Во својата магистерска книга „Сталин“ историчарот Стивен Коткин ја најави својата намера да пишува „историја на светот од канцеларијата на Сталин“. Прифаќајќи ја оваа перспектива, деновиве кое е гледиштето од канцеларијата на рускиот претседател Владимир Путин? Посебно, ако Путин ја добие војната во Украина, тогаш што ќе направи следно?

Масовното проширување на НАТО, не само во Источна и Централна Европа, туку и на Блискиот Исток, Латинска Америка, Африка и Азија, го води светот кон бескрајна војна и потенцијален нуклеарен холокауст. Според симулациите, и само со употреба на тактичко нуклеарно оружје, во првите неколку часа ќе има над 90 милиони жртви.

Ердоган изминатиов месец имаше мастерклас по дипломатско балансирање. Го спречи приемот на Шведска и Финска во НАТО за да ќари од скандинавското проширување: ем ветување од Шведска и Финска околу Сирија и Курдите, ем притисок врз Бајден да му продаде нови Ф-16ки и надградба за постојните авиони што ги има.

Процената на пазарот на природен гас е дека недостатокот и рекордните цени на енергенсот ќе траат некаде до 2024.

Следната недела патувам на Средниот Исток за да започнам ново и поветувачко поглавје од американскиот ангажман во регионот. Ова патување доаѓа во клучно време за регионот, и тоа ќе унапреди важни американски интереси.

Ковид во 2020 очигледно беше здравствена нужност за возрасни. Наспроти тоа, итноста денес многу наликува како да е политичка.

Постојат лоши политики, и постојат стварно лоши политики. Се прашував кога ќе се појави идејата за воведување на контроли на цените како средство за спречување на инфлацијата, и ете ја, се појави на последниот самит на Г7 лидерите.

Блоковска поделеност и Студена војна се природна атмосфера за НАТО и суштина на неговото постоење. Алијансата сега фрла око и на Кина, а на самитот во Мадрид се цртаат новите борбени линии кои ќе траат со генерации. Само што денес светот веќе не ја купува приказната дека се работи за глобална борба за слобода.

Што е следно по падот на Северодонецк, по крахот на целосната западна аналитика околу решителноста на Москва да ја добие војната, по неуспехот на Западот да ја сфати длабочината на омразата и презирот што Путин ја има кон нив?

Црниот врховен судија кој гласаше за уривање на одлуката со која абортусот беше уставно загарантиран, од прогресивците доби повеќе хејт и омраза отколку белите судии кои гласаа како него. Просто затоа што е црн, а секој црнец, мислат тие, мора да е од нивна. 

ЕУ и формално ја додаде Украина на листата кандидати за членство, ама ако внимателно погледнете под целата помпа ќе видите дека ова е далеку помала работа отколку што Брисел сака да верувате.

И покрај првичната колебливост (Путин мора / не мора да биде соборен од власт), американската реторика се заострува со тек на време: во март целта на Америка беше Украина да се одбрани себе си; до крајот на април целта беше „ослабена“ Русија. Меѓутоа една конзистентна работа е дека Америка нема да почне војна со Русија за Украина.

Ако ви пречи 5 долари за галон гориво, тогаш помислете како е на 8 долари (колку што е во Италија). Или природниот гас кој во Италија е четири пати поскап отколку во Соединетите држави.

Охрабрувачки звучат повторувањата дека Запад не смее да дозволи Русија да победи во војната но ситуацијата друго кажува: Русија има освоено територија колку Холандија и Белгија заедно, а не ја добива ни глобалната игра со санкциите. „Што поскоро треба да ставиме крај на оваа војна која не ја добиваме“, порачува германски издавач и публицист.

Според многу сондажи, Републиканците имаат одлични шанси за победа на претстојните ибори во ноември. Главата причина: Демократите со години губат гласови кај белата работничка класа. Сега тоа им се случува и со латино, црните и азијатските работници.

Прајдот е станат помпезен, гротескен и нетолерантен, пишува еден англиски сценарист кој е геј но не би да драматизира околу тоа. Знамето кое нон стоп се апдејтира, кратенката која постојано добива нови букви, изливи на солидарност од сите страни, сето тоа прави јуни да стане еден од потешките месеци за поднесување, пишува тој. 

Војните во странство обично се најпопуларни на почетокот, посебно ако на американската јавност и се рекламирани во морално апсолутни термини, меѓутоа освен ако не се завршат релативно брзо со одлучна победа, јавната поддршка и политички консензус почнуваат да се распаѓаат. И изгледа дека токму ова се случува со војната во Украина.

Комбинација од „елити“, „реформатори“, „гневни претприемачи“ плус премиерот Ли Кечијанг е наводниот состав на опозицијата со која се соочува кинескиот претседател и која му ја крои пензијата по гласањето за нов мандат закажано за есенва.

Уште еден помирувачки глас од Западот, овој пат во облик на колумна од британскиот новинар и колумнист на Гардијан, Сајмон Џенкинс, порачува дека „Далеку од тоа да ја присилат Русија да излезе од Украина, санкциите предизвикуваат големо страдање низ целиот свет како што цените на храната и  струјата нагло растат.“

Модната Библија Вог порача дека тој што не ѝ верува на Амбер Херд има кородирана емпатија. На девојка која мораше да напушти школо откако ја предизвика транс-родовата идеологија, пак, не ѝ се веруваше до толку. Зошто на еден тип жени рабудените им веруваат по автоматизам додека други се игнорираат? 

Во својот нов стенд-ап специјал на Нетфликс, Рики Џервејс кажува заебанции за транс луѓе, за СИДА, за Хитлер. Веројатно можете да погодите за што од тие теми има проблеми. Можеби кралот не е гол, можеби кралицата има пенис.

Ова е совршена војна за воено-индустрискиот комплекс со кој доминира Америка. Нема вреќи со тела на војници кои се враќаат дома, нема антивоени демонстрации. Практично не постои никаков притисок да се преговара а анти-военото движење се сведува на навивање за украинската војска.

Со најавата дека целта на САД сега е не само да ѝ се помогне на Украина туку и долгорочно да се ослаби Русија, американскиот претседател го тера Путин во ќош од кој тој ќе може или да се предаде, или двојно да нагази на воената опција. А Путин досега се нема предавано.

Тешко е да се наброи колку пати Ноам Чомски се има произнесено за Доналд Трамп и тоа никогаш, ни ронка, не било во полза на златокосиот. Сега кога е јасно дека ѓаволот ја однесе шалата, стариот порачува дека среде оваа воена бучава, постои еден глас на разумот на Запад. Трамп. What a time to be alive!