Најџел Ричардс од Нов Зеланд е новиот победник на светското франкофонско првенство во Скребл. И ова не е вистинската вест, туку онаа дека тој воопшто не зборува француски.

Филм базиран на вистинска приказна за човек што добива писмо од Џон Ленон 34 години откако тоа било испратено, со Ал Пачино во главната улога, и музика од Ленон во позадината. Ќе бевме задоволни и ако во него немаше ништо повеќе од ова.

Teкстов повеќе звучи како нешто што би било соодветно да се објави на „денот на заљубените". Ама за бакнување не ви треба посебен повод, само субјект со кого би си ги допирале усните или триеле носевите, што можеби не е баш бакнеж, но според антрополозите е подеднакво важно „бакнувачко однесување".

Во наше време дали си повеќе за Дизни или за Луни Тјунс беше еднакво на дилемата Битлси или Стоунси. Покрај сите технолошки керефеки кои ги содржат денешните цртани филмови, класиците од двете цртачки студија остануваат токму тоа - антологиски дела, вредни за анализа од повеќе аспекти, од педагошки до културолошки.

Пред 70 години, по поразот на нацистичка Германија, тројцата водачи се сретнаа во Потстдам, близу Берлин. За нив свирел тогаш 19-годишен војник, за кого сега е направен краток документарец.

Режисер на претстава која игра во новоизградена сала од 35 милиони евра во Манчестер бил изнервиран од лошите критики за неговата претстава. Зел секира од театарските реквизити и почнал да мава по ѕидовите и ентериерот. Директорот на институцијата потоа најсмирено му ја испратил сметката.

Тренди е да се инсистира на добрите страни на емоционалната интелигенција, без која ниту најинтелигентиот човек не е комплетен. Но таа може да има и мрачни страни.

Јавните кампањи не мора да бидат ни скапи, ни тупаџиски. Сè што ти треба е актерска трупа и креативна идеја. 

Вуди Ален и Били Боб Тортон не можат да се израдуваат ни на интензивно црвена лубеница, ни на светло сина боја на некој морски залив. Тие се eдни од оние кои се плашат, или барем чувствуваат голема непријатност од која и да е светла или интензивна боја. А за разлика од змии или летање, ова е многу потешко да се одбегне.

Една џуџеста планета знае да инспирира куп уметнички дела - од Реј Бредбери до Бјорк, прослава на нашето буквално и метафорично приближување кон она што ни е далечно и непознато, и оние ретки моменти кога изгледа дека сме дознале нешто ново за него. 

Сте за една „фика“? Од кога не сте биле „форескелт“? Нашата фасцинираност од непреводливите зборови продолжува со избор од такви кои ги користат стереотипно „студените“, нордиски народи. Според зборовиве, нивниот светоглед е прилично весел и хедонистички.

Во пресрет на неговиот настап на Д фестивал во Дојран на 19 јули, една кај нас малку позната приказна за соработка на Ману Чао со психијатриски пациенти, кои и денес ја водат аргентинската радио станица, Радио Луни.

Како да си го сочуваш интегритетот и писателскиот ентузијазам ако си принуден да пишуваш говори за лош политичар, кој освен тоа е и лош човек? Еден кој се обидел да издржи во професијата ги споделува неговите искуства. За жал не е од овие краишта, а баш би сакале да ја чуеме и приказната за нашите пишувачи на говори. 

Каква врска има Фридрих Ниче со Грција, економската криза и Европа? Иако звучи необично, неговиот концепт на „добар Европеец" деновиве е (не)свесно користен и од политичари и од новинари.

„Една од најнесоодветните споредби кои некои се обидел да ѝ ја закачи на Рики Ли Џонс е дека таа е женски Том Вејтс", вели текст во New Musical Express од 1979 за тогаш младата музичарка. 

За да ја опишат кризата во Грција новинарите и коментаторите (па и нашите) посегнуваат по најбаналното можно клише - кризата е трагедија, а штом се случува во Грција зошто да не ја наречеме „грчка трагедија"? И тука да застанеме.

Одличен филм на Мира Наир за „хибридните идентитети", формирани врз основа на различни, понекогаш контрадикторни вредности, кои неволно но сепак одлучно знаат да го изберат фундаментализмот како излез од ваквата подвоена ситуација.

Признаваме дека кожните јакни и мускулестото торзо на Варуфакис веќе ни недостасува (*ова го пишува женскиот дел од офф.нет). Ама и биографијата на новиот грчки Министер за финансии не е за потценување. Меѓу другото има напишано и шест книги. Каде ги вадат бе вакви интересни?

Џејмс Марфи, поранешен член на LCD Sоundsystem, во соработка со Хајнекен, сака на луѓето кои секојдневно патуваат со подземна железница да им го разубави денот. На пример со тоа што во машините за поништување билети наместо досадниот „бип" вградува пријатни мелодии.

Деновиве наидовме на веројатно најконцизниот некролог на сите времиња, на извесен Даглас Леглер од Северна Дакота, кој по негова сопствена желба гласи: „Даг умре". Ама и помеѓу писателите, кои по дефиниција се речити, има еден кој посакувал сличен.

Kнига на дописник на Wall Street Journal, по потекло Грк, во која низ мешавина на гадење и енергичност се обидува да покаже кога и како работите во оваа земја тргнале на лошо. Главни виновници според него се самите Грци и нивните мали и големи далавери.

Затворскиот сленг е кодиран говор, во кој препознатливите зборови можат да значат нешто сосема поинакво од вообичаеното. Една група затвореници од Бона Тера, Мисури, составиле и објавиле речник, кој дава увид во нивните секојдневни искуства во оваа институција.

Ни крив ни должен, термин кој првично бил користен за позитивно да се опише нечија вера, почнал да се користи во пежоративна смисла, синонимно со „екстремизам". Но неговиот популаризатор имал сосема други намери.

Исклучителна жена, која комбинирајќи ги интересите за математика и музика создала сопствен пристап во третирањето на звукот, наречен психо-акустика. Таа е легенда на полето на раната електронска музика, а како своја инспирација ја наведуваат голем број современи артисти.