Кемо замина, а зад него остана интересна биографија, исполнета со анегдоти и зафрканции, кои самиот ги кажувал за да избега од тагата. Не залудно рекле - кога некој умира, со него заминува и еден цел свет, на нешта кои се случиле, и на нешта кои ќе било подобро и да не се случат.
Научно-фантастична серија стрипови која според зборовите на критиката „им во вади сексистичкото срце на експлоатативните дискурси во врска со жените, а потоа нивните трупови ги лансира во друга галаксија".Доволно да го заскокотка феминистот во секој од нас.
Нешто помеѓу помен и трибјут, во њујоршкиот Челси Хотел се отвори изложба на слики на еден од основачите и според многумина ’рбетот на славниот панк бенд. Тоа што таа е организирана токму во овој хотел има и посебна симболика.
Еден њујоршки дизајнер се обидува да ги преиспита постулатите врз кои почива технологијата - брзината и постојаната иновативност. Неговата верзија на познати видео игри се во форма на коцка, и на нив може да правите само еден потег дневно.
Токму навреме за „најважниот оброк во денот“, текст за еден феномен кој сме го мислеле откако прв пат сме појадувале во хотел. Ние имаме добра причина зошто сега веќе го прескокнуваме - има некоја тага во едвај расонетите луѓе кои во рани зори бутаат пржени јајца и се одлучни во тоа да ви прават осмислен разговор, додека вашето асоцијално јас сè уште не е успиено од дневното, политички коректно „друго".
Колку варијанти на дистописки книги претворени во филмови, кои зборуваат за тинејџери кои го предизвикуваат системот со своите востанички потфати можете да поднесете? Што се однесува до нас, ако главниот лик е женско на граница на супер-херој, колку сакате. Па уште ако вешто ракува со студено оружје...
Документарен филм чија премиера во САД се случи во март оваа година, а во Британија токму денес (18.7), зборува за ликот и делото на една таинствена жена, која за време на животот направила повеќе од 150,000 фотографии за кои до скоро никој не знаел. Сега тие се вбројуваат во врвот на уличната фотографија.
Во чест на почетокот на фудбалското првенство, неодамна беше реиздадена книгата на Алекс Белос, Futebol, која се однесува на историјата и културата на бразилскиот фудбал. Едно поглавје е посветено на необичниот дизајнер на бразилскиот дрес.
„Посетители“, новиот филм на овој автор кој не сака да се нарекува ниту авангарден, ниту режисер, се состои од долги и бавни прикази на човечки лица, кои гледаат директно во нас.
Вчера вечер (26.3) Пети Смит отвори голема ретроспективна изложба на фотографии на нејзиниот поранешен партнер и пријател, кој почина од сида во 1989, на 42 години.
Вознемирен од можниот успех на радикалната десница на локалните избори во Франција кои се во тек, Бернар-Анри Леви на својот сајт објави список имиња и обвинувања за нејзини членови и функционери. Французите, а богами и цела Европа, треба да знае.
После 10-те песни составени од наслови на офф.нет, решивме да го прошириме полето за поетска инспирација. Еве неколку составени од наслови на денешни вести кои ги најдовме на агрегаторот Daily.mk. Заеднички на сите би можел да им биде - „Животиште“.
Инспирирана од денешната статија за твитерџијата кој си го нашол чарето, прочепкав по мојот изминат твитер труд. Чаре додуша не најдов, ама по првата збирка, издвоив твитови за уште една.
Во февруари 1910 Томас С. Елиот почнал со пишување на песната која за многумина го означува преминот од романтичниот стих на доцниот 19 век кон модернизмот. Таа е за сите оние кои се осмелуваат да го вознемират космосот, пиејќи го утринското кафе.
Во чест на отварањето на Олимпијадата во Сочи, Олимпијскиот музеј во Лозана организира изложба „Руската авангарда и спортот". Таа покажува дека Русите одамна ја сфатиле поврзаноста меѓу масовните спортски настани и политиката.
Пријател и соработник на Дали изработува парчиња мебел инспирирани од неговите слики. Најновото дело му се вика „Ксaи“ и претставува масичка за во спална направена од препарирана овца. Цена - џабе.
За да ја добијат битката со електронските книги, оние на хартија мораат да покажат што е она по што се незаменливи. Во 2013 излегоа неколку кои се вистинска посластица за библио-фетишистите. Можеби тоа е најава за идниот развој на пазарот на книжевни „хартии од вредност".
Кога слушна дека книгата на Предин, за којашто има напишано предговор и која ја промовираше низ Хрватска, се преведува на македонски, и дека на неа случајно работи истата моја пријателка која компјутерски ја обработуваше и неговата збирка колумни кои пак ги преведов јас, Дежуловиќ изјави: „Космосот е чудо".
Нешто како гатанка: што е она што не познава простор и време, овозможува мигови кои ги нарекуваме „вечност“, и заради која вреди да станеш од кревет...секоја вечер? Дај уште од тоа рујното, да наздравиме во нејзино име.
Дрвјата се најубави во природа, далеку од загадените булевари и луѓето кои можат да им наштетат. Втори по ред се оние на сликарските платна или во скулпторските студија - така овековечени тие продолжуваат да постојат дури и кога нивниот оригинал е претворен во огревно дрво, изедено од бели вошки, или прегазен од булдожери.
Нил Харбисон (1982) е современ уметник, музичар и киборг активист. Стана славен откако го доби правото во пасошот да се слика со изумот „ајборг", кој му овозможува да ги нагласи и прошири сопствените сетила на вид и слух, со што практично стана првиот официјално признаен киборг. Ова е неговиот говор на ТЕД.