Банкротираат „револуционерните“ фарми за инсекти

Со огромни загуби пропаднаа иницијативите за изградба на огромни фарми за инсекти, за да ги сервираат како протеинска замена за месо во храната за риби, добиток и домашните миленици. Не е проблемот тоа што одвратните инсекти буквално не би ги јадело ни куче, туку строгите регулативи и високите трошоци за одржување на фармите и обработка на инсектите.

Индустриските компании за одгледување инсекти како Ÿnsect и Enorm собраа десетици до стотици милиони долари ризичен капитал, ветувајќи дека ќе бидат револуција за земјоделството. Сепак, денес многу индустриски гиганти пропаѓаат во банкрот или пријавуваат огромни загуби. Амбициозните модели се соочија со суровите економски и регулаторни реалности.

Основната заблуда беше дека клиентите - фабрики за добиточна храна, земјоделци, компании за храна за домашни миленици - ќе платат значително повеќе за протеини од инсекти поради „еколошки предности“. Оваа „премија за одржливост“ не се врати. Пазарите на храна за добиток и аквакултура даваат приоритет на трошоците и хранливата конзистентност.

Зголемувањето на производството на инсекти се покажа како многу посложено и поскапо од очекуваното. Изградбата на големи, автоматизирани, климатски контролирани вертикални фарми или биореактори бараше огромни почетни инвестиции. Трошоците за индустриско одгледување инсекти се зголемија поради сложено инженерство, специјализирана опрема, доцнења и инфлација. Овој огромен долг стана неодржлив без брза продажба со висока маржа.

Огромни се и трошоците за одржување на оптимална температура и влажност на фабричко ниво. Скапа е набавката и преработката на огромни количини суровина (како житарки или нуспроизводи од производство на храна). Сушењето, мелењето, одмастувањето и обезбедувањето финален производ без патогени за пазарите на добиточна храна додава значителни трошоци за преработка. 

Се испречија и регулативите дизајнирани да гарантираат безбедност. Економски најодржливите суровини (како отпад од храна или пилешко и кравјо ѓубриво) се во голема мера забранети во ЕУ, САД и другите големи пазари поради страв од пренесување на болести. Ова ги принудува фабриките да користат скапи житарки или нуспроизводи за храна.

Потенцијал за профит има само во малите фарми во земјите во развој, кои имаат минимални инвестиции и користат локални и достапни суровини, како животинско ѓубриво, пазарен отпад или земјоделски нуспроизводи. Нема потреба од скапа обработка, бидејќи ларвите често се продаваат живи, свежи или едноставно сушени на сонце на живинарски фарми или рибници. Директната продажба до блиските земјоделци ги елиминира трошоците за логистика и складирање.

******
Види и: Дали малку гадно ќе те спречи да ја спасиш планетата?
Нека јадат бубачки

30 декември 2025 - 10:57