Кога станува збор за глобалниот глад, теоретичарите на заговори, нивните долгогодишни непријатели ЦИА и Пентагон се согласуваат во едно: во предупредувањата колку брзо граѓанското општество може да се распадне кога на портата ќе затропа гладот. Вистината е дека луѓето не гладуваат затоа што нема доволно храна, туку бидејќи не можат да си ја дозволат. 

Општата паника на берзите и стравувањата од инфлациски скок поради трговската војна Трамп повторно го истури својот гнев врз Федералните резерви, инсистирајќи да ги намали каматните стапки. Претседателот на Централната банка не дава знаци дека попушти под притисокот. ФЕД ќе чека материјални докази за повисока инфлација и невработеност за да интервенира.

Воведувањето тарифи за ненаселените пацифички острови на кои има само пингвини не било пропуст, туку претпазлив потег на администрацијата на Трамп. Избегната е вообичаената стратегија да се искористат законските дупки и таму фиктивно да се префрли производство преку утовар и истовар на бродски товар. Тоа веќе на големо се прави во трговијата со туна, за да ѝ се брише потеклото.

Доналд Трамп упорно тврди дека паничната продажба и падот на берзите од Њујорк до Токио се „горчливото апче“ што економијата мора да го проголта за да се стабилизира во систем што би бил поправичен за САД. На Американците им порача „Држете се!“. Инвеститорите не се убедени дека оваа шок-терапија ќе донесе благосостојба. Прогнозираат рецесија, повисока инфлација и невработеност.

Како „бомба“ во Германија одекна повикот од шефот на канцеларијата за миграција, кој побара целосна ревизија на системот за азил. Тој тврди дека системот не е одговорен ни за мигрантите ни за граѓаните. Пратеничката Серап Ѓулер додава дека гастарбајтерите од постарата генерација морале да работат напорно, а сега „толку многу луѓе добиваат многу без да се бара ништо од нив“.

Економски експерти тешко може да направат историски паралели со потегот на Доналд Трамп за воведување тарифи на светот. Неговата стратегија на непредвидливост, која можеби има ефект на геополитичката сцена, може да се покаже деструктивна за економијата исто колку и тарифите зашто создава длабока неизвесност и ја изолира Америка на остров околу кој продолжува да тече трговијата.

Европската Унија најави дека ќе контрира на тарифите што ѝ ги наметна Доналд Трамп, но ќе го задржи здивот уште малку. Брисел купува време за да го калибрира внимателно одговорот – дали да ја активира „трговската базука“ насочена кон американските банки и технолошки гиганти, или да се реагира поблаго за да го омекне Трамп и да отвори простор за преговори.

Мастер клас по трговски и увозни тарифи на иконата на Републиканската партија, Роналд Реган. На почетокот тоа изгледа како патриотска работа која ги штити домашните производи и работни места. А потоа работите почнуваат да се урушуваат, на големо. И не завршува тоа на добро.

Најголемата жртва на нападот на Трамп врз слободната трговија веројатно ќе биде самата Америка, на која нема да ѝ биде лесно да ги обнови врските со пријателите што сега ги турка подалеку од себе. Трамп ѝ отвора простор на Кина да ја засили домашната потрошувачка и да отвори простор за поранешните американските партнери, кои мораат да ја надоместат изгубената продажба.

Откако Трамп најави дека сака да ја преземе командата врз Форт Нокс и неговите трезори со злато, на  Германија ѝ текна дека потребна ѝ е директна контрола врз златното покритие за нејзините задолжувања. Конзервативци од Берлин побараа веднаш да се приберат златните резерви во Франкфурт, или барем да се избројат прачките една по една – околу 100.000.

Талентот за фудбал во Гренланд расте повеќе од тревата, често заглавена во барички, остатоци од глина и снег. Имаат проблеми и со финансии и самоодржување. Во 2010-та ги посетил Блатер. Од тогаш живи ги нема, ни ФИФА, ни УЕФА. Стадион? Замрзнат е во најголемата санта мраз: бирократската. 

Во очекување на „златната ера“ што им ја вети Трамп на Денот на ослободувањето, Американците ќе мора да се воздржат од купување странски производи или ќе ги плаќаат поскапо. Од кафе, чоколадо и до пиво, до автомобили и мобилни телефони. Ќе поскапат и играчките, па дури и ситниците од онлајн-каталозите на Тему, кои по 2 мај повеќе нема да бидат ослободени од царини и даноци.

Група пусти и ненаселени вулкански острови во близина на Антарктикот, кои се покриени со глечери и се дом единствено на пингвини, се опфатени во глобалната трговската војна на Доналд Трамп. Американскиот претседател ги удри со царина од 10 отсто. Австралискиот премиер прокоментира: „Никој на оваа планетата не е безбеден“.

Иронијата е што западниот естаблишмент ја критикува идејата американски претседател да ѝ нанесе груб удар на светската економија, а всушност го оплакува крајот на системот создаден од Никсон, кој предизвика уште погруб шок. Никсон ги роди милениците на денешниот либерален естаблишмент: неолиберализмот, финансијализацијата и глобализацијата.

Реакциите на тарифите на Трамп се преполни со гнев, разочарување, најави за контрамерки и песимистички сценарија за општа трговска војна и глобална рецесија. Малкумина се охрабруваат да забележат дека царините се обид да се најде излез од распаднатиот меѓународен економски модел и од презадолженоста што неминовно водат во рецесија и депресија.