МО_Е_Е Д_ Г_О П_ОЧИ_АТ_ ОВ_? А АКО Е НШПИАНО АВАК? Можеби ќе ви треба повеќе време, но веројатно ќе успеете. Ако замислите како е да го читате секој сајт и секој текст на овој начин, тогаш сте малку поблиску до разбирањето на дислексијата.

Едно попладне во октомври 2005, невронаучникот Џејмс Фалон разгледувал снимки од мозоци на сериски убијци. И открил нешто неверојатно, за што напишал и книга.

Следнава приказна покажува дека сè што можат да направат историските лексикографи е да го регистрираат најстариот доказ за употреба на некој збор, но не и со прст да покажат кој е неговиот автор. Таа исто така покажува дека не треба пијани да се симнувате по скали, барем не без трезна придружба. 

Организацијата Хрватски светски конгрес, која го обединува хрватското иселеништво, наскоро пред судот во Париз ќе почне судски процес против американскиот музичар, но и против списанието кое ја има објавено неговата спорна изјава.

Начинот на кој дојдов до оваа книга во голема мерка е мета-приказна за нејзината содржина. Обидувајќи се без успех да влезам во трагата на „Тажните тропи" од Клод Леви-Строс, за која како низ тропска магла се сеќавам дека некогаш ја бев била имала (употребено граматичко време - претерит), истата ја најдов електронски и во нејзиното српско издание.

Во последно време објавивме неколку експериментални фотографски проекти, кои ги користат новите технологии за поинакво визуелно „читање“ на добро познати појави. Еве уште еден таков - микроскопски приказ на солзи. Ги има секакви, од радост, од мака, и од кромид. Нашите би биле од зјапање во компјутер.

За филмот на Алфонсо Куарон и неговиот син пишувавме тука. Она што на сите кои го гледаа им остана нејасно е со кого искомуницира главниот лик во една од најсилните сцени. Еве една од можните приказни.

Скоро педесет години по создавањето на Like a Rolling Stone, песната конечно доби свој официјален спот. 

Нешто како гатанка: што е она што не познава простор и време, овозможува мигови кои ги нарекуваме „вечност“, и заради која вреди да станеш од кревет...секоја вечер? Дај уште од тоа рујното, да наздравиме во нејзино име.

Дорис Лесинг е една од авторките кои би сакале да сме ги познавале, не само преку нејзините книги (особено „Златната тетратка“), туку и лично. Луцидна и тотално кул, таа пред неколку дена почина спокојно во 94-тата година. Меѓу другото ќе остане запаметена по нејзиниот однос кон големите награди и почести кои ѝ ги нудеа.

На 18. мај 1922 Вајолет и Сидни Шиф организирале вечера во хотелот Мажестик во Париз. Гости: Пикасо, Стравински, Џојс и Пруст. Звучи како нечиј хипстерски сон, но вистина е. Џојс се напил, па Пруст морал да го носи до дома со шофер.

За Ким Донг-Кју нема многу информации на интернет. Ако го гуглате најпрвин ќе ви се појави некаков јужно-корејски фудбалер, а дури потоа Тамблер на корејски илустратор и дизајнер со истото име. Негова специјалност - вметнување на современа технологија во најзначајните слики од историјата на уметноста.

Желбата да ви кажеме нешто ново за Вејтс, и така да си го направиме ќефот да го имаме на сајт, од време на време ни се остварува. Еве сега има цел албум со преработки на негови песни на - хебрејски.

Надежда Толоконикова, една од членките на „Пуси рајот", во моментов е во затворска болница во Сибир. Но пред штрајкот со глад кој ѝ го наруши здравјето таа и Жижек неколку месеци се допишувале. На Надежда тој дури ѝ доаѓал и на сон.

Двајца професори од Белгија извеле токсиколошки и бактериолошки испитувања на десетте најпопуларни книги во градската библиотека во Антверп. Резултатите - бљак.

Си седите во Чамо и ја чекате тоа турлитавата, кога одеднаш околу вас 20 мажи почнуваат да стенкаат. Сцената ви е нешто позната, само никако не ви текнува од кој филм беше.

Лук Џерам е интересен британски уметник, за чии дела е тешко да се каже дека делуваат „здраво“. Затоа што тие се големи стаклени скулптури на бактерии и вируси. Вака кога ги гледаш, баш се симпатични. 

Во пресрет на вечерашното отварање на фестивалот Синедејс, режисерски мудрости од три големи имиња на филмот - Вотерс, Вендерс и Џармуш.

Бразилците забрзано се подготвуваат да бидат домаќини на светското фудбалско првенство во 2014. Меѓу големиот број обврски кои ги очекуваат, една посебно им паѓа тешко - да научат подобро англиски. 

Контроверзниот Трир по прв пат во неговиот живот се откажа од довршување на негово дело, дозволувајќи им на други да го доведат до гледливи (?) четири часа најновиот филм. Неговата верзија е пет и пол. 

„Работа во тек" (А Work in Progress) е ново издание во три тома на славниот готвач од најдобриот ресторан во светот НОМА. Нешто како ордевер, главно јадење и десерт, ама од зборови.

Понекогаш ни се случува да налетаме на книга на тема за која никогаш не би помислиле дека би имало интерес да се печати со тврда корица, и во формат попознат како „книга за на маса во чекална". Во случајов се работи за монографија посветена на - ритам машините.

Рајнер Геритсен работи на книга за книгите, фотографирајќи ги луѓето кои читаат во метроата на Пекинг, Париз, Лондон и Њујорк. Неговата идеја е да ги регистрира последните читачи на книги на хартија, кои според статистичките податоци со кои тој располага ќе исчезнат до пролетта 2016.

Откако му јавиле дека ја добил Нобеловата, Ками прво помислил на мајка му. Втората мисла му била за неговиот учител во основно, без кого „ништо од тоа не би се случило".