Доналд Трамп само што ја победи Камала Харис и покрај огромните препреки што беа против него. Преживеа два обида за атентат, ја издржа владината војна против него и не само што доби и повеќе од потребно електори за да се врати во Белата куќа, туку победи и во тн. „народно гласање“, иако меинстрим медиумите целосно го поддржуваа неговиот противник. Можеби и баш затоа.

Иако финансиски се исплати да бидат сојузници (собраа милијарда долари за кампањата на Хилари) и се неверојатно бучни и активни, прогресивците не само што немаат импресивна бројка (околу 8% од електоратот) и не само што имаат ставови различни од мнозинството Американци, туку и ги оддалечуваат другите за да нејќат да бидат во ист табор со нив.

„Изборната кражба никогаш не била полесна,“ вели автор кој потсетува како изборните правила и процедури беа менувани за да се отежне докажувањето на нерегуларните гласови. Америка секогаш гледала на одложувањето на изборните резултати како сигнал за политичка дубара, ама, кога се работи за некаде во странство. Во САД, гласачите уште сега се инструираат да не чекаат резултати веднаш.   

Запад не може да го спречи одењето кон мултиполарност. Колку повеќе ќе притиска и ќе продолжи со политиката на санкции во која главното средство за дисциплинирање ќе биде доларот, толку поупорно остатокот од светот ќе бара алтернатива. Но, историјата нè учи дека моќните и големите никогаш не се предавале туку така. Одиме ли кон Третиот голем русвај?

На Запад често знае да се кука дека додека тие и нивните економии крварат сè во име на планетата и пожртвувано ги намалуваат штетните емисии, Кина продолжува без еко- кочници и затоа победува на сите полиња. Заклучокот е добар ама објаснувањето можеби и не баш. Можеби се работи за тоа што историскиот модел на хегемонија на кој навикнаа станува неодржлив. А Германија е најглупа.

Коментаторот на Јутарњи вели дека нема битна разлика меѓу она што го правеа Русите во Мариопол и она што Израел го прави во Газа а од скоро и во Либан. Освен можеби една - жртвите во Мариопол барем добија статус на праведници, додека оние во Газа се обична статистика. Замислете Русија деновиве да го уништуваше Киев и да потепаше 700 цивили. Ќе беше пиштење- вриштење по цел Запад. 

Њујорк тајмс во четвртокот објави дека администрацијата на Бајден размислува да и дозволи на Украина да ги користи НАТО проектилите со голем домет за гаѓање на мети длабоко на руска територија. Таквата одлука ќе го стави светот во поголем ризик од нуклеарен судар отколку Кубанската ракетна криза, пишуваат во заедничката колумна Роберт Кенеди помладиот и Доналд Трамп помладиот.

Технолошкото заостанување на ЕУ зад САД и Кина не е последица на недостаток на инвестиции туку на кусок од суверенитет и спремност да се бранат сопствените компании од американската конкуренција, смета Арно Бертран. Додека ЕУ не смени нешто фундаментално во своето управување и начин на размислување, ќе продолжи да си ја брка својата опашка.

Некои тврдат дека повлекувањето на војската од Газа по потпишување на договор со Хамас за заложниците би било исто како и да си поразен и да се предаваш. Тие тврдат дека ова ќе ни се врати како бумеранг, во форма на уште еден напад, пишува пензионираниот израелски генерал-мајор Јицак Брик.

Светот направи огромен скок кон тоталитаризам, откако бразилските власти го блокираа Икс, порано Твитер, со закани дека граѓаните ќе се казнуваат со 8.900 долари дневно доколку го користат. Тоа е шестата нација во светот по население и 12-та економија и им се приклучи на Северна Кореја, Кина и Иран во списокот на земји што го забранија Икс. „Мора да возвратиме,“ вели Мајкл Шаленбергер.

Роберт Ф. Кенеди Јуниор (син на сенаторот РФД кого го уби Сирхан Сирхан), иако има проблеми со гласните жици, нема проблеми со логиката, аналитиката и здравиот разум. Добро упатен во игрите на моќните во политиката но и надвор од неа (како адвокат важи за ноќна мора на големата фармација), многу јасно ја сумира целата приказна за американската загриженост за Украина.  

Обезличување на знамиња на гордоста во источен Лондон беше оквалификувано како „злосторство од омраза“. Ендрју Дојл (патем, геј) вели дека е многу поверојатно тоа да е мотивирано од иритација што се трошат пари на овие бесмислени гестови за поддршка на заедницата која веќе ужива целосно еднакви права според законот. Бескрајните промоции на овие квази-религиозни симболи само дополнително ќе прават поделби меѓу луѓето.

Три митови ја поткрепуваат колективната фрустрација на западните центристички политички лидери, кои долго време својата хегемонија ја земаа здраво за готово. Најголемиот удар врз самодовербата на западните елити дојде после воведувањето на санкциите, додека го убедуваа населението дека производството ќе се врати дома. Дури тогаш сфатија дека 30 години неинвестирање и во производството и во инфраструктурата го направија Западот немоќен.

Ако сте за Трамп, или ако не сте вакцинирани против ковид, во прогресивни делови на САД како што е Бостон, овие информации ќе ги чувате во вашиот најтесен семеен круг. Од друга страна, на југот и во централна Америка, се случува конзервативна револуција. И двете групи се исклучиви. Либералите се полицемерни затоа што си земаат за право да се декларираат за морално и интелектуално супериорни.

Последниот руски воен напредок во Донецк ги засилува аргументите за преговарано решение за војната во Украина, стои во отвореното писмо од повеќе западни експерти и дипломати кое го објавува Фајненшл тајмс.

Претседателот Бајден во повеќе наврати и точно го опиша влогот на годинешните претседателски избори како ништо помалку од иднината на американската демократија, се наведува во едиторијалот на Њујорк тајмс.

Пред неколку месеци изгледаше дека на Бајден му е смачено што Нетанјаху ги игнорира неговите повици да се воздржи во Газа, па конечно почна строго да разговара со него. Во март Бајден беше запрашан дали неговиот апел Израел да не изврши инвазија на Рафа е црвена линија, односно дали тоа би довело до сериозни последици. Одговорот на Бајден беше „тоа е црвена линија, но јас никогаш нема да го напуштам Израел.“

Професорот Нолен Герц, автор на „Нихилизмот и технологијата“ го спори доминантниот оптимизам кон вештачката интелигенција, сугерирајќи дека нашето потпирање на неа е помалку за решавање на проблемите, а повеќе за бегство од суровите реалности на нашето време. Дали ВИ е навистина нашиот спасител или само умешно одвлекување на вниманието од реалните глобални кризи?

Не е дека баш никој жив не го интересираат шпагети со морски плодови за 55 евра по порција. Понудата и побарувачката се усогласени, угостителскиот пазар функционира совршено без вас. Проблем сте само вие. Цените се приспособени на нивниот висок стандард. Ние сме овде само за странците да се чувствуваат како дома.

Која е причината толку страсно и одважно да се мрази Новак Ѓоковиќ? Ѓоковиќ не е омразен само во Хрватска и само меѓу националистите. Исто толку го мразат и по странства, особено оние слободоумните западњаци. Тој има секта на негови хејтери и во левичарските и граѓански кругови на Белград и Србија. Но, зад него не стојат орди хулигани, црква или власт. Тој размислува и зборува на свој трошок.

Во Европа се води уште една војна, башка од онаа во Украина. Онаа што ја водат елитите на ЕУ за тоа што може да се каже, што може да се слушне и што може да се мисли. Викаат дека тоа е војна против „говорот на омраза“ и „дезинформациите“, но со тоа едвај се прекрива презирот на елитите кон граѓаните со кои владеат и нивната недоверба кон „рајата“. Кога ќе се вклучи вештачката интелигенција, ќе биде бетер.

Пред 5 години Емануел Макрон порача „Maoré na Farantsa paka tcho!“ за време на својата кампања во Мамуѕу зборувајќи на локалниот шимаоре јазик во Мајоте архипелагот во Индискиот океан под француска контрола. Преводот е „Мајоте и Франција, засекогаш, во живот до смрт.“ Неделава францускиот претседател се врати на островите да глуми император, но неговата империја изгледа како да се распаѓа.

Улогата на Вашингтон во Украина, и неговата поддршка на нео-нацистите на режимот имаат големи импликации за остатокот од светот, ќе напише Џон Пилџер во текстот за Гардијан од 13 мај 2014.

Џо Бајден е најлошиот американски претседател од Џими Картер до денес. Бајден специјализираше на предавање на пријателите на Америка и наградување на нејзините непријатели, во понижување на Западот и охрабрување на автократиите на Глобалниот југ, пишува Алистер Хит во текстот за британски Телеграф.