нам малку познатата историја на Аргентина и фактот дека станува збор за преседан во судската историја на светот, го прави овој филм вреден за гледање.

Сатиричен филм за преминот на Бутан од кралство во парламентарна демократија, процес започнат во 2006 - некои сцени во кои „јатаци“ на западните организации во бели џипови се обидуваат да ги „цивилизираат“ локалците ќе ви се видат необично познати. 

Разочарувањето од филм е многу поголемо ако тој има одлични предуслови да биде добар - приказна, актерска екипа, локација - а не е. Тогаш е тешко и да се покаже со прст каде е промашено, ама чувството е такво. Како со овој филм.

Осум епизоди од акција-трилер со ограбување банка кои можете да ги гледате во редослед по свој избор. Навидум креативен начин да се надомести истрошеноста на многу пати користената приказна. Ама, контраинтуитивно, излегува дека она што требаше да помогне всушност одмага.

Филмско деби на Џеси Армстронг (авторот на „Саксешн“), во кое нема место за нежни алузии или „мека“ сатира. Ова не е филм во кој треба да се бараат суптилни слоеви на иронија - тие се залепени на челото на секој лик. Самото име на вилата каде што се случува целото дејство е повод за потсмев. Од тука натаму работата станува истовремено и крајно сериозна, и крајно смешна.

Нова филмска приказна инспирирана од вистински настан ја оживува сагата за Мајкл Ларсон — човекот кој во 1984 година ја надмудрил телевизиската игра „Испробај си ја среќата“ и освои над 110.000 долари. Но дали навистина се усреќил?

Вистинска приказна за остварувањето на сонот на секој учител - неговиот ученик да го надмине во каква и да е вештина, па и во игра. Само што во случајов сонот излегува кошмар. 

Инспириран од вистински настан од 2022, филмот ги опишува неколкуте часови на неизвесност, откако вооружен маж влегува во продавница на Епл во Амстердам и бара 200 милиони во биткојни за да го ослободи заложникот. 

Матурски државен испит во Унгарија. Ученик кој не може да се концентрира на учењето за индустриската револуција и за времето на Цезар, бидејќи е заљубен. И национален скандал поради негово паѓање по предметот историја, кој открива длабоки поделби во унгарското општество.

Во моментов најгледаната серија на Нетфликс, која минатата недела британскиот премиер ја спомна во говор во Парламентот. Ова е oпис на мрачната реалност на модерното момчештво, полно виртуелно и реално насилство, којшто ги поттикнува потребните дебати. 

Бразилската драма во пет епизоди, направена според книгата на новинарката Даниела Арбекс под истото име, ја следи хронологијата на трагичниот пожар во Санта Марија, Бразил од 2013 кога во пожар во дискотека загинаа 242 млади луѓе. Ја пренесуваме надевајќи се дека и нашата приказна, толку слична на оваа, нема да заврши во правна и судска смисла на истиот начин. 

Морничава приказна која го комбинира стравот од вештачката интелигенција со архетипот на гневната и одмаздољубива жена. Резултатот е ефектен.

Нов филм, номиниран за овогодинешните Оскари, ја раскажува приказната за Орин О'Брајан, контрабасистка која во 1966 била единствената жена во Њујоршката филхармонија и со тоа ги отворила вратите за бројни нејзини колешки.

Двајца братучеди кои не можат да бидат поразлични одат на патување во Полска во чест на нивната почината баба, американска Еврејка, која во наследство им оставила пари за ова. Притоа на површина испливуваат потиснати спомени и стравови, но и многу топлина и хуманост, кои потсетуваат каде всушност лежи главната болка на човештвото - во неразбирањето на туѓата болка.

Филм за замислена средба помеѓу два големи ума - психијатар-атеист и професор по книжевност и писател - верник, во момент кога е јасно дека на првиот му се избројани деновите. Премисата е одлична, иако за жал истото не може да се каже и за целиот филм. 

Клинт Иствуд сними филм на 94 години. Тој е можеби послаб од неговите најдобри дела, но сепак поставува сложени етички прашања, во кои се препознава влијанието на класикот „12 гневни луѓе“, ама со „твист“.

Koга ќе се спомнат непрегледни песочни простори во книжевноста и филмот првата асоцијација е на „Дина“ на Френк Херберт - негостољубивата пустинска планета Аракис, која во себе крие огромни предизвици, но и моќ за оние кои ќе научат да живеат во и со мистериозниот песок. Но еден јапонски писател уште во 1960-тите го искористил истиот симбол за да направи врвно егзистенцијалистичко дело, преточено во исто толку моќен филм.

Ова е фил-гуд филм за тројцата заслужни за тоа што милиони парови низ светот кои не можејќи да добијат потомство по природен пат денес се радуваат на своите дечиња. Како што тоа го прават родителите на тукушто родениот Петар. 

Шесте епизоди од оваа мини-серија требало да се скратат на три, за да се избегнат повторувањата, мелодрамата и на моменти крајно лошата глума. Единственото добро што го прави и што сепак држи пред екран е што во судирот Каспаров-Дип Блу ги бара корените на нашата денешна фасцинација со судирот човек-вештачка интелигенција.

Нов документарец на Нетфликс најпрвин изгледа само како трогателна приказна за момче кое умира на 25 години од дегенеративна мускулна болест, не исполнувајќи ги основните човечки копнежи - љубов, пријателство. Но по неговата смрт се открива дека дури и трајно врзан за количка, а во последните месеци со едвај подвижни дланки, тој успеал да навлезе во свет во кој бил прифатен и повеќе жив отколку во „реалноста“.