На 4 јануари 1900 во Филаделфија се родил Бонд. Џејмс Бонд. Но овој кога ќе порасне нема да биде таен агент и плејбој, туку - орнитолог.

Дали технологијата ќе ги замеша своите долги (клавирски) прсти и кога станува збор за оние тивки придружници на музичарите, кои се на сцената само за да ја свртат страницата кога е тоа потребно? Нам би ни било жал - баш уживаме гледајќи ги како во грч го чекаат својот ред и со тоа додаваат драматичност на секоја изведба.

Дека Оскарите не треба да се земаат толку сериозно покажува овој импресивен (иако не и конечен) список на врвни режисери кои никогаш не го добиле. Им надоместувале со некакви почесни награди, но тие си знаеле како им било откако по неколку пати си оделе дома со празни раце.

Има денови, а тоа се повеќето денови, кога цитатите од стереотипно депресивните филозофи делуваат баш онака на место. Уште поубедливи и поточни стануваат кога се илустрирани со слатки животни. Дури тогаш го заслужуваат името - мотивациски постери. Еве неколку од нив.

Еден од номинираните филмови за Оскар од неанглиско говорно подрачје оваа година е полскиот „Ида", црно-бела драма чиј главен лик, токму пред да стане калуѓерка, открива дека нејзините родители биле Евреи, убиени од Полјаците.

Французите никако да се одлучат, дали англискиот јазик им е душман или корисна алатка за комуникација. И додека едни нивни институции грчевито се обидуваат да го заштитат францускиот јазичен фонд од наездата на странски зборови, други го воведуваат англискиот како обврзен.

Луѓето кои го познавале Дон Ван Вилет аka Бифхарт кажуваат дека тој имал необични дарби, кои ги надминувале оние музичките. И дека, меѓу другото, го предвидел убиството на Џон Ленон.

Нова книга под наслов „Искубано: историјата на отстранување влакна" од Ребека Херциг испитува еден необичен феномен - и покрај тоа што повеќето од цицачите на планетата поседуваат обилно крзно, само човекот минува низ триста маки за да го отстрани. Зошто?

Филм за борбата со Алцхајмер на едно семејство, којшто не би бил ни од далеку толку интересен доколку во него не би играла Џулијан Мур. Бонус: приказната за соочувањето со една друга болест на самиот режисер.

Поранешен добитник на Пулицер, чија поезија ги содржи звуците, мирисите и болката на тешката физичка работа, почина на 13.2 во неговиот дом во Калифорнија. Имаше 87 години.

Колку пати сте слушнале дека некој „сака да чита", или сте изјавиле дека сте „љубител на добрата книга"? Нашата врска со книгите често личи на љубовна приказна, која вклучува занесеност, интимност, опсесивност. Но односот кон книгите и читањето не бил отсекогаш таков.

По 25 години во медиумите, 58-годишниот Дејвид Кар почина во редакцијата на Њујорк Тајмс, кадешто ја пишуваше понеделничката колумна „Медиумска равенка" (The Media Equation), посветена на телевизијата, социјалните медиуми и издаваштвото.

Тројца славни уметници - Фил Клајн, Џим Џармуш и Роберт Вилсон подготвуваат театарски портрет, кој е исто толку визионерски колку и оној кому му е посветен.

Необична сторија за човек чијашто уметност наскоро ќе биде изложена во музејот Смитсонијан, а за кого не се знае речиси ништо. Освен дека прави измислени албуми, без музика, на црни картонски плочи. И дека не се вика Мајк.

Осигурителната компанија Бигл стрит финансирала анкета којашто требало да покаже кое љубовно писмо според Британците е најдобро на сите времиња. Победник, пред Черчил, Наполеон и Бетовен е - Џони Кеш.

Eдна жена ја тужи авторката на еротскиот бестселер, затоа што производот што таа го промовира не ги овозможува рекламираните оргазми.

Колку пати сте ја чуле изреката „не суди за книгата според корицата“? Оваа го прави токму спротивното - ве суди вас, според вашата „корица“, односно според изразот на лицето. 

Kундера (85) со години немаше објавено ништо ново. Оттаму, преводот на англиски на неговиот нов роман „Празник на безначајноста" се смета за причина за прослава, рамна на „враќањето" на Харпер Ли.

Сцени од 70 различни филмови зипувани во помалку од три минути, на кои им е заедничка една работа: во нив некој зборува многу, многу тивко.

Од 21 август минатата година, некој со чудна смисла за хумор секој ден на Фејсбук пушта една иста слика од италијанскиот пејач Тото Кутуњо. И дури и да немал уметнички амбиции, неговиот проект станува концептуален, и корисен за оние кои ги проучуваат социјалните мрежи.

На тековниот Берлински филмски фестивал Вернер Херцог го промовираше својот филм, прв во неговата кариера кој е посветен на една - жена. „Кралицата на пустината“ поседувала неверојатна мешавина на желба за опасна авантура, научни интереси и сочувството за луѓето, а сето тоа зачинето со женски шарм и талент за задкулисни игри.

Правен според познатиот роман на Лоис Лоури (Lois Lowry), ова е хумана, но млака дистопија, која вреди да се погледне за атер на Бриџис, ако сте фан на Тејлор Свифт или за да го споредите со книгата.

Двајца соработници на Њујорк Tајмс дебатираат околу природата на пишувањето книжевни критики во медиумите. Дали нивните автори создаваат уметност, или вршат општествено корисна работа? Според нив - второто.

Кога ќе се спомне самоубиство, првата помисла е физичко, насилно одземање на сопствениот живот. Но има и друг, подеднакво страшен вид сопствено обезживотување - кога живееш механички, доживувајќи го светот само како сценографија.