Доналд Трамп на една поранешна средба со ужасно важен и чувствителен гео-политички соговорник и потенцијален нуклеарен непријател. Делот од средбата кој е отворен за новинарски екипи и за сликање па Трамп им вика на фотографите да гледаат тој и соговорникот да испаднат „убави и тенки“. А потоа камерата открива кој е тој другиот што треба испадне тенок.

„Контент креатор“ кој запира луѓе по улиците на Њујорк и ги прашува оние безвезни прашања кои обично ги поставуваат на интервјуа за работа: „Каде се гледаш себе за пет години?“, налетува на Вилем Дефо и го прашува од што живее. Кај нас некои од познатите јако би се навредиле и надуле да ги прашаат така. Ама денес 69 годишниот Носферату одамна е кул и приземен фраер.

Прилично досетлив начин да се понуди бесплатна пијачка или да се натовари фин бакшиш од оние кои пробуваат да го победат системот. А системот се состои од лимон во чаша вода на кој треба да оставиш монета и ако таа остане горе, добиваш гага штуц пиво. Ама обично паѓа па барот собира по 80 евра секој ден. Не сакаме да помислиме што сè нема да им текна на луѓе кај нас за да победат.

Будалаштината наречена „културна апропријација“ (како нешто лошо) започна уште кога го критикуваа Елвис Присли зошто фраерски мрда со колкови кога тоа е црнечки „потег“. Концептот доживеа гротескни размери последниве години, во меурот на разбудените. Дечко белец облекува мексиканска облека и наидува на бран критики од прогресивните. Со истата облека оди кај Мексиканците, му викаат, супер си бе дечко.  

По повод едно дамнешно финале на Супербол, Џими Фалон и неговиот бенд од шоуто, одличните The Roots, собраа познати фаци да ја отпеат „We are the Champions“ од Квин. Кристина Агилера, Аријана Гранде, Ашер... Особено Ашер. Помислил дека во монтажата баш тој ќе биде центриран во средината на екранот и така и се понашал. И глејте како глупо изгледа.   

За разделбите, што привремени што трајни, се напишани безброј песни, поеми, книги, направени се филмови, претстави, насликани се дела.... А и без уметноста, секој ја почувствувал таа грутка во себе, кога се разделува од родители, пријатели, татковини.... За сè има првпат. За пинцуров, ова е тоа. И да го заборави настанот, душата ќе му ја памeти празнината. 

На почетокот на неговата глобално растечка популарност, предавањата на Џордан Питерсон беа жестоко кочени од групи млади о(без)свестени лица кои пробуваа да го блокираат, да не му се дозволи „да труе“, па доаѓаа бучни и лајави, со транспаренти и јаки пароли. Како Питерсон ги преееба? Просто. Почна да ги закажува предавањата рано сабајле. Јер „револуционерите“ сакаат да поспијат.

Од кај Роган: гугалјте ги најбогатите жени на светот. Од каде им се парите? Не им се од бизниси, кариери, стартапи. Најбогатите жени на светот успеале да се омажат и после разведат од некои ликови. Добро, во тоа елитно женско друштво постои една која беше најбогата од сите и сама работеше на своето богатство. Се вика Елизабeт Холмс и сега е зад решетки пошто тоа беше тешка измама.

Дечкото звучи уверливо давајќи совети за правилно хранење и грешки при јадењето. Главно, да не се пие вода пред и после, за да не се разблажува стомачната киселина која треба да ја свари храната. Се повикува на објава на „официјална медицинска страница“ па преку водата доаѓа до бактерии кои го зголемуваат ризикот од срцев и мозочен удар. Ништо од тоа нема врска.

На дамнешна конвенција на американски психолози, новинар ги начекува со прашање кое го доживуваат како многу забавно: Колку пациенти имате излечено? Одговорите им се барем искрени и се движат од нула до еден. Еден од анкетираните психијатри е особено директен. Вика, не мислам дек кој било ОД НАС може да биде излечен од било што. Да беа „лајфкоучови“, ќе тврдеа дека имаат 100% успех.

Некоја западна верзија на Проводаџија. Таа признава дека е малку чудна личност но тој ѝ се чини дека може тоа да го поднесе. А потоа девојката му кажува за себе три работи: а) дека е поранешна дадилка, б) дека понекогаш пишува поезија и в) дека понекогаш снима анално порно. Пазете го сега неговото прашање. 

Го ребрачат дечкото. За нас, кои кмишиме по секакви шалтери цел живот, нема потреба од тоа. Животот доволно нè ребрачел. Она кога редот на другиот шалтер, по Марфиев закон, оди побрзо од твојот. Во некои дуќани кај што има еден долг па се двои на две каси, тоа пензионерите те тераат да се произнесеш кај ќе чекаш уште 10 метри пред да ви се раздвојат патиштата. Е не, ќе кмиши таа во неизвесност.

Роберт Форстеман е олимписки велосипедист, од оние во сала, со бутини како балвани  (74 сантиметри), светски шампион, 95 кила. Спроти него, тостер на кој му требаат 700 вати за да згрее лепче. Да требаше вака да правиме тостови, секое сабајле ќе сркавме попара.

Доктор Саша Тешиќ вади една теорија која ни звучи верно. Жените подобро слушаат од мажите (имаат поголем фреквентен опсег), но кај мажите, еволуцијата има развиено една друга корисна карактеристика: бидејќи звуците од околината кои се повторуваат обично не се сигнал за опасност, мажите можат да ги филтрираат звуците па оние репететитивните да ги исклучат. Хихи, стварно!   

Фино спакувана порака од Малезиецот Чеонг за сите оние кои се бусаат во гради и се колнат дека се спремни да загинат за својата земја и татковината. ОК, можеби е така и тоа е з почит. Но, ако веќе се спремни на таква жртва, зошто не се спремни да учат математика, или барем да се описменат асално? За истата таа татковина.

Некакво шефче во продавница брка една вработена, младо девојче, тука, на лице место, баш брутално и нечовечки. - Што направив погрешно? - Да не ти е гајле што направи погрешно. - Да знам па да се поправам. - Не можеш да се поправиш, избркана си.... Таман да фатиме мајки и шајки по него (многу нè нервира курчење над вработени и келнери), наоѓаме второ видео.   

Обично не пекаме да се вратиме во младоста, ама некогаш на човек па и криво му е што тие кревки години ги минал на оние неудобни и тврди дрвени столчиња какви што царуваат во нашите училишта. Е, кој го прави тоа различно? Нормално, Кинезите. Тие знаат дека и на децата, без разлика што не се натепале чорба со лук, им треба дремка. Елате да убиеме едно око пред голем одмор.

Ако некому позајмиш пари или платиш нешто за него, преку апликација му праќаш „тики“ за да го потсетиш и да ти плати. Дотука добро. Женава изела две банани кај некого ДОМА. Бам - тики! За едно евро! Во ресторан со пријателка заедно ја платиле сметката, ама пријателката платила за она мало кесенце мајонез. Бам - тики! Да се раздужат 20 центи за мајонезот. Какви скаперници! После, имале. Како бе да немаат?

Поголемиот дел од интернет заедницата искрено ја жалеше Онлифанс девојката Лили Филипс, кога го виде интервјуто со неа, веднаш по завршување на нејзиниот самоиницијативен потфат да се рокне со 100 мажи. Беше расплакана и збунета а луѓето лути што порно индустријата така злоупотребува човечки души. Но, Лили се опорави побрзо од ерекцијата на дечките кои учествуваа во рекордната стотка. Сега Лили ќе оди на илјадарка!

Како и секое бахато сељачиште, Трамп знае (и сака!) на секаков начин да ја демонстрира својата надмоќ. Памтите како го избутка оној Црногорецот за да се натрти во прв ред. Една од омилените алатки на неговиот грубијански говор на телото му е ракувањето. Кога ќе го зграпчи некого за рака, знае да го цимне кон себе за да го залула и него и неговата самодоверба. Сега има и нова финта за покажување доминантност. Ја вежбаше на Макрон.

Во модерна Кина, нов тип на хотели суштински го менува начинот на кој младите го минуваат слободното време. Понудата комбинира виртуелно играње со физичко сместување. Кина моментално има над 21.000 е-спортски хотели кои опслужуваат гејминг заедница проценета на 490 милиони играчи. Само за сместување лани бил остварен приход од 2,7 милијарди долари.

Како некој што интуитивно го разбира духот на времето, Рамбо го забележува она што и истражувањата го потврдуваат (Види во „Вистината нема шанси со лагата“). Епилог: од појавата на интернетот (википедии, библиотеки, научни архиви, што сакаш...), всушност зголемен е бројот на рамноземјаши. И уште нешто: социјалните мрежи им ја спуштаат рачната на фрустрираните и притоа нема кој да ги закочи. Како во кафана, на пример.

Хонгкошка аукција на делото „Без наслов (жолто и сино)“ на Марк Ротко (Маркус Јаковлевич Роткович, 1903 - 1970), американски апстрактен сликар роден во Латвија. Трето најскапо продаденото дело на еден западен уметник на азискиот пазар. Ќе сфатите зошто сликата се вика „жолто и сино“ и уште повеќе, зошто било тешко да ѝ се смисли каков било наслов. Ротко сигурно викал, јас сум бре уметник, не сум копирајтер.

Користењето велосипед значи бавна економска смрт на оваа планета. Велосипедистот е некој кој не купува автомобил, не позајмува пари за да го има, не плаќа полиса за оситгурување, не плаќа за гориво и сервис, не дава денар за паркинг, не се дебелее а здравите луѓе се смрт за фармацевтската економија.... Но, почекајте до крај на оваа тирада, тие не се најлошите. Има едни бетер и од нив!