Везењето со крилца од бубачки – познато и како вез со елитри – станало познато во Индија во 18 век, а потоа било преземено од Британците. Во Викторијанска Англија, како и во Америка и Австралија, елитните дами носеле памучни фустани извезени со илјадници сјајни елитри што блескале како смарагди – симбол на богатство, моќ и космополитизам.

Како вчера да беше, од школо нè однесоа на посета на фабрика за пецива и колачи. Никогаш нема да ги заборавам звуците кои оддекнуваа низ големите хали, каљачите за врз чевли што ни ги дадоа на влезот и тетките со коси покриени со нешто што личеше на капа за туширање. И најубавото - најтазе колачите кои пред очи беа преливани со чоколадо и мирисаа божествено. Дали и сега впечатокот би бил ист?

Оваа година повторно беа доделени наградите Иг Нобел – сатирични, но вистински научни признанија за истражувања што најпрво предизвикуваат смеа, а потоа размислување.

До сега сме добивале предлози и сугестии за осврти за филмови, но прв пат се случи да добиеме (и Букбокс и Офф кафе) нешто што личи на домашна работа - наслов, линк и конкретни (дури 9) прашања. Првиот импулс беше домашното да се бојкотира, како такво. Ама љубопитноста победи.

Сатиричен филм за преминот на Бутан од кралство во парламентарна демократија, процес започнат во 2006 - некои сцени во кои „јатаци“ на западните организации во бели џипови се обидуваат да ги „цивилизираат“ локалците ќе ви се видат необично познати. 

Вистинска приказна за остварувањето на сонот на секој учител - неговиот ученик да го надмине во каква и да е вештина, па и во игра. Само што во случајов сонот излегува кошмар. 

Пред да почине во 2021, американскиот експериментален композитор Алвин Лусиер донирал крв за „Ревивификација“ - нова инсталација во Уметничката галерија на западна Австралија во Перт. Сега таа произведува негова новокомпонирана музика.

Во моментов најгледаната серија на Нетфликс, која минатата недела британскиот премиер ја спомна во говор во Парламентот. Ова е oпис на мрачната реалност на модерното момчештво, полно виртуелно и реално насилство, којшто ги поттикнува потребните дебати. 

Митот дека овие статуи биле бели бил создаден и одржуван меѓу другото за да им служи на расистичките идеологии. Оригинално, древните уметнички дела биле во боја и, дополнително, убаво мирисале. Со тоа целата древна уметност добива нова, олфакторна димензија. 

Ја има во пештери во Словенија и генерално не е нешто „посебно“ - бубачка ко бубачка. Но нејзиното име отвора голема дискусија помеѓу зоолозите дали научните називи на животните, птиците и инсектите треба да содржат човечки имиња.

Винарот Максим Шапутие би можел да биде уапсен ако се обиде да продаде две од неговите најнови вина во татковината - Франција.

Целиот во бело, со бели ракавици, Јован Буљ бил атракција во 1960-тите на улиците на тогаш главниот град на Југославија. Повеќе сакал да ги опоменува несовесните возачи „со добар збор“ отколку да им пишува казни. Денес сигурно не би бил ниту толку бел во униформата, ниту ќе можел да си дозволи да биде толку фин. 

Некои заминуваат спокојно во ноќта. Други умираат брзопотезно во неочекувани инциденти или смртоносни инвазии. Не, не луѓе. Клетки.

Потеклото на декорацијата, онаа која кога ќе се протресе паѓаат снегулки, е поврзано со 17-тиот бицирк на Виена, каде потомците на изумителот се уште ги изработуваат за колекционерите низ светот.

„Бели ноќи“, новелата на рускиот автор од 1848, не звучи како веројатен кандидат да стане популарна на социјалните мрежи. Но приказната за осамениот наратор среде суровоста на руската зима некако стана вирална. 

Зошто нешто што многумина би го нарекле најкласичната или најконзервативната од сите сексуални позиции е именувано според мисионери? Да ѕирнеме под чаршафите. 

Луѓето имаат извикувано „буу“ или верзија од истото, за да ги уплашат другите, од средината на 16 век. Ама духовите? Изгледа дека тие малку подоцна ја научиле финтата.

Биографски филм за американската фоторепортерка Елизабет „Ли“ Милер, која во текот на Втората светска војна била воен дописник на „Вог“. Зошто до скоро не знаевме за неа? Затоа што самата не го сакала тоа. 

„Ако тука можеле да живеат грофови, зошто не и душевно болни?“ - рекол доктор Иван Барбот, невропсихијатар и управник на Душевната болница во Белград по силната борба со администрацијата и голем број неуспешни обиди да го реши сместувањето на своите пациенти. Објектот што го имал предвид бил на 40 километри од Загреб, а во него претходно навистина живеел аристократ. 

Има некое чуство на задоволство во творењето/креирањето на било што. Кога пред твои очи празната хартија се трансформира во нешто за што на крајот ќе речеш: - „Го гледаш ова? Jас го создадов“. Во случај на Реилроуд Инк, тоа значи да создадеш најефективната транспортна мрежа од железници и патишта поврзувајќи ја точка А со точка Б низ навидум празното гратче на почетокот на играта.

Би требало да измислат посебна ознака за документарци кои се однесуваат на специфичен поп-културен, во случајов телевизиски производ, која би гласела: „Само за љубители“. Затоа што навлегувањето во толку детали од некоја серија е можно да се следи (логично) само ако ја имате гледано. Ако овој услов ви е исполнет, тогаш повелете на сесија со креаторот на она што сигурно сте го засакале и на кое со задоволство ќе се потсетите. Ако не, знаете што треба да направите.

Бил најзначајниот орнитолог - експерт за Карибите во 20-тиот век. Неговиот прирачник за птиците од овој дел од светот бил исто толку неопходен за птичарите колку и двогледот и кремата за сонце. Она што е помалку познато е дека Јан Флеминг го нарекол својот таен агент токму по овој лик, крадејќи го неговото име. Како извинување му дозволил да го користи неговото, за именување на некој „ужасен“ вид птица. 

Не ни беше познато дека всушност до скоро, тениските точиња биле бели (Вимблдон користел такви до 1985). За промената кон жолто има многу добра причина, а неа ја забележал и сугерирал решение никој друг туку Дејвид Атенборо.

Познат факт е дека популарниот пијалок некогаш содржел кокаин. Но како дошло до тоа и, уште поважно, зошто некој го сменил рецептот? Одговорот има врска со расата и класата на кои им припаѓале потрошувачите на Кока-колата.