Прави ли Америка терен за мала нуклеарка, некаде во Донбас, за која со павлов рефлекс ќе биде обвинета Русија? За да се дознае вистината од каде била лансирана веројатно ќе бидат потребни неколку дена. Но, вистината и онака не е важна. Важна е перцепцијата.

Пиење солзи од лицемерните факт-чекери кои одеднаш ги открија опасностите од приватизирање на просторот за јавен говор. Небаре пред Маск, Твитер беше во раце на работничко самоуправување. „Морони, уживајте во ролеркостерот, вие го имате изградено,“ им порачува сега Мат Таиби.

Кога товар руски дизел не е товар руски дизел? Одговорот е кога Шел, најголемата европска нафтена компанија, ќе го претвори товарот во она што трговците го нарекуваат „Латвиска мешавина“.

Гледано низ европски леќи, се чини дека континентот никогаш не бил толку цврсто на вистинската страна на историјата. Гледано без тие леќи, над половина од светското население живее во земји кои не се проклучија на санкциите кон Русија. А како да им веруваат на земји на кои „диктаторот“ Мадуро преку ноќ им стана респектабилен трговски партнер? 

За 42 години, Американците срушиле или пробале да срушат 72 странски влади. Онаму каде што успеале, често настапувала нестабилност, помалку демократија, опасност од граѓански војни. За на крај, на власт да дојдат некои кои се 1.000 пати понепријателски настроени кон Америка. „Сакаме тоа пак да го пробаме со непријател кој има нуклеарки?“

Првиот текст против воена агресија, Ноам Чомски го има напишано на 10 годишна возраст, по паѓањето на Барселона во 1939 година. Првпат е уапсен во 1967 година, на протестите против виетнамската војна, после што дели ќелија со Норман Мајлер. Ако тој на свои 93 години вика дека ова што сега се случува е зезнато, тогаш - зезнато е.  

Го сакам Хитлер? Ебете се. Ги сакам моите деца и мојата мачка, но не сакам кога кога медиумите простачки ме заебаваат и ми продаваат куросвирец за херој. Не го сакав ни Клинтон кој ја преплави Европа со осиромашен ураниум. Но Клинтон беше и останува борец за демократија. За неговата големина ќе сведочат милиони идни мртви европски деца.

Медлин Олбрајт умре на 84 години. Таа беше пионер империјалист кој пасионирано се залагаше за користење на смртоносна сила во спроведување на глобален поредок пост-Студена војна доминиран од САД - и уби многу, многу луѓе во овој процес.

Човекот чиј однос стана патоказ за Западното однесување кон Кина во јули 1971 престојуваше во резиденција на кинеската влада, каде дискутираше филозофија со кинескиот премиер Џоу Енлај. Од тогаш Западот нема престанато да и се извинува на Кина.

Сите ние по малку сме Македонци, сплетени од љубов, среќа и надеж дека еден ден ќе биде подобро, оти бетер не може. И како што би рекол Влатко откако трипати ќе чукне во дрво за среќа - тоа е тоа, тоа е сè. Вистина ли е така? Ќе видиме во вторник во Порто.

За нашите злосторства, ако се објават јавно, се наоѓа жртвено јагне додека главните архитекти на колежот обично завршуваат како „угледни државници.“ Историски гледано, оние кои се гонети за воени злосторства (Нирнберг,  Либерија, Чад, Србија, Босна), се гонат затоа што ја загубиле војната и затоа што биле противници на Америка.

Антируското „групно размислување“ на официјален Вашингтон е толку доминантно што никој кој држи до својата кариера не се осмелува да го оспори, пишува Џонатан Маршал во еден текст од 2015 година, кој следи како од позадина се создаваат услови милијарди долари да се пренасочат во воените буџети.

Инфлација неизбежно ќе удри, а Блумберг добри вести има само за тие што заработуваат повеќе од 300.000 долари годишно. За другите главно се работи за нијанси околу тоа колку ќе треба да штедат и да се откажуваат.

Владетелот на Саудиска Арабија не му крева на телефон на Бајден, а минатава недела дојде на еден чекор поблиску да прифати кинески јуани за испораката на нафта на Кина. Ова е уште една последица, и тоа значителна, од неспретното справување на САД со стратешки важниот сојузник, пишува уредништвото на Вол стрит журнал.

Политичари, интелектуалци и новинари од цивилизираниот Запад знаеа слатко да се изнасмеат на вицовите со кои им ги објаснувавме правилата на балканската крчма. Вие Балканците, ќе речеа тогаш, сте безнадежно примитивни, затуцани и сјебани, ама барем знаете да му се смеете на својот трулеж.

Болно прецизна и морално бескомпромисна анализа на прашањето „како дојдовме до овде и каде сме тргнале“ од пулицеров добитник, долгогодишен воен дописник на Њујорк Тајмс и некогашен шеф на нивните бироа за Блискиот исток и Балканот. Има многу поенти и тач-дауни, за да не издвојуваме само некои, прочитајте го целото.

Голем број Американци, разбирливо, се трудат да разберат која е позицијата на Кина околу кризата во Украина, па затоа сакам да ја искористам оваа можност за целосно да објаснам и да разрешам какви било недоразбирања или гласини, пишува кинескиот амбасадор во САД Ќин Ганг во колумната за Вашингтон пост.

Ако историјата на нешто нè научила, тоа е дека денешните светости веќе утре можат да станат предмет на презир. Вредноста на слободата на говорот не е во нагласување на општоприфатените ставови на јавноста, туку во спречување на замолчување на гласовите на маргините.

Во моменти на криза, најголеми се искушенијата да се цензурира. Но, токму во најтемните и најтешките часови најмногу треба да се брани слободата на говорот. Ако тоа значи да се залагаме за правото на РТ да ги емитува своите глупости, нека биде така.

Украина не смее да биде истурена позиција на едните против другите, таа треба да биде мост меѓу двете страни. Да може слободно да ги бира своите политички врски, вклучително и со Европа, и да не влегува во НАТО, напиша своевремено за украинската криза овој американски дипломатски тешкаш.

„Запад не може да инсистира на светоста на границите и територијалниот интегритет само кога тоа одговара на неговиот политички интерес“, вели виш предавач во влијателниот американски тинк-тенк, институтот Като. Го направија преседанот со Косово и сега не прв, не втор туку третпат ги прогонува тоа лицемерие, вели експертот за одбрана и надворешна политика.

Ние на Запад толку навикнавме да ги мамиме другите што очекуваме тие секогаш тоа да го прифатат како нормално и да продолжат како ништо да не било, вели професор на дипломатската школа во Женева. По него, денес ќе немаше конфликт во Украина ако Обама, Нуланд и неколку европски лидери на времето не извршија вулгарен пуч за да стават свои марионети во Киев.

Уште кога беше амбасадор во Москва (пред 13 години), сегашниот директор на ЦИА има испратено депеша дека Украина во НАТО ќе значи пречекорување на руските црвeни линии и дека кога Путин ќе каже ЊЕТ, тоа значи ЊЕТ. Запад го игнорираше тоа и продолжи со карикатурално портретирање на рускиот претседател.

Русија и Украина можеа да ги средат односите како САД и Канада ама некому му одговараше да флертува со украинските нацисти за Украина да биде монокултурна, милитаризирана и трајно непријателска кон Русија, пишува поранашен амбасадор на Австралија во Полска. Путин, Макрон и Шолц бараа излез но не можеа да ја спречат будалестата решителност на Вашингтон и Киев да се испровоцира руската мечка.