И покрај нејзината популарност, престижната филмска награда не е за „народот“, туку за студијата и за оние ѕвезди кои знаат да ја играат играта. Има ли релевантна филмска награда за која одлучува публиката, а да има ваква тежина? Епа, имало.

Лани наградата ја зема „Непознатите имаат најубави бонбони: како зборувањето со туѓинци доведува до луди авантури". Во 2014 пишувавме за тогашниот победник, „Како да какаш на романтична средба". Оваа година конкуренцијата е повторно голема, но еден наслов веднаш ни прирасна за срце.

Зошто некој би лажел дека е најдобро продаван автор? Затоа што супер звучи, а и покажува дека не само што сте напишале книга, туку дека и пазарот пресудил дека таа е побарана од многу други. Титулата е статусна и посакувана. И, најдобро од сè, може да се купи за 3 долари и 5 минути.

Се вика „Бродот", и е прв албум на Ино по „Лукс" од 2012. Освен техниката на снимање, интересна е и неговата структура, која потсетува на книжевно дело.

Фотографката Џоана Рику (Joana Ricou) во соработка со неколкумина биолози прави валкани слики. Не, на нив нема ни кинки секс, ни голотија. Има - нечистотија од папокот.

Колку и да се обидуваме да не се заробиме во сите детали на она што ни се случува на политички план, една работа не можевме да ја пропуштиме - мачешката кампања на европскиот посредник. И неговиот профил на Твитер на кој пишува „поет и писател".

Се случува некои од луѓето што пишуваат на сајтов да се фатат за една тема (Русија, диета, бегалци, Џони Кеш, диета) и да ја тераат како да се работи за посебна рубрика, што заради ќеф, што заради феноменот на пишувачко-когнитивен „тунел", од кој кога еднаш ќе завлезеш тешко се излегува. Во Букбокс така од време на време се занимаваме со Грција и со грчката уметност. Едно гиро бар да почастеа..

Серијата „Лажи ме" (2009-2011) со Тим Рот е за фиктивниот Кал Лајтман, експерт за микроекспресии, нешто ко Шерлок Холмс ама специјализиран за разоткривање л'жги преку гестови. Неговиот лик е всушност базиран на реална личност.

Неодамна Њујоркер го емитуваше првиот од серија филмови кои ќе бидат прикажувани на Амазон, посветен на еден славен француски писател и неговата опседнатост со кофеинот. Кога течното не му вршело работа, тој кафето го џвакал.

Победник на Берлинскиот филмски фестивал, кој заврши викендов, е италијанскиот документарец „Оган на морето" на Џанфранко Роси, кој зборува за животот на медитеранскиот остров Лампедуза среде мигрантската криза. Но и вон главната фестивалска програма беше прикажан еден интересен филм, токму на оваа тема.

Пред да почине вчера, 19 февруари, на 84 години, Еко веројатно знаел како ќе го портретираат светските медиуми, кои за ликови од негов калибар однапред пишуваат посмртници и ги чуваат во фолдер „не објавувај" до моментот кога ќе затребаат.

„Груви", „фокси", „кул" - светот на џез музиката си има свој јазик, кој често се „прелева" во популарната култура.

Кога споредуваме книжевни стилови најчесто мислиме на тоа како различните писатели ги користат зборовите. Но она што нивните дела ги прави посебни е и специфичниот начин на којшто секој од нив, свесно или несвесно, користи интерпункција. Ние изгледа сме по запирките.

30-те милиони припадници на народот Хауса во северна Нигерија имаат богата и долга историја, која во последниве години е обележана со теророт и бруталноста на џихадистичката милитантна група Боко Харам. Тоа, значи, не е баш место каде што би очекувале процут на литературно движење на жени-муслиманки, а особено не такво кое произведува љубовни романи, но со јасни политички пораки.

Четириминутна кантата која повеќе од два века се сметала за исчезната, во ноември 2015 била пронајдена во архивите на Чешкиот музеј за музика. Оваа недела таа беше изведена во живо, можеби прв пат во историјата.

Еден човек врз кого славното дело на Торо извршило големо влијание, сака да ја преведе и тоа од англиски - на англиски. Неговата цел: да им ја приближи оваа книга напишана на 19-вековен јазик и на новите генерации.

Да биде кратка и слатка, но не прекратка, и не преслатка. Јасно ви е, нели?

Режисерот и уметник од Лондон, Гај Ларсен, во сликовница која и не е баш за деца, тврди дека виновник за проблемите со трамповата зла личност и исто такво дело лежи во неговиот заштитен знак - мистериозната коса.

Ретвитајќи твитови со краток рок на траење, лажни мудри цитати од Андриќ, или вистински глупи од најпродаваните автори на нашето време, како да ги забораваме оние кои ни се оставени во аманет од нашите предци, а кои во исто така зипувана форма ни пренесуваат искуство и совети кои би требало да ги послушаме. Ви текнува на „Пијаната жена е како ул'аа свиња?"

Ви кажуваме еден ден порано, година порано, десет години порано. Да не речете после не сте знаеле.

Го гледавте „Обложување на столетието" (осврт тука) и бевте малку ко потресени? Ајде сега како изгледа тоа исто капиталистичко срање на базично ниво, кога сведочите, макар и со посредство на филмска камера, одземање на нечии домови.

Сите инспиративни приказни на светот за подвизи на храбри луѓе ја следат истата шема. Кога ќе расчлениш, сфаќаш дека сите сме поминале низ некаков херојски подвиг, пример сме утепале змеј, само не сме знаеле.

Една жена е заслужна за основањето на пиратски сајт за научни статии, на тој начин овозможувајќи им на илјадници студенти и истражувачи во светот да ја прескокнат таа за останатите невидлива „железна завеса" на знаењето.