Има некое чуство на задоволство во творењето/креирањето на било што. Кога пред твои очи празната хартија се трансформира во нешто за што на крајот ќе речеш: - „Го гледаш ова? Jас го создадов“. Во случај на Реилроуд Инк, тоа значи да создадеш најефективната транспортна мрежа од железници и патишта поврзувајќи ја точка А со точка Б низ навидум празното гратче на почетокот на играта.

Bода, зеленило, камчиња и црешови дрвја. Ова се составни делови на една зен градина, позната ширум светот како „јапонска“. Токму со нив играчите на „Оханами“ ја прават својата, натпреварувајќи се која од нив е поубава.

Од 14 септември 2009-та. 6.610 статии. 322 филмски осврти - „гледанки“. 200 книжевни осврти - „читанки“. 

Често кога ќе се спомнат змејови било во игри, литература или поп-култура ги замислуваме оние огромни страшни суштества со громогласни звуци кои уништуваат со оган сè што ќе најдат пред себе. Таа слика е далеку од вистинитата во оваа друштвена игра во која ние како зборувачи со змејови коегзистираме со мали слатки змејчиња во магично гратче, бркајќи ги секојдневните обврски како креирање магични напитоци и...печење лепче.

Локацијата е Чешка, времето среден век, а некако логично на ова, помеѓу шесте ресурси кои можат да се собираат и да носат поени има и месо (веројатно колбаси) и пиво. Ова е истовремено прва игра која за некои од елементите користи рециклирано дрво. Прочитајте повеќе во освртот на Стефан.

Во облик на вртимушка, повеќеаголното тело обележано со букви или бројки било користено при играње друштвени игри уште од древните Грци и Римјани. Во 19 век во САД, кога коцкањето и каква и да е игра со коцки биле сметани за неморални, ваквото помагало било баш фина алтернатива.  

Во времето кога за да се играат друштвени игри не беа потребни дури ни шпил карти или табла, туку само добро расположено друштво, синоним за „парти гејм“ беше играта „Мафија“. Во неа граѓаните, полицаецот и лекарот требаше да ги детектираат мафијашите во нивните редови. По нешто сличен принцип се и неколку денес популарни реални шоу емисии, кои со мали нијанси го поставуваат прашањето - во кого, и дали воопшто може да се има доверба?

На 20 август, во организација на Гоблин, се одржа првиот официјален државен натпревар во „Катан“. Оние кои играат друштвени игри ја знаат оваа игра како одлична комбинација на среќа, комбинаторика и преговарање – сите елементи во кои Ведран излезе најдобар и со тоа се здоби со можност (а сега богами и обврска) да ја претставува Македонија на Европското првенство во Катан во Копенхаген од 27-29 октомври. Па, да го запознаеме шампионот.

Во пресрет на првото Државно првенство во „Катан“, кое ќе се одржи на 20 август од 11 часот во „Јавна соба“, рецепти инспирирани од оваа игра-бестселер, и причина повеќе да почнете да ја играте - ем друштво, ем добра храна.

Ги знаете оние разгледници од море, на кои локални мачки позираат (или се сликани без знаење и без да бидат прашани за авторски права) како дремат во сенка, невознемирувани од туристичката гужва и цените на гирото. Епа ова е идеална игра за лето, затоа што сместувајќи ги мачињата на прекрасно дизајнираните плочки, и вие малку ќе здивнете и запредете.

Холандска студија идентификувала неколку примери на неверојатна способност на птици да се адаптираат на урбаната околина. Каква вештачка, ние ќе настрадаме од туѓата, поупорна природна интелигенција!

Приказната оди отприлика вака. Во 2018, кога Иван е уште во основно, оди во парк на птичарење организирано од Македонското еколошко друштво, каде повеќето учесници „вооружени“ со двоглед и мапи прв пат во животот учат како да набљудуваат и да препознаваат птици. Напред до 2023-та, кога низ играње „Вингспен“, тој сериозно почнува да размислува за купување теле-објектив, знае што е „циконија циконија“ и „сколопакс минор“ и со други очи да гледа на софрата кога му се принесува пилешки стек.

Денес во рубрикава ни гостува Љупчо, кој вели дека во работни денови брка работа со преводи, но за викенди сака да си одмори глава од зборови и фрази со бои, форми и фигури на картонски табли. Слободното време го посветува и на други креативни активности, како музицирање, пеење, но и истражување теми и полиња како митологија, натприродни појави, магиски практики, тарот и слично. И играта што ја одбра има малку врска со магија.

Самоил го знае (или би требало да го знае) секој кој дошол во допир со друштвените игри кај нас. Зошто? Затоа што е еден од сопствениците на единствената специјализирана продавница Гоблин, затоа што е дизајнер на игри и затоа што е толку искусен во нив што знае дека возбудлива игра не мора да се состои од милион парчиња и големи табли, туку само од шпил карти и добро друштво. Aтомско склониште викаше „За љубав треба имат душу“. За играње на оваа игра требаат повеќе разиграни умови. 

Да познаеш разлика помеѓу некој што игра друштвени игри на ниво на „А, да, имаме дома Монопол“ и на таков што е подготвен да реновира дневна за да има место за редење токени, карти и фигури понекогаш е многу едноставна. Ако „овци, дрво, глина и камен“ му асоцираат не на географија од шесто, туку на „Катан“, тогаш најверојатно е поблиску до втората група, или барем на добар пат да тргне натаму. Затоа што голем број денешни играчи се навлекле на борд гејмс токму поради неа. Денешниот гостин е токму таков пример. 

Третиот текст во оваа подрубрика е инспириран од ритамот на природата што го сведочиме од нашиот прозорец - со секој изминат ден сонцето е посилно, вегетацијата разлистува, се слуша песната на птиците. Заедно со интензивниот априлски дожд, ова најавува дека новонасадените дрвја добро ќе се фатат. И ќе пораснат...за едно десет години. Но има и побрз начин од семка да пораснеш дрво и да му се радуваш - играјќи ја оваа игра.

Во оваа подрубрика денес ни гостува Дино Граматиков, кој во ова (сериозно) хоби е повеќе од две децении. Горд сопственик на над 200 игри, тој е и прв македонски судија во играта Magic the Gathering. Ни пишува од Женева, каде секоја недела организира играчки собир (кај и да е, ќе му одиме...). Неговиот предлог за поднаслов на текстот е „Како да се проба ова хоби на раат и на брзина, без ризик од потсмев од пријател(к)ите“. Ризикот е јак, ама и да погиниш, колку-толку ќе се спасиш.

Во оваа нова подрубрика нема да го следиме стандардниот совет „пишувај за она што го знаеш“, затоа што за светот на друштвените игри сме во процес на учење. Но ако советот е „пишувај за она што го сакаш“, тогаш сме на свое. 

Нова книга од Џонатан Кеј и Џоан Моријарити ја опишува историјата на друштвените игри како древни уметнички форми, кои на почетокот на дигиталната ера изгледаше дека ќе загубат на значење. Но наспроти ова, тие денес како да ја доживуваат својата нова златна ера.

Изговорена среде старата скопска чаршија, горната изјава може да зазвучи радикално. Но оваа изложба не само што ја промовира, туку и ја поткрепува со наоди од палеолит до денес.

Борис е дел од екипата зад местото каде може да редите кула од „Џенга“, да погодувате имиња на шпиони во „Коуд нејмс“ или да развивате цели цивилизации во „7 вондерс“. Да играте со познати, или преку играње да се запознаете со непознати. Да се дружите, затоа што тоа и е поентата на ДРУШТВЕНИТЕ игри.

Кога пред изборите слушнав дека се составува листа на потенцијални пратеници предводена од професор по филозофија и од колумнист, искрено се израдував.