Aко сте го гледале Борат (а сте го), тогаш филмов нема да ви биде нешто. Ама тоа што сатирата овој пат е насочена не кон САД, туку кон Франција, е доволна за европски сеир.

Во февруари 1910 Томас С. Елиот почнал со пишување на песната која за многумина го означува преминот од романтичниот стих на доцниот 19 век кон модернизмот. Таа е за сите оние кои се осмелуваат да го вознемират космосот, пиејќи го утринското кафе.

Koга викендов дознавме дека Анте Томиќ среде лежерно пиење кафе на сплитската рива бил полиен со гомна од непознат сторител, до тука ни засмрде. Затоа што такви анонимни шупаци кои одвојуваат од уста за да наполнат една кофа, и на ваков начин да стапат во дијалог со послабиот, има насекаде.

И до сега сме пишувале за чудните начини на добивање музика, од виршли, банани, растителни протеини, ама ова до сега сме го немале - музика од лижење.

Можете ли да замислите книга во која не се означени броевите на страниците? Иако до скоро беше кралица на структурирањето на текстот, класичната пагинација наскоро можеби ќе го препушти своето владеење на некои други начини на означување.

Ќе има илјада тома, со над четири милиони статии од 20 милиони волонтери. И ќе биде отпечатена на хартија. 

Веројатно веќе ви е позната нашата опсесија со непреводливоста. Ама па како да не бидеш воодушевен кога ќе видиш дека постои збор за нешто што отсекогаш си сакал да го вербализираш, ама пустото немало како.

Една од нус-појавите кога ќе станеш славен писател е твојата наводна компетенција да делиш умни совети за тоа како треба да се пишува. „Дозволи им на мислите да си играат", „сонувај со отворени очи"...За среќа, има и такви кои се многу реални и практични. Под ова на Атвуд за болките во грб се потпишуваме со два пршлена.

Адвокат и сликар прават илустрирана книга за професија која е вградена во неофицијалната историја на Белград од почетокот на 19. век. Авторитетот Данило е на потег за слична „студија на случај" од нашиот главен град.

Еве една игра која го консумираше поголемиот дел од нашиот.

Јунџин Ли е графичка дизајнерка од Њујорк со корејско потекло. Ви претставуваме три нејзини симпатични проекти. За два од нив ви треба само да одите по улици и да чепкате по ѓубре.

Оваа недела оф-Бродвеј премиерно беше изведена биографска претстава за eдна од иконите на поп-културата на 20. век, чиј лик на времето едно време често го гледавме на маици и тетоважи на локални јаки момци. 

Што може да е хумористично во врска со пропаднатите врски, стареењето и личните демони опишани во песните на Коен? Еден стенд-ап комичар се обидува меланхолијата да ја претвори во смеа. 

Можеби и не е најправедно овие зборови да ги наречеме според оној од кого прв пат сме ги слушнале. Ама и Шекспир сигурно не ги измислил самиот сите оние кои му се припишуваат. 

„Катедрали на културата" е документарец чија цел е да ја пронајде душата зад циглите и малтерот - вака го опишуваат нивниот нов проект шест славни режисери меѓу кои Вендерс и Редфорд, чија премиера се случи на овогодинешниот Берлински фестивал.

Цртан филм кој ќе ве разведри со својот мрачен хумор. Не, стварно.

Изминатиов св. Валентин се актуелизира еден стар поштенско-уметнички жанр. Ако не постоел кај нас, време е да се воведе.

Како еден сликар со невролошко пореметување нашол начин својот хендикеп да го претвори во неверојатна предност.

Распространет на седум ридови долж широка река, некогашна престолнина на империја, Лисабон е дом и на еден српски преведувач и автор. Запознајте го Дејан Тиаго Станковиќ. И неговата баба Политима.

Дримворкс прес ќе објавува книги во печатена и дигитална форма - ова е одлуката на познатото студио за анимација, како чекор за сопствено ширење и диверзификација на бизнисот.

На 94 години почина познатиот француски дизајнер на пин-ап девојки Алан Гурдон, попознат како Аслан.

Букет од три ружи, хризантема и каранфил пренесува тајна порака која гласи: „Ќе платиш за тоа". Вашиот одговор би можел да биде крин и две хризантеми - „Море носи се!". За сите овие кодови си има сајт и книга.

Неодамнешната смрт на Темпл уште еднаш ја актуелизира темата за децата-ѕвезди и целата машинерија која стои зад нив. Најспомнуван во тој контекст е текст на славниот Греам Грин од 1937.

Книгата на норвешката новинарка и писателка Асне Сеиерстад, под провокативен наслов „Еден од нас: приказна за Норвешка", се занимава со трагедијата која се случи во 2011 на островот Утоја, кога беа убиени 77 лица.