Понекогаш среде сите локални „дна" на интернет, човек ќе наиде и на ризница. На сајтот oldprilep.com, на којшто се објавуваат текстови поврзани со историјата и културата на градот „под Марковите кули", има рубрика „новинарство" и подрубрика „црна хроника". 

Eден од интернет феномените кои ќе останат после нас, како материјал за идните дигитални археолози, се мачките на интернет. Од LOL мачките, преку „мачката-мрчатор" до Caturday, еден музеј од Њујорк сега им посветува ретроспективна изложба.

„Слушај ме, Марлон...Ова е делот од тебе кој му зборува на друг дел од тебе. Слушни го звукот на мојот глас и верувај ми. Знаеш дека ти мислам најдобро."

Пред некој ден во кафана се случи сцена како излезена од бугарскиот филм „Чија е таа песна?". Додека латино бенд во живо изведуваше позната тема од Палп Фикшн на Тарантино, еден Грк со гордост нè извести дека се работи за грчка песна. На тоа веднаш се надоврзаa присутните од други земји, па набргу таа беше наречена еврејска, турска, српска. Навистина, чија е песната од Палп Фикшн?

Книжевниот секс не еволуирал во права линија од воздржан до пуштен од синџир. И тој си има трендови, кои сега се тема на истражување на еден британски сајт за - здравје.

Во различни светски култури, па и во македонската, прворотката ужива посебна почит, но е подложна и на различни забрани. Еден француски фотограф ги истражува ваквите обреди во Демократска Република Конго.

Улогата на среќата во постигнувањето некаков резултат знае да биде пренагласувана, и оттаму напорната работа на некој којшто постигнал успех да биде потценувана. Но оние воспитани во трудољубив дух одат во спротивниот екстрем - негираат какво и да е нејзино влијание, особено во сопствените успеси. Вистината, како и секогаш, е некаде помеѓу.

Кит Ричардс, Роџер Вотерс и Френк Запа се музичарите кои наскоро ќе добијат нови документарци, базирани на нивниот живот и дела. Ричардс на истиот ден кога ќе излезе филмот ќе објави и соло албум, прв по повеќе од дваесет години.  

Грижењето, или по нашки секирањето, е необична активност за „жанровско" одредување. За оние кои често го прават тоа, работата е сериозна. Но ниту еден психијатар нема да ви каже дека сте патолошки случај само затоа што се грижите, освен ако тоа не преминува во параноја.

Вест којашто го обиколи светот - на 19 и 20 август Лајбах настапува во Пјонгјанг. Во разговорот со Ирена Шентевска од „Време", од кого пренесуваме делови, Лабах зборуваат за ова гостување, за народната музика и за ретроспективната изложба во Модерната галерија во Љубљана, која е во тек.

Неодамна, во саботниот печатен додаток за култура на српска „Политика" (пријател ни ги собира и ни ги дава топтан) излезе долг текст, во две продолженија, посветен на случајот Шломовиќ и неговата славна збирка уметнички дела, во која најинтересниот артефакт е всушност една - тетратка.

Се сеќаваме на него како симпатично русокосо дете со шишки, бел фрак и пресериозно лице, концентрирано на виолината. Сега Стефан е пораснат и доаѓа во Охрид не со Паганини, туку со аргентинско танго.

Начинот на изразување во политиката е значајна вештина, а јазикот со којшто се служат политичарите е многу повеќе од комуникациска алатка. Еден од примерите за тоа е рускиот - според најново истражување современите руски политичари не зборуваат многу поразлично од оние од времето на Сталин.

Вчера, 26.07 се навршија 121 годинa од раѓањето на Олдос Хаксли, авторот на антологиската „Храбриот нов свет" од 1932. По тој повод едно ретко телевизиско интервју со него од 1958, кое не само што во голема мерка е визионерско за тоа како стојат работите во светот денес, туку е и пример за тоа како се прават интервјуа - како вкрстено испрашување, без пардон, и со - цигара во уста!

„Експериментот" со ТЕМ-от воведен во Волос, за кој прв пат слушнавме во 2010, сè уште трае. Интелектуална инспирација на неговите креатори се Аристофан и Џон Ленон. Дали ваквата економија е сепак ограничена на микро-заедници и само на краток рок?

Во пресрет на денешниот концерт на Погорелиќ во Охрид, за разликите во тоа како денес се свират класичните дела, а каков бил нивниот оригинален звук. Кој знае дали некој од големите композитори би си ја препознал својата музика?

Неодамна во „градот на светлината" беше одобрена градбата на првиот облакодер по 42 години. Таканаречената „Кула-триаголник" ќе биде висока 180 метри, а ќе вклучува хотел и деловни простории. Ваквата одлука ги разбранува француските архитектонски кругови на истиот начин како што тоа се случи во 1973, кога беше изградена 210-метарската Тур Монпарнас.

Знаете она кога некоја музика ве погодува физички, како трпки или морници, или како некој да ви удрил тупаница во стомак, ама на убав начин? Сетилните реакции кои ги предизвикува музиката можат да бидат и поекстремни, особено ако таа се слуша во друштво.

Звучи како нешто излезено од „Психо“ на Хичкок, само место ножеви и врескање има гумени боцки и (додека се навикнеш) пак врескање. Ја разбираме еколошката компонента на проектот, ама па не остана веќе место кадешто човек може да биде невознемируван.  

„Били Батгејт“ и „Регтајм“ се само некои од славните романи на овој автор-хроничар на американското минато. Антологиска е и неговата изјава, дека „пишувањето е општествено прифатлива форма на шизофренија“.

Најџел Ричардс од Нов Зеланд е новиот победник на светското франкофонско првенство во Скребл. И ова не е вистинската вест, туку онаа дека тој воопшто не зборува француски.

Филм базиран на вистинска приказна за човек што добива писмо од Џон Ленон 34 години откако тоа било испратено, со Ал Пачино во главната улога, и музика од Ленон во позадината. Ќе бевме задоволни и ако во него немаше ништо повеќе од ова.

Teкстов повеќе звучи како нешто што би било соодветно да се објави на „денот на заљубените". Ама за бакнување не ви треба посебен повод, само субјект со кого би си ги допирале усните или триеле носевите, што можеби не е баш бакнеж, но според антрополозите е подеднакво важно „бакнувачко однесување".

Во наше време дали си повеќе за Дизни или за Луни Тјунс беше еднакво на дилемата Битлси или Стоунси. Покрај сите технолошки керефеки кои ги содржат денешните цртани филмови, класиците од двете цртачки студија остануваат токму тоа - антологиски дела, вредни за анализа од повеќе аспекти, од педагошки до културолошки.