Јавната библиотека во Вичита има добар систем. На сметките кои ги издаваат кога некој ќе позајми книга, пишува колку тој заштедил (со тоа што не ја купил книгата). Цифрите се импозантни, секако под услов да си редовен читач.

Чувствувал вина заради аристократското потекло. Мислел дека во филозофијата кажал сè што имал да каже. И - станал селски учител. Само што не издржал долго со нервите.

Јоко Огава има долга кариера и е авторка на повеќе од 40 романи. Во Јапонија е славна, но во англиското говорно подрачје нејзиното име допрва се очекува да стане познато, по преводот на нејзината најнова книга, „Мемориска полиција“.

Непосредно по дипломирањето, авторот на „Кодот на да Винчи“ почнал музичка кариера - само тој и синтисајзерот. Од тој период останале неколку интересни, а ретко спомнувани дела. Додуша, не е ни чудо зошто не се фали со нив.

Во најморничавата сцена од овој филм двајца „танатопрактичари“ (оние кои ги подготвуваат мртвите за кремирање или закоп) распоруваат мртовец и сфаќаат дека во него нема органи. „Што му се случило?“, прашува мрзоволно нивен колега. „Денес се чувствува некако празно“, со шеретска насмевка му одговара едниот.

Во светот, 35 милиони луѓе живеат со деменција. Се смета дека оваа бројка до 2050-та ќе порасне на 115 милиони. Како овие луѓе да се социјализираат и да се чувствуваат корисно? Еден ресторан во Токио има решение.

Kaко се формираат групи кои шират омраза? И каква врска има тоа со физика и хемија?

ИКОМ (Меѓународниот совет на музеи) во септември треба да гласа за редефинирање на самата институција со чиј развој и заштита се занимава. Предложената промена вклучува термини како „социјална правда“ или „глобална еднаквост“. Критичарите велат дека за повеќето музеи ова е идеолошки обременета дефиниција.

На англиски се викаат „писма на совест“ (conscience letters) и во случајов претставуваат придружни белешки кон вратени фосилни парчиња дрва и карпи, некогаш украдени од национален парк во Аризона.

Филм за екстремен талент комбиниран со ранлива психичка структура, на личност која се обидува да преживее правејќи го она што најдобро го умее - свирејќи пијано, па макар и само со фокусирано тропање со прстите на маса, додека ги минува деновите во психијатриска болница.

Во геологијата, пермафрост е почва чија температура останува на, или под 0 степени во текот на две или повеќе години. Нејзиното уништување има импликации за глобалните климатски промени. Една трагично завршена експедиција која имала сосема друга цел, покажала дека таа може да биде природен „фрижидер“ во кој може да се чува храна со децении.

Била жена, живеела во 15 век и пишувала безобразна поезија на велшки. Зошто никој не ја знае? Па затоа што била жена, живеела во 15 век и пишувала безобразна поезија на велшки.

Од време на време помеѓу писателите, новинарите, уредниците и лекторите - добро, не баш нашите - се разгорува тема за полезност или излишност на некој интерпункциски знак. Веќе пишувавме во слава на точка запирката. На ред е - тирето.

Кога прочитавме дека во интервјуто на Андерсон Купер со Стивен Колбер на Си-ен-ен од 16 август главната тема била тагата, тоа ни зазвучи необично. Колбер - циничниот комичар - зборува за тага? Да, и за страдање, и за Бог, и притоа го цитира Толкин.

Нова книга под наслов „Комарец: човечка историја на нашиот најсмртоносен предатор“ од Тимоти Вајнгард, тврди дека ова мало и (од човечки аспект) злобно инсектче до сега има убиено повеќе луѓе од сите војни во историјата заедно.

Оние кои го поминале процесот опишан во статијава ќе знаат точно за што станува збор. Оние кои не го поминале - не очајувајте. Има решение и за оние кои сакаат да работат на себе читајќи или слушајќи музика. 

Најверојатно потекнува од санскритското „саркара“. И тоа е еден од оние зборови кои звучат слично (слатко) во голем број светски јазици.

Се вика „илеизам“, и претставува метод на интроспекција од позиција на некој кој не е „јас“, туку е „тој“ или „таа“. Во посебни случаи можно е и кралското „ние“.

Постоењето на геолошка епоха во која доминира човекот, и која е наречена според него, дава погрешен впечаток за нејзиното значење во големата слика на историјата на планетата.

Британците, исто како и Американците, имаат позиција „поет лауреат“, која постои од 17 век. Оваа година неа ја држи поетот Сајмон Армитиџ, кој напиша песна на необичен медиум.

Едно 15-годишно девојче лани почна со протести за климатски промени и стана медиумска ѕвезда. Нејзините настапи инспирираат голем број млади луѓе, меѓу другото и да читаат на оваа тема.

Краток документарец за судбините на професионалните американски камионџии, некои од нив и четириесет години зад воланот, постојано крстарејќи од брег до брег. Водат еден живот дома, друг на патот. Но со себе ги носат своите приказни.

Сакате да читате, ама не можете да се натерате да пуштите мобилен од рака и да земете книга, за смирено со неа да минете барем еден час? Или немате каде? Има лек. Читање во тишина, со други.