Името му е комбинација на харфа и арпеџо. Долг еден метар, тој може да се опише како „кога пијаното и гитарата би имале дете“. Откако пред десет години се појави во рацете на Стиви Вондер и други музичари почнаа да му обрнуваат внимание.

Целна група на радио формат од 1970-тите била „женската душа“, а нејзе продуцентите ѝ се обраќале со музички ре-аранжмани кои содржеле помеки и понежни (женски?) верзии од популарните хитови на тоа време. 

Вчера, 20 август, се појавија постови во чест на 41-годишнината од еден од пионерските електронски албуми на дуото Јазу, „Горе кај Ерик“. Кога сакавме да се потсетиме на него, на јутјуб ни излезе истиот но од бенд наречен Јаз. Уат?

Џеси МекЛин, режисерката на овој документарец, очигледно сака растенија. Или барем сака да ги разбере оние луѓе кои дури и во мали станови живеат опкружени со толку многу, и толку големи билки, што делува како да имаат еден куп цимери. Секојa oд нив со своите каприци и потреби, главно од вода и светлина. Делува едноставно, но како што знаеме и од искуство и од филмот, ич не е.

„Се беше било случило“ - понекогаш недоволно ги користиме и оние опции за лоцирање на дејството во време кои веќе постојат во јазикот (затоа што се комплицирани или звучат архаично), а тоа е штета, затоа што можат да затребаат. Доколку пак нема опција во нашиот јазик, секогаш можеме да позајмиме од таков во кој има.

Тајното здружение формирано на крајот од 19 век во Вирџинија, познато по своите хуманитарни и просветителски активности, дури и во времето на својата најголема активност се собирало ретко - само кога тринаесеттиот ден во месецот ќе се паднел во петок. Намерно, затоа што една од неговите цели била борба против суеверието.

„Букинистите“, или продавачите на книги од втора рака на зелените киосци лоцирани крај париската Сена, се подготвени да одат до крај во протестот против одлуката на градските власти, нивниот извор на приход и белег на градот да биде отстранет во име на безбедноста на Олимпијците за време на летните игри следната година.

Нова интригантна книга на географката Џеј Овенс покажува зошто честичките кои летаат низ воздухот се истовремено и спас за природата и нејзин отров. Таа е тука не само кога ќе заборавиме да забришеме по дома, туку и - или особено - кога не ја гледаме. 

Се вика „Метал машин мјузик“ и е петтиот студиски албум на Рид, како соло изведувач. Уште од времето на неговото излегување во јули 1975 критичарите и публиката биле збунети - дали навистина станува збор за експериментална музика или е просто „местенка“, нож забоден во ушите, особено на првите. 

Во пресрет на првото Државно првенство во „Катан“, кое ќе се одржи на 20 август од 11 часот во „Јавна соба“, рецепти инспирирани од оваа игра-бестселер, и причина повеќе да почнете да ја играте - ем друштво, ем добра храна.

Кога во 1960 излегол еден од најпознатите филмови на Хичкок, за да привлече внимание и за да си ги врати вложените пари, тој смислил лукава рекламна кампања. Пред секоја сала поставил постер со предупредување - „Директорот на ова кино доби инструкции, по ризик на својот живот, да не пушта никого откако ќе почне проекцијата. Сите обиди за влез од странични врати, пожарни излези или излези за вентилација ќе бидат санкционирани“. Колку и да звучи чудно, ова успеало.

Да се стане во 5 наутро без намера да се гледа изгрејсонце од врв на вулкан е нешто што треба да се направи максимум два пати во животот - чисто да се види како е. Но и да се станува во 10 не е баш најдобра идеја, затоа што може многу да се пропушти. Тогаш?

Елементите како контраст и поширока палета бои (читај: шарено) им се допаѓаат и на бебиња и на возрасни. Оттаму, можеби нашите естетски преференци и не се менуваат толку многу во текот на животот. Освен кога во нив ќе се замеша животното искуство кое бебињата го немаат.

Како најава на 14-тото издание на Фестивалот на документарен филм, кој почнува на 17.8 (четврток), осврт за - како што најавува и самиот наслов - „сонувачки“ филм за магичната територија каде се среќаваат авторот и преведувачот, оригиналот и преводот, документарното и фикцијата. 

За милиони Британци тоа било незаборавен момент во телевизиската истосрија. Во февруари 1988 на програма на Би-би-си под наслов „Тоа е животот!“, човек по име Николас Винтон после многу години се сретнал со некои од 669-те еврејски деца кои ги спасил од нацистите нешто пред Втората светска војна. Сега за него има и филм.

Со векови, хартиените летала биле начин да се истражува науката на летањето. Сега тие можат да го инспирираат понатамошниот развој на технологијата на дроновите.

Англискиот поет се заљубил во Тереза Макри додека патувал низ Грција. Во нешто што денес би се опишало како скандалозен чин, тој ѝ понудил на мајката на девојчето откуп за да си го носи дома.

Завчера, 8.8., на 76-годишна возраст, почина Џејми Рид, уметникот чии дела придонесоа кон популарноста на панкот и сродните контракултурни движења, како и на неговите славни музички претставници, Секс пистолси.

Некои од најчесто користените зборови во англискиот јазик како да се создадени од некој со ѓаволест смисол за хумор. Зборот „моносилабик“ (што значи „составен од еден слог“) не е едносложен, „лонг“ е составен од само четири букви, „лисп“ (говорна маана, како шушкање) е тешко за изговарање ако некој шушка, а зборот „синоним“ нема синоним. Или можеби има?

Во она што се нарекува „мрачен“ среден век немало семејни терапии и прирачници за самопомош за брачни парови. Но затоа имало нешто поефикасно - дуели кои ако не завршувале со смрт на едниот партнер, тогаш барем им овозможувале да се издуваат и да се истресат еден на друг. 

Во нова колумна Борис Дежуловиќ се прашува: што ако општото место во популарната култура - враќање во минатото и убивање на Хитлер - се преиначи во една поинаква „ликвидација“? Како би изгледал светот денес да можела да биде сопрена мисијата на Чарли Клајн и неговиот професор? Како мислите, кој Чарли Клајн?

Можеби сте го почувствувале тоа - прочитана книга на таблет или е-читач се заборава побрзо. Како нешто да недостасува што прави прочитаното да „испари“ многу побрзо отколку кога книгата се чита во асли издание на хартија, со сета нејзина тактилност.

Не е грешка во насловот. Вилијам Фридкин, режисерот на славните „Егзорцист“ и „Француска врска“, кој почина вчера (7.8.) на 87-годишна возраст, веројатно ќе бил уште пославен да му успееле проекти кои поради различни причини не доживеале финализација.

„Жнеачите“ на мраз добро заработувале сечејќи цели блокови од езера и други слатки води, а меѓународната индустрија за преработка на мраз била бизнис кој ветува. Сè до појавата на фрижидерите.