Уметникот Ханс К Клаусен објави повик читателите да му испраќаат примероци од дистопискиот роман на Орвел, заедно со нивните лични доживувања. Тие ќе бидат дел од инсталација која ќе ја одбележи 75-годишнината од излегувањето на ова славно дело. 

На 7 мај од срцев удар ненеадејно почина американскиот музичар, аудио инженер, продуцент и новинар Стив Албини (61). Легендите велат дека има работено на неколку илјади албуми во текот на кариерата, меѓу кои со Пиксис, Пи-џеј Харви и со поранешните членови на Лед Цепелин. Но она што деновиве најмногу се цитира е почетокот на неговата приказна со Нирвана. 

„Господин Бејтс против Поштата“ е комбинација на играна и документарна серија во која се опишува случај кој практично уште не е завршен и по две децении истрага и судски спорови. Сè започнало кога британската пошта тужела стотици невини раководители на локални пошти за кражба на средства, чиј кусок всушност бил предизвикан од дефектен сметководствен софтвер развиен, одржуван од компанијата Фуџицу. 

Го викаат „Насуби“ (со акцентот на 'а') што на јапонски значи модар патлиџан, поради долгнавестиот облик на неговото лице. Сонот му е да стане познат комичар, па се пријавува на аудиција за реално шоу. Она што потоа му се случува е многу по хорор верзија на Труман шоу. 

Поставка дозволува влез исклучиво на жени, пандан на простори каде имаат пристап само мажи, со намера на овој начин да укаже на мизогинијата и патријархатот. Еден посетител кому не му е дозволен пристап до изложбата тужи дека му е загрозено правото на добра и услуги врз основа на неговиот (машки) пол. Судот пресудува во негова корист. Авторката на изложбата наоѓа дупка во законот.

Вчера, 6 мај, на Универзитетот Колумбија беа доделени традиционалните признанија за достигнувања во новинарството, книжевноста и музиката. Најпрестижните награди во овие области во САД се доделија по 108-ми пат. 

Снимен врз основа на роман-бестселер на германски адвокат и потомок на високи нацистички функционери, филмот зборува за фиктивно судење за одмазничко убиство. Истовремено, тој открива еден малку познат факт од историјата на современа Германија - дека голем број од некогашните СС-овци и нацисти по војната тивко заземале позиции во власта и направиле сè нивните злодела од војната да застарат. 

За оние кои страдаат од реткиот феномен на страв од зајци нема полош момент од Велигден, со сите тие украси и чоколадни фигури на ова животно. Тоа би требало да асоцира на плодност и будење на природата, ама лепорифобот има поинакви мисли.

Нова книга на Самир Чопра, под наслов „Вознемиреност: филозофски водич“, тврди дека таа е дел од човечката состојба и дека ако ја третираме како непријател, а не како придружник, само си правиме полошо. 

На 29 март во Солун се отвори изложба посветена на Салвадор Дали, преглед на неговото творештво од нова перспектива - со користење на дигитални алатки и вештачка интелигенција. Фактот дека таа ако веќе не е кај нас е блиску до нас, е повод да ја посетите до 29 јуни. 

Папирус кој бил закопан под слоеви вулканска пепел по ерупцијата на Везув во 79-тата година фрла нова светлина врз тоа како починал и каде е погребан еден од најголемите мислители на западната филозофија. Тој бил пронајден уште во 18-тиот век, но до сега делови од јагленосениот документ биле нечитливи. 

Велат дека ако влезете во канцелариите на која и да е од големите јапонски корпорации може да наидете на „прозорското племе“ - напуштени души на јапонскиот бизнис сектор, на чии лица се исчитува очај и досада. Тие немаат што да прават по цел ден, па зјапаат низ прозорците, чекајќи некој да се смилува и да им даде работа. До толку ги јаде срам, што по некое време сами си одат.

Во 1995 била затворена психијатриска болница за „хронично ментално болни“ во Њујорк. Подоцна на таванот на зградата биле пронајдени над 400 куфери кои им припаѓале на некогашните пациенти. Во една имало војничка униформа од Втората светска војна, во друга библиотечна потврда за позајмица на книга од Фројд од 1929. И ова е само дел од предметите кои раскажуваат приказни за нивните сопственици. 

Водител на радио шоу кое оди секоја недела на Би-би-си екстра поттикна дискусија за името на престижната книжевна награда, реагирајќи на напис на официјалниот сајт на организаторите. Таму до скоро пишуваше дека основачите „менаџирале околу 200 заробени луѓе“. „Не менаџирале, туку самите ги имале заробено“, вели Брејв, повикувајќи се на своето законско презиме.

Вообичаена сцена во Лувр е посетителите да дремат со часови во ред за да го видат познатиот портрет на Да Винчи. Но кога еднаш ќе се најдат пред него, веројатно заради превисоките очекувања, тие се разочарани. Така ли?

Пингвин e британска издавачка куќа, основана од тројца браќа кои извршиле револуција во издаваштвото во 1930-тите, со печатење на евтини изданија со мек повез, кои се продавале во синџири стоковни куќи и други продавници за само шест пени. Денес таа е конгломерат формиран преку спојувањето со американската Рендом Хаус. За сите овие 89 години издавачот е препознатлив по една птица на своите книги.

Во јануари 2024, член на државниот сенат на Мисури предложил закон кој, доколку биде изгласан, повторно ќе го легализира дуелот како начин политичарите да разрешат лични несогласувања. И вие веднаш замисливте како ова би изгледало кај нас?

Нема нешто што нема да се измисли за „другиот“ - во овој случај за островски народ за чии претставници оние од копнениот дел на Европа велеле дека се родени понекогаш со кратки опашки, „како елени“, друг пат дека имаат пуфкасти и накострешени израстоци, како лисици. Ова било резултат на клетва, но подоцна причината била заборавена, а она што останало бил стереотипот на анималност. 

На почетокот на 1920-тите мал крајбрежен град во Сасекс бил потресен од скандал кој вклучувал стотици анонимно испраќани писма со содржина која е малку да се нарече „мрсна“. Сега нов филм инспириран од овој настан ја открива вистинската приказна. Или барем нешто блиску до неа. 

Некои од нас сè уште се сеќаваат на мини-серијата „Шогун“ од 1980, со Ричард Чемберлен и Тоширо Мифуне, за англиски морепловец кој станува дел од комплицираните политички игри во феудална Јапонија. Речиси половина век подоцна, новата верзија е визуелно многу побогата, но и уште повозбудлива. 

Познат по своите надреалистички дела и ексцентричното однесување, Дали често знаел и „кодирано“ да одговара на новинарски прашања. Сега посетителите на Музејот на Дали во Санкт Петерсбург (ама не во Русија, туку во Флорида) ќе можат да го прашаат што сакаат, а уметникот кој почина во 1989 ќе може да им одговори со помош на ВИ.

На Меѓународниот ден на книгата го поставуваме ова, за многумина контроверзно прашање. Такво е затоа што на книгата не се гледа како на „обичен“ потрошувачки производ, туку како на нешто свето. Без оглед што книги има секакви, па и такви кои и метафорично а и материјално се ѓубре. Значи, да се фрли или не?

1970-тите во Франција се нестабилен период на пад на геополитичката моќ на земјата, крај на поствоениот економски напредок и продлабочување на јазот помеѓу десницата и левицата. Во сето тоа, еден судски случај, иако воден за „обичен“ криминал (кражби и убиство), дополнително придонел за заострување на критиката кон државата и нејзините институции. 

На индонезиски Донал Бебек, на италијански Паперино, на шведски Кале Анка, на англиски Доналд Дак. Опишан како „бела антропоморфна патка со портокалов клун, нозе и стапала“, тој прв пат се појавил во цртан на Дизни во 1934. Неговиот најдобар цртач долго време останал анонимен, живеејќи на работ од калифорниска пустина. Додуша, ова му одговарало на Дизни кој се претставувал како цртачот.