Да речеме дека тогаш, на преминот меѓу 17 и 18 век, имало Фејсбук. Или да замислиме дека некој решил да прави документарец за откритието на Њутн и собрал неколку негови колеги да се изјаснат. Што би рекле тие?

Има хумористични приказни, блесави цртежи, комични филмови. Може ли музика, па уште и класична, да направи да пукнеш од смеа?

Активисти за човекови права велат дека ниту една институција, па ни аеродром, не треба да носи име на човек кој во своите мемоари самиот признал дека силувал слугинка.

Вчера 22.11 медиумите известија за настан кој изгледа како излезен од некој авантуристички филм - изолирано племе со стрели усмртило американски мисионер. Дали тие навистина никогаш не биле успешно контактирани од бел човек?

Пишувањето на текстов го почнавме со една наивна мисла, дека кај нас можеби постои работно место „факт чекер“ и дека оттаму би имало и добар превод на ваквата професија, која (таму, некаде на друго место) е макотрпна и одговорна работа.

Била eден од брилијантните музичари на 19 век. Но како и со голем број други жени во уметноста, нејзиниот талент не бил препознаен во времето во кое живеела.

Си бил тежок криминалец, ги знаеш главните фаци и нивните валкани тајни. Во еден момент решаваш да се повлечеш. Што е најглупото што можеш притоа да го направиш? Да напишеш мемоар.

Пред гинеколошки центар во Катар осамнаа 14 огромни скулптури на матки со фетуси во различни фази на развој. Истите оние кои пред неколку години беа покриени заради реакции од јавноста.

„Тој беше млад и убав, мајчина радост и гордост - но умре во големи маки, слеп, болен и парализиран, на само 17 годни. Да ги знаеше последиците на мастурбацијата, можеби ќе поживееше“.

Во рубрикава негуваме блага опседнатост во однос на тн. „зборови на годината“ кои ги прогласуваат различни речници, сајтови и организации. Тоа е затоа што тие одразуваат некои значајни општествени трендови, кои се повеќе од лингвистички. Уште поинтересни се оние кои не се англиски.

Одамна немаме гледано толку концептуално издржан, а истовремено презабавен филм. И ова не е само затоа што во него глуми Том Вејтс.

Има разни начини човек да се вози на бранот на некоја актуелна тема. Во случајов ќе се обидеме да го искористиме нагло пораснатиот интерес за една земја за да раскажеме приказна не за човек кој влегол во неа на необичен начин, туку за таков кој од таму едвај излегол.

Во муабет кога сакаме да го доловиме влијанието на социјалните мрежи врз нашето психичко здравје, или на животот во главниот град, користиме збор кој очигледно станува глобална парадигма. Отруени сме, на многу начини.

Има еден звучен ефект карактеристичен за поп музиката од 1980-тите, но кој се смета и за хип-хоп клише. Истиот има интересна историја.

Ова сигурно не изгледа вака кај нас. Но во Њујорк и други делови на САД распоредувањето на книги за библиотечните ограноци се врши со машина која бара брзи раце и добри рефлекси. 

Вчера, 14.11, се навршија 167 години од првото објавување на „Моби Дик“, ремек-делото на Мелвил. Еден замислен текст за тоа како би изгледало промовирањето на книгата пред повеќе од век и половина, кога немало социјални мрежи и Букбокс?

„Летерлокинг“ е неколку векови стара вештина на пакување писма, така за да се обезбеди дека никој нема да ја прочита пораката пред таа да стигне до оној до кого е наменета.

Не мора да се разбирате во техничките детали за да уживате во музика. Но понекогаш задлабочувањето во она што се случува во нотниот запис отвара неочекувани хоризонти и прави уште повеќе да го цените она што го слушате.

Има голем број писатели кои истовремено биле и воени ветерани - Витман, Селинџер, Толкин. Тешко е да се замисли дека еден од нив бил и По. Важел за добар и мотивиран војник, до моментот кога бил исфрлен од армијата.

Многу пред Стен Ли да стане легендарниот креатор на Спајдермен, Халк и доктор Стрејнџ, и пред Патриша Хајсмит да стане славна писателка („Туѓинци на возот“, „Талентираниот г-дин Рипли“, „Керол“), обајцата во своите дваесети години живееле на Менхетен и работеле во областа на стрипот. Еден нивен заеднички пријател се ставил во улога на проводаџија.

Даглас Рејн почина на 90 годишна возраст, и иако зад себе остава и многу позначајни улоги , сепак најзапамтен ќе биде по саркастичниот глас на Хал 9000 од антологискиот филм на Кјубрик - гласот кој од тогаш го симболизира нашиот страв од вештачката интелигенција.

Додека светот ја одбележува 100-годишнината од крајот на Првата светска војна, да слушнеме како тоа звучи кога одеднаш оружјето ќе стивне. Со други зборови, како звучи мирот по долга и исцрпувачка војна.

Дело на 13 автори, двајца искусни стрип цртачи и неколкумина етнолози-консултанти, кои се обидуваат да ги визуелизираат митските претстави за светот, кои на овој начин оживуваат, токму како да се под, над и околу нас.

Денес, 9.11, во Лондон почна серијата мечеви помеѓу актуелниот светски шампион во шах, Норвежанецот Магнус Карлсен и Американецот со италијанско потекло Фабиано Каруана (кој во живо може да се следи тука). Добар повод да видиме кои од актерите, писатели и музичарите сакале и играле шах.