Топ демократи се уверени дека ќе влезат во историјата како херои кои го спречиле Трамп да го уништи светот, со превентивно уништување на светот за да го спречат да ја преземе функцијата, пишуваат озбилните заебанти од Бабилон Би во сатиричната вест која го коментира последниот потег на Бајден, да му дозволи на Зеленски да гаѓа длабоко во Русија со американски ракети.

Васил Тупурковски не беше уникатен социјалистички функционер само затоа што носеше џемпери кога задолжително се носеа одела. Циле не e габаритен човек само по физичкиот волумен туку и по животното искуство и широчината на неговата љубопитност. Чутура од Рибља Чорба пренесува што му раскажал Бодан Арсовски кога до него седнал Циле. Слушнете ја приказната и помислете, што ли би имал да раскаже, на пример, Бојан Маричиќ? 

Милиони од гласовите што завршија на контото на Трамп не се за него директно, туку се против десетици работи што изминативе години беа натурани како нормални и разбирливи.

На денешен ден во 1929 година, во војводинското место Ердевик е родена Мира Бања, легендарна глумица, веројатно најголемата жива ѕвезда од југословенскиот филм. На театарската сцена беше одлична партнерка на чудесниот Зоран Радмиловиќ а на филмското платно беа извонредна двојка со фасцинантиот Данило Бата Стојковиќ. На 95 години Бањац е активна но живее мирно и се грижи за болниот син. 

Сакајќи да демонстрира луцидна перцепција и да покаже дека тој истражува подалеку од другите, репортер на Њујорк Тајмс забележува дека крајните десничари од групата „Proud Boys“ биле горди што Такер Карлсон носел црно-златна вратоврска на митингот на Трамп во Медисон сквер гарден, што се нивни официјални бои. - Дали со тоа ги подржувате? - прашува тој. -  Ме фати жив, умен тој - му одговара Карлсон.

Многу е тешко да не се подлегне на песимизам кога човек опишува или се обидува да заклучи што се случува. Од Јувел Харари, Клаус Шваб, политиката што ја води нашата влада, руската влада, политиката што ја водат Американците, човек многу лесно може да падне во депресија. А депресијата е крајната станица на нарцизмот.

И тоа не било каков автомобил туку хипер-автомобил. И тоа не каде било туку во селото Туховишта. Мхм, баш таму е центарот на бугарската автомобилска индустрија, а Бугарите исто имаат чуено за местото колку и вие. За запознавање, името на колата е - Алиено.

Во 2018 година, Бургер Кинг во достапност и блискост до муштериите е далеку позади МекДоналдс. Имаат 7.000 дуќани наспроти 14.000 локации на конкурентот. Не се стига тоа. Ама затоа им текнува генијална финта со следнава понуда: кога ќе се приближите до МекДоналдс на помалку од 200 метри, сетете се дека можете да добиете наш Вопер сендвич за само еден цент.

Огромна е тоа империја, и во пари и во број на луѓе кои гравитираат околу тие цицки и газови кои се основните ресурси на царството. Заработуваат повеќе од НБА, имаат двојно поголем буџет од Обединетите нации а најкутри се мажите. Оние хетеросексуалните.

Можеби ви се превртува стомак кога ќе го видите Десингерица како ја мава публиката со патика и им ренда сирење на глава, но крајно неправедно би било за тоа да ги обвините Тозовац, Цуне Гојковиќ или Синан Сакиќ. Свесен сум дека мојот естетски вкус и избор не ме прават интелектуално посупериорен, поблагороден, попродуховен од оној што слуша народњаци.

Зад актерите остануваат улогите, сеќавањата на нив и сувопарните Википедија информации. Драгомир Бојаниќ (почина пред 31 година) се памети по серијата Луди Години, беше агентот Кондор во Валтер го брани Сараево, прекарот Гидра (Змија) го има добиено снимајќи италијански шпагети вестерни. Бил апсен заради кажување вицови за Тито а со истата жена се женеше трипати и се разведуваше двапати. Но, тоа не е се од еден човек. 

Една убава животна лекција од Душан Прелевиќ Преле, покојниот белградски рокер и блузер со недошмирглан глас, боем, алкос но и татко. Ако раката тргне кон малото суштество, сетете се што сè го чека во животот. 

Боро, јас те паметам како многу нежен и љубезен човек, а сите знаат дека беше врвен поет и шоумен. За жал, не знаеш никому да му кажеш не, па твојот бениген кафански национален ентузијазам трапаво го префрли во јавниот простор. Нема што, погодно за злоупотреби од секаков вид. Со години потоа го носеше овој наметнат товар, но ти беше под ниво да се „вадиш“.

Пред девет години почина големиот хрватски музичар, шансоњер и поет Арсен Дедиќ чија музика и поетика може, но и не мора да ви кликне на прва. Роден во Шибеник, растен на истата улица на која се растени и Мишо Ковач и Вице Вуков. Човек кој откако го прекориле што пак пие после ризичното но успешно пресадување црн дроб во Италија, има вратено: "Ме заболе, не е моја". 

Денес знам дека моите деца тогаш беа мали животни кои мораа да бидат слатки за да преживеат. Го сакам само мојот сопруг. Тој не се смени. Се каам што раѓав, мислев дека ќе родам вечна љубов. За поранешните ловци на моите гради полни млеко, живо ми се ебе. Ракот го одврза јажето што ми го окова срцето, моите деца нека си се борат со своите бури, јас одамна не сум нивен капетан.

Не го гледав доделувањето на медалите, туку (будала) отидов на Твитер за да пробам да разберам што се случувало после натпреварот и го заклучив следново: Доделувањето на медалите доцнеше затоа што организаторите се обидуваа да ги најдат српските кошаркари по Париз. На крајот ги најдоа на скара „Код Миќе Лепог“ во 18-от арондисман (или како што би се рекло кај нас, „бецирк“).

Тој Новак Ѓоковиќ, кој пред неколку години беше идиот во медиумите, сега повторно е шампион. Не успеаја да му ја уништат кариерата. Таквите сега веројатно се во некоја дупка каде што чекаат нова пандемија, нова климатска криза или некоја војна кога повторно би можеле да добијат шанса да шиканираат некој кој е поголем и подобар од нив.

После церемонијата на отворање на Олимпијадата, оправдано се поставува тоа прашање. Бидејќи церемонијата на отворањето, кога ќе се сведе на основните контури и ќе ги занемарите контроверзите (сатанизам и слично), неверојатно личеше на копија од два негови познати концерта. И тоа лоша копија. А можеби го немаше затоа што се меша во политика.

Познатиот БиХ глумец Бранко Ѓуриќ Ѓуро, за отворањето на париската Олимпијада прво напиша дека помислил дека гледа Евровизија па праша: „Што ли сега ни порачуваат со вакво отворање  на Олимпијадата?“ Додека си рекол „Шахбаз“ настана лавина реакции па Ѓуро реши да се дообјасни.

Приказна за грандиозното реновирање на Париз кое го извлече градот од средниот век и го направи онаков каков што е денес (или каков што сакаме да го замислуваме). Во некоја свилена демократија тешко дека би билo можно да се изведе таков потфат. Овде имате еден Наполеон, тој бира еден Осман и тргнуваат да рушат 20.000 згради и којзнае колку улици. Ама? Нема ама.

Можеби денес сме сметководители, банкари, државни службеници, но на негов концерт ние сме браќа и сестри, ние сме активисти, ние сме политички бунтовници. Морело е врвен музичар, уште подобар забавувач, но најдобар е како трговец. Тој ни продава илузија а ние ја купуваме. Ок е тоа, и од него и од нас.

Кога заврши мечот, десетици луѓе спонтано станаа и почнаа да аплаудираат. Тие не го гледаа само Ѓоковиќ, тие се гледаа и самите себе. Во своите подеми и падови. Многу има разбудено во нив. Море од солзи, радости и емоции. Барем во некој веруваат кој победува и кога губи. Не се сами на светов. Погледот ми се враќа на неговата самоуверена насмевка и сфаќам - не е во прашање тенисот туку животот.  

Во Њујок имало „Шопинг мол за сопрузи“, кајшто жена може да отиде и да си купи маж. Шест спрата, се тргнува од најдолу, секој кат може да се посети само еднаш и нема пишман, нема враќање назад на подолниот спрат. Тргнала една жена по набавка... 

Драги пријатели, ова е моето дефинитивно збогум со ова место. Многу го ценам вниманието што ми го посветувавте, особено во одредени моменти коишто беа многу забавни. Едноставно, се повлекувам затоа што не припаѓам тука.