Шетањето заради проширување на видици за други култури, дружење, правење селфиња и купување сувенири не е ослободено од политички и идеолошки бремиња. Едно движење се обидува да ја промени природата на оваа индустрија, инсистирајќи на тоа посетителите на одредено место да добијат пореална слика за тоа каде навистина дошле.

Истражувачите создадоа нов материјал кој истовремено реагира и како звучник, и како микрофон, регистрирајќи дури и тивки звуци и претворајќи ги во електрични сигнали. Носејќи ваков елек или кошула може да се одговара на телефон, и истовремено да се следат виталните параметри на телото на оној што ги носи.

Движењето стана опсесија, нагласена од седечката и изолирана глобална пандемија. Повеќе од 500 милиони луѓе во светот носат фитнес алка или користат апликација за броење на чекорите во текот на денот. Стандардот кој тие (ние!) треба да го исполнат за да им се важи, некој, некогаш, рекол дека треба да е десет илјади чекори, или отприлика 8 километри. Кој е тој и како дошол до оваа „магична“ бројка?

Се вика Спот и ќе биде користен за да се идентификуваат безбедносни и инфраструктурни проблеми, вклучително и тунели кои ги копаат крадци на археолошки остатоци. Ова е прв пат на вакво роботче да му се најде примена во заштитата на културното наследство. 

Во текот на 94-годишното постоење на Оскарите, само неколку пати се случило Академијата да даде еднаков број гласови во неколку категории. Еве ги тие необични моменти.

На синоќешното доделување на Оскарите, како дел од одбележувањето на годишнините од значајни филмови, на сцената излегоа Френсис Форд Копола, Роберт де Ниро и Ал Пачино. Повод да се потсетиме на трилогијата која денес е класик.

Студентка на Универзитетот во Токио требало да пишува труд за поврзаноста на квалитетот на спиењето со неговата локација. Одлучила скоро еден месец да спие онаму кадешто спиеле нејзините мачки. Резултат: физички имало незначителна разлика во квалитетот и должината на сонот во споредба со спиењето во кревет. 

Во „Амадеус“ на Форман, кога царот гледајќи опера ќе се проѕевнеше, тоа автоматски значеше намалување на бројот на изведби. Ако зевнеше повеќе пати, таа се симнуваше од репертоар уште следниот ден. Доколку проѕевањето е знак на здодевност па оттаму може да биде земено предвид при оценка на уметнички дела, каква врска имаат кашлањето и кивањето? Бидете така.

Kaлигула, Нерон, други битни фаци од древната римска историја, се спомнуваат во поединечни песни и во цели концептуални албуми посветени на нив од жанрот хеви метал. Од каде оваа поврзаност?

Вообичаено, шпицата којашто ги содржи насловот, имињата на актерите и целата екипа се случува на самиот почеток на филмот. Но кога таа ќе се појави на третина филм, човек се прашува - ако ова е почетокот, тогаш што гледав до сега?

Еден од оние моменти на амбивалентност, кои настапуваат особено кога треба да се донесат големи животни одлуки или да се одбере страна. Ако нашата когнитивна и емотивна вага не превагнува јасно на една или на друга страна, тоа чувство ни создава стрес. Но дали ова е секогаш лошо?

Во слава на некогашниот квалитет на апаратите кои знаеа да траат со години, една сијалица која упорно свети веќе 121 година.

Вообичаено кога историски се зборува за Германија фокусот е на нацизмот и Втората светска војна. Но што им претходело на овие настани? Разврат, берзански манипулации, политички расколи, мафија. Вајмарската република никогаш не ни била поживописно опишана, до толку што можете да ја помирисате и да се почувствувате дека сте биле таму, меѓу танчарките, болшевиците и национал-социјалистите.

Насловот е делумно погрешен, бидејќи човекот што може да се изнајми во Јапонија не прави баш ништо-ништо. Да речеме дека...постои во ваша близина.

Чарлс Даниелс ги фотографирал славните рокери како Џими Хендрикс, Род Стујард или Френк Запа, од крајот на 1960-тите. Сепак, десетици илјади негови фотографии никогаш не ја виделе светлината на денот.

Вообичаено се зборува за физичките и психичките предизвици на тоа да се глуми пред камера или во театар. Но и на оние кои позирале како модели на славните сликари не им било лесно. 

Само една слика до сега е украдена од Националната галерија во Лондон. Во август 1961 „Портретот на војводата од Велингтон“ едноставно исчезнал. Кружеле најразлични теории за тоа кој може да е крадецот - од добро обучени специјалци, до италијанската мафија. Вистината била малку поинаква. 

Во психологијата, а особено во онаа популарната, има повеќе обиди да се класифицираат типовите личности, врз основа на некои нивни заеднички карактеристики. Во 1950-тите двајца кардиолози се обиделе да го сторат тоа за да покажат дека табиетот има врска со срцевите заболувања. Во тоа им помогнал еден тапетар.

Стотици традиционални eквадорски исцелители прават „духовни прочистувања“, кои вклучуваат и не баш толку духовни методи. На пример журкање со коприва.

Она во што се претворил Грегор Самса, главниот лик во „Преобразба“ во различните преводи е наведено како „бубашваба“, „инсект“, „џиновска бубачка“. Ниту еден од овие описи не е неточен, бидејќи Грегор има повеќе нозе и некој вид егзоскелет, какви што имаат инсектите. Но германските зборови од првата реченица кои се користат за негов опис се многу помистериозни. 

Американски дипломат кој бил присутен кога Елингтон пристигнал во СССР известува дека тој бил пречекан како Спасителот, а ентузијастичните млади Руси, кои тогаш можеле да слушаат американска музика само преку пиратирани касети и преку Гласот на Америка, му довикувале - „Те чекавме со векови“.

Ако сте на некаков режим на исхрана, па уште и ако за тоа користите некаква апликација за вежбање, сигурно го следите внесот на калории или барем размислувате за нив секогаш кога ќе погледнете во фрижидерот со шампити. Како дошло до тоа калориите да ни го одредуваат начинот на живот?

Целосното име му било Хуберт Ренфро Никербокер, американски новинар и писател, со прекар „Црвениот“ поради бојата на неговата коса. На времето бил вистинска ѕвезда, добил и Пулицер, но денес едвај некој се сеќава на неговото име.

Вториот термин го среќаваме речиси исклучиво кога станува збор за пребогати Руси, и тоа не само сега, туку со децении. Ретко „нафатиран“ Американец или западноевропеец е етикетиран со овој збор. Зошто едниве се олигарси, а другите не?