Коментирајќи ги најновите контроверзи околу владиното следење на интернет, Обама изјави: „Теориски може да се жалите во врска со Големиот брат и дека ова е потенцијално агресивна програма, но ако ги погледнете деталите, тогаш мислам дека го имаме вистинскиот баланс". 

Што ако си најотепаниот регион, во најсиромашната држава во САД, кој единствено може да се пофали со својата тажна, но убава музика? Нормално, правиш сè ова духовно наследство да стане атракција, и без да закотвиш античка галија во Делтата, само реновирајќи старо складиште, да им го понудиш на благодарните туристи.

Во 2011, Кејт МекЛин, дизајнер и картограф, како тогашна студентка по уметност, почнала да се занимава со сетилните аспекти на урбаното доживување. Прв проект ѝ бил „сензорната" мапа на градот во кој студирала, Единбург. Следеле мирисни мапи на уште пет градови, меѓу кои Њујорк, Амстердам и Париз.

Сте поминале неколку години напорно работејќи на вашата идна уметничка кариера, доаѓа денот кога конечно дипломирате на престижен универзитет од оваа област, и очекувате дека некој силно ќе ви ја стисне раката и ќе ви честита на постигнатиот успех. Наместо тоа Дејвид Брн ви мава шамар.

Девојката заради која и кај нас „Бал на вода" се гледал и по десетина пати (живописно доловено во серијалот „Уа шнајдери!") пред неколку дена почина во длабока старост. Пред нешто повеќе од една година таа одговараше на познатиот прашалник на Венити Фер. Со бистар ум и на деведесет години, Eстер Вилијамс до крајот била опседната со пливањето и базените. А богами не била ни баш скромна.

Има разни типови читатели на книги, и претходно сме пишувале за некои од нив, на пример за оние „сериски моногамните" кои истовремено читаат неколку книги. Но има еден особен тип, читатели „до пола". 

Андре Рене Русимов или „Нежниот џин" како што уште го нарекувале, се родил во Гренобл, Франција. Уште во детството се покажало дека тој не е како останатите - страдал од акромегалија или гигантизам, хормонално нарушување кое резултира со прекумерен раст.

Не, тука не се работи за анализа на нечии сексуални навики, туку за „проклетства од луѓе кои само одат и серат“. Откако го прочитавме текстов по малку се вознемиривме од бројот на таквите кои ги познаваме. Од друга страна, некако нè утеши тоа што тој тврди дека дури и за нив има надеж.

На 3. јули на територијата на народот Навахо во Аризона, полу-автономна област на домородните Американци во рамките на САД, ќе биде промовиран нов превод на класикот од 1977. 

Брадата е еден благороден израсток на машкото лице, кој историски асоцира на востаници и одметници, а современо на наши драги пријатели и домашни. Како поддршка на нивните напори за небричење, и критика на секој обид за интервенција во оваа смисла, еве една фото серија, која отсликува една цела „брадеста" подкултура.

Некако е логично дека најзагрижени околу стегањето на обрачот кога се во прашање репродуктивните права би биле жените. Но во текот на историјата на борбата за женските права ним им се придружиле и некои мажи. И тоа не само заради меѓуродова солидарност, туку како дел од нивниот светоглед.

Неколку пати сме објавувале вести за отварање на неформални библиотечни пунктови низ градови во светот, пропагирајќи нешто слично да се случи и кај нас, па макар и на ниво на експеримент. Едни читателки најавија, и се надеваме ќе истраат во намерата. Не дека им вршиме притисок (чувај боже), ама еве уште еден пример, од Њујорк.

Укинување на збор со закон е необична постапка, и во поинакви околности би можело да биде повод за масовни протести на лингвистите. Но заминувањето на овој конкретен термин е дочекано со олеснување.

Како што тргнала работата со масовното градење, но и со преправање на старото, во одредени кругови попознато како „разубавување", почнуваат да исчезнуваат градби или простори на кои сме навикнале, со кои ни се врзани спомени, или кои просто ни се убави.

На 28 август 1963, денот кога Мартин Лутер Кинг го одржал славниот говор „Јас имам сон", во Вашингтон неколкумина холивудски актери се собрале на округла маса. Ова е историска снимка на дискусијата која ја воделе.

Од моментот на проширувањето на ЕУ во 2004 англискиот почна да станува „лингва франка" на европските институции и агенции. Сепак, за повеќето службеници англискиот не е мајчин јазик, што резултира со интересни извитоперувања на речникот, кој вклучува зборови кои во литературниот англиски или воопшто не постојат, или речиси и не се употребуваат.

„Францускиот бакнеж" отсекогаш бил француски. Но дури сега тие самите правописно го усвоија терминот, па можат вака да се бакнуваат без јанѕа дека прават..хм..јазична грешка.

Дали „Лимениот барабан" го читате поинаку во светлината на обвинувањата упатени кон Гинтер Грас за антисемитизам? Дали априори одбивате да прочитате дело на домашен автор, затоа што тој не ви застанал на пешачки? Дилемата е стара, но секогаш актуелна.

Вчера, 29. мај, пишувавме за јубилејот, сто години од премиерата на контроверзниот балет на Стравински, и неговото влијание врз формирањето на модерната музика. Сега ви нудиме трибјут клипчиња базирани врз последната минута од делото. Некои од нив се навистина цепки.

Неодамна на Босфорскиот универзитет во Истанбул две водечки имиња на современата светска литература одржаа предавање во форма на дијалог. Темата: „За фактите, книжевната фикција и историјата". 

На 29. мај 1913 новоотоворениот театар на Шанзелизе бил преполн. Но кога се зачуле првите ноти oд делото на тогаш малку познатиот руски композитор Игор Стравински, публиката почнала да се вознемирува. 

Кога имал 12 години малиот Бернардо се гледал во огледало и се замислувал како Џон Вејн. Сега има 73, врзан е за количка, но сè уште го има стариот шарм.

Koга метафората од живописна и игрива стилска фигура станува досадно и бескрвно клише, кое ви ја сече гранката на која седите. Метафорично, де.

Цикадите се вид инсекти на кои им требаат 17 години да минат од ларва до бубачка. Во САД оваа година се подготвија за наезда на овие прилично иритирачки суштества, кои се множат во милијарди. Но композиторот Дејвид Ротенберг решил нивната инвазија да ја искористи за - музика.