За да се пренесе пораката за корисноста на вакцините политичарите, новинарите и медицинските лица мораат да бидат реторички опремени со метафори кои се јасни, „заразни“ и кои ќе го имаат посакуваниот ефект. Но дали тоа е воопшто можно, во кој и да е јазик?

Работите на прекривањето на портата започнаа по Денот на Бастиља, 14 јули, со тоа постхумно остварувајќи го проектот на уметникот и неговата сопруга кои тие го замислувале уште во 1962.

Во септември ќе излезе необичен мемоар од долгогодишниот соработник на Ник Кејв, за „сувенир“ собран на последниот настап на Нина Симон во Лондон.

Книгата се вика „Трчај, Роуз, трчај“ и ќе биде објавена во март 2022. Истовремено, ќе излезе и албум со 12 нови песни, поврзани со романот.

Порано создававме нешта. Сега имаме состаноци. Секоj работен ден само на американските работни места се одржуваат 50 милиони состаноци. Но не дека ова е нешто ново - го има и во класичните дела од сите епохи.

Од нивното воведување во раниот 19 век во САД, вакцините предизвикале подем на антиваксерски движења. Отпор имало во различни идеолошки групи, но сите биле поврзани со аргументи кои звучат прилично познато еден век подоцна.

Има нешто во читањето долга нишка твитови, особено кога некој раскажува бизарна, наводно вистинска приказна. Краткоста на речениците создаваат неизвесност, погодни се наративни скокови и неочекувани пресврти. Токму една таква пред неколку години беше раскажана на Твитер, а сега е преточена и во филм.

Од древен Египет до Персиското царство, еден начин на фаќање и искористување на ветерот ги освежувал луѓето со милениуми. Во потрага по еколошки начин на ладење, „фаќачот на ветер“ можеби повторно ќе стане модерен.

Kaко што тргнало, не ни гинат нови рестрикции и карантини. Затоа, не губете време на плажа со читање. Уживајте во песокот под прстите, во плимата и осеката, и сите сетилни дразби на тоа да се биде надвор. Удобната столица крај прозорецот нема да избега цела есен и зима.

Кога новинарот Стивен Курци (Stephen Kurczy) тргнал од Њујорк во длабоката провинција на Западна Вирџинија, бил убеден дека ќе го најде модерниот Валден - оаза незагадена од последиците на дигиталната ера. Но дали навистина пристигнал во најтивката област во Америка?

Подемот и падот на цената на биткоинот врз основа на само еден твит на Илон Маск е потсетник дека голем број луѓе ја сметаат приватната дигитална валута повеќе како инвестиција отколку како пари што можат да се користат во секојдневниот живот. Но имало период во историјата на САД кога приватните пари биле достапна опција.

Авторот на „Улис“ имал неверојатни вокални вештини, а во 1904 дошол блиску до статус на ѕвезда, пред да го совлада тврдоглавоста.

Направен три години по неговото самоубиство, ова не е биографски филм за славниот патник и готвач. Повеќе е катарзичен обид на неговите блиски да одговорат на прашањето - „Зошто?“.

„Земја прогонувана од демони: вештерки, надрилекари и духови на минатото“ е книга на Моника Блек од 2020 која претставува малку поинакво читање на поствоената историја на Германија - не како новородена демократија, туку како нација оптоварена со суеверија и опсесија со надреалното.

Се вика Конгтонг и се наоѓа недалеку од границата со Бангладеш. Сите во ова село си имаат име во форма на музика - краткото е за довикување кога човекот е во близина, долгото ако е кај комшиите или во џунглата.

„Мојот братучед“ е нем филм од 1918 во кој глуми славниот италијански тенор. Но сега, еден век по неговата смрт, тој со помош на современата технологија е синхронизиран со звук, со што прв пат се добива аудио-визуелен документ за тоа како изгледал и звучел Карузо.

Иако поради маските е тешко да се долови изразот на лицето на спортистите на тековната Олимпијада, изгледа дека оние кои на подиумот се качуваат како носители на трето место во различните дисциплини се поентузијастични од оние на второ.

Не се мисли на човек со „мајмунски“ особини туку на вистински бабун, кој зел активно учество во Првата светска војна.

Тајлер Коен е економист, кој често пишува колумни за Њујорк Тајмс, Њусвик, Њу Рипаблик. Во 2011 беше рангиран во топ 100-те глобални мислители, и се смета за еден од највлијателните економисти на денешницата. Каква ќе биде иднината според него за 100 или 1000 години? Чудна.

Звучи како народна легенда или како нешто излезено од роман на Жил Верн: река што врие, ама буквално. Еден млад истражувач прв пат слушнал за неа од дедо му од Перу. Станал геофизичар и одлучил да открие дали приказната е вистинска. 

Денес, особено во текот на пандемијата, стана некако нормално да имаме мрачни, дистописки мисли за иднината. За 1960-тите вообичаено се мисли дека биле ера на оптимизам, особено во технологијата и сеопштиот прогрес. Но и тогаш имало визионери.

Иако денес го земаме здраво за готово, нова книга ја анализира глобалната историја на човековиот однос кон бреговите и плажите, кој не бил секогаш онаков каков што е денес.

„Без каква и да е причина го обележувам Илинден. Никому во семејството не му е слава, а за жал никој од Македонците не ни е род. Обавезно сум тажна затоа што деновите веќе подолго од месец се скратуваат, но тоа е веројатно само блед изговор за вистинска тага. Што тој ден не сум крај Св. Наум.“

Веројатно сте чуле за неа. Теоријата за тоа како излегуваме на крај со најдлабоките таги вели дека тоа подразбира минување низ пет фази: одрекување, лутина, ценкање, депресија и прифаќање. Но во својата оригинална форма таа не се однесувала на соочување со смрт на близок, туку на сопствената терминална дијагноза.