На 30 септември 1985 година, Том Веитс го издаде својот деветти албум, за многумина еден од најдобрите. Раскошна исчашеност во чест на урбаните маргиналци, албум кој е и романтичен и карневалски истовремено, со болка и со хумор. Ако решите да имате само еден албум од Веитс, веројатно ова е тој. А нема зошто да биде само еден. 

Естепарио Сибериано (правото име му е Жорже Гаридо од Валенсија) веќе подолго време е феномен по светските интернет платформи со своите ритам и тапанарски техники со кои има инспирирано илјадници луѓе да се пробаат и тие. Барем двојно од тоа има обесхрабрено бидејќи Естепарио „не се стига.“ Животно, ѕвер, машина. И Мајк Портној од Dream Theater мисли исто. 

Lemonheads беа супер бенд (Бостон, формирани 1986 година). Денес единствен оригинален член е фронтменот Еван Дандо кој баш и не е при себе во секое време. Пред неколку дена имаа концерт во Загреб. „Тажно, јадно, килаво и неописиво лошо“, рецензираше Александар Драгаш во Јутарњи. Некои си ги бараат парите за карти назад, други се зезаат дека концертот бил „крш.“

Брајан Ино на Вембли собра 150 музичари, глумци, спортисти и активисти од цел свет на хуманитарен настан посветен на луѓето од Газа и нивните неописиви страдања последнава година. Ени Ленокс, Портисхед, Пол Велер, Нене Чери, Камбербач, Ерик Кантона... Некои веројатно и избегнале да дојдат, но како што напиша египетскиот писател Омар Ел Акад, „еден ден сите отсекогаш ќе бидат против ова.“

I've heard there was a secret chord, that David played and it pleased the Lord, but you don't really care for music, do you? Well it goes like this, the fourth, the fifth, the minor fall, the major lift... Ова се едни од најубавите и најмоќни стихови во популарната музика на сите времиња. Ама, каде е Бог, таму има и богохулие. Како би звучела Алелеуја на Леонард Коен, на стихови од Spice Girls? Е, тоа!  

Рик Беато е музички продуцент, студиски музичар и едукатор кој последниве 9 години разви еден од најрелевантните Јутјуб канали за музика, со инспиративни интервјуа, топ листи, туторијали за гитара... Во бекстејџ на тие убави работи се одвиваат постојани правни битки со музички корпорации кои се закануваат дека ќе му го скинат каналот заради банален упад на некој дел од песна кој сакаат да го наплатат. 

Спектакуларна изведба на Боемска рапсодија од Квин на едно плоштадче во Париз. 30 музичари, којзнае колку камери, навежбано до најмал детал, звук перфектен. Како што Фреди Меркјури знаеше да се појави во маица синдикалка (младиве ја викаат вајфбитерка, силеџијка), така овде главниот вокал е по тренерка. Одвојте 6 минути, нема да се каете.

„Step to the Mike“ е бонбона серија со улична музика, водена од R&B музичарот Мајкл Минели. Мајкл ќе почне песна а после гостин од градот ја довршува. Не дека секој минувач е таму талентиран до небо. Наместено е сето тоа, ама баш добри парчиња музика вадат.

Преку седум илјади пејачи беа дел од огромниот хор кој во чест на неодамна починатиот Ози Озборн од Блек Сабат се собра во Торонто. Ја пееја „Параноид“ од вториот албум на бендот, песна која во 1970-та година се искачи на четврто место на британските листи и за првпат ги стави Блек Сабат на радарот на пошироката музичка јавност. 

Музичкиот продуцент, Јутјубер и мулти-инструменталист Рик Беато, со пар промптови за ВИ, од нула создаде инди пејачка (Седи Винтерс) и чичка нова песна (Walking Away). Со помош на Суно, за само четири секунди бил генериран ликот на Винтерс и текстот на песната, додека мелодијата и вокалите биле завршени за околу две минути. И сега песната станува хит. 

Пред неколку години, „The Daily Beast“ за најплодна година во популарната музика ја избра 1991 година. Ќе ви покажеме седум ауди касети (за копиљаци: некогаш така се слушаше музика), сите издадени во период од само 44 дена во 1991 година. Кај нас таа година албуми издаваат Мизар, Архангел, Меморија (и Канго, молим лепо) а се формираат ТБ Трачери, Рок Агресори, Паркети, Ареа...

На наши музичари и групи кои ни праќаат песни обично не им објавуваме кога се работи за преработки, сакајќи да промовираме авторска музика. Може е тоа малку нефер бидејќи и во прерабоките може и тоа како да се вбризга авторски печат. Јутјуб каналот „Кавер на лице место“ има одлични примери за тоа. Им пуштаат песна, ги оставаат да смозгаат како ќе ја скоцкаат и после овие ја свират нивната верзија. Супер интересни идеи. 

Вела Лука на островот Корчула повторно беше место за сеќавање на Оливер Драгојевиќ, неповторливиот интерпретатор чиј глас го носеше песокот, морската сол и душата на Далмација. Концертот „Траг у бескрају“ траеше преку два часа и во него уживаа и 30-тина илјади луѓе публика и оние кои се качија на бината за да му оддадат почест на адмиралот на хрватските вокали.   

1975 година. Горан Бреговиќ добива понуда која не може/не смее да ја одбие. Со Бијело дугме да снимат песна за Денот на младоста. Но, Жељко Бебек нешто се разболува па по негова препорака, го менува Оливер Драгојевиќ. Песната се вика „Младости, хвала ти за радости,“ ја има напишано Зринко Тутиќ. „Сакаш ил нејќеш, еднаш ќе пораснеш“, гласи еден стих-спојлер од песната.

На 82 години почина Слај Стон, командантот на шарената бригада „Слај енд фемили стон“. Ја зачини и ја направи сочна музиката од неговото време и беше енергичен шоумен.  Многумина сакаа да звучат како него и како нив. Почина по долго мачење со ХОББ (хронична опструктивна белодробна болест), ем се откажа од цигари. Од истата болештија почина и Дејвид Линч.   

Ако ги знаете, супер, да ве потсетите на ова групација италијански танчери кои беа на Сан Ремо, добија златно ѕвоно на „Италија има талент“, ги викаат на отварање големи настани... Интересни до паѓање вилица. Кореографиите им се ултра креативни и досетливи а остатокот од впечатокот го прави стариот деловен трилинг „ред, рад и дисциплина.“

Чехословачка, 1978 година. На власт се комунистите, претседател е Густав Хусак, режимот прави сè за да се избришат сеќавањата од Прашката пролет. Омилени спортови се хокеј и гимнастика, официјална боја на џезот е сива. На пејачката (рахметли Валерија Чижмарова) ѝ е дозволено да облече и нешто шарено, колку луѓето да не се сомневаат дали телевизорот им е во боја, поради она силно сивило.

Не е годишнина ни од раѓање ни од умирање ама и не треба повод да се потсетиме за „Кралот што го викавме Принц“. Роџер Нелсон замина пред девет и нешто години и беше талент кој се раѓа еднаш во генерација. Мулти-инструменталист на преку 20 инструменти, креативец, музичар, продуцент, изведувач со харизмa ипол и човек кого Мајлс Дејвис го сметаше за генијалец. И голем, голем фраер. 

Џакомо Тура е/беше јако популарен гитарист на Инстаграм и другите платформи се дека Јутјуберот Дени Сапко не ги раскринка дека добар дел од неговата музика и вешти нео-фанк сола е позајмен/украден од други артисти. Имаше преку 720.000 следбеници на Инстаграм но после скандалот, тој број рапидно опаѓа а спонзори како Фендер и Д'анџелико преку ноќ се повлекоа од соработката.

Човек да не знае што повеќе да му е криво, тоа што нема шанси во некоја наша локална библиотека да се појави легенда од ваков калибар или пак тоа што дури и кога по некое чудо би се појавил, во библиотеката не би имало кој да го види. Од нигде никаде, Мик Џонс од Клеш, сам на гитара, со песната Train in Vain, напишана заедно со покоен Џо Страмер.

„Ме зезате?“, им рекла Сузан Вега на детективи на Скотланд Јард кои ја советувале да го откаже настапот на фестивалот Гластонбери во 1989 година, како прв женски хедлајнер дотогаш. Во тоа време добивала анонимни закани со смрт за кои полицајците проценувале дека се сериозни. Откако го одбила предлогот ѝ рекле да земе барем панцир. „Имав чувство дека секоја песна ни трае по 20 минути,“ се сеќава Вега.

Арон Стерлинг е музичар, тапанар и продуцент кој си поигрува со познати песни така што ги вади од своето природно ритмичко лежиште и им дава сосема друга конотација и атмосфера. За среќа, не е единствен кој се бави со вакви занимации (нам ни е тоа ептен забавно) и кои докажуваат дека и кавер на некоја песна не мора да звучи тезгарошки досадно.  

Бендот се вика ХАКУ, составен од четири јапонски срцки од Осака, имаат преработка на песна од групата MONO NO AWARE која ем е ужасно заразна, ем ќе посакате да ја научите на памет, ем ќе сфатите дека нема шанси за тоа. Песната се вика Kamukamo Shikamo Nidomokamo (Може да те гризнам, можда и двапати) ама чекајте да го видите целиот текст. Учете или просто уживајте.

На 71 годишна возраст почина Дејвид Лин Томас, вокалистот на култната група Pere Ubu. Долго време бил болен но го завршувал новиот соло албум за кој знаел дека ќе биде последен. Имаше препознатлив, висок глас, кој се опишуваше како „Џeјмс Стјуарт заробен во обоа.“ Починал дома покрај својата сопруга и поќерка. На радио свиреле MC5.