Во основа, идејата е дека љубовта нема врска со посветеноста, туку се работи за тајминг (или сме стигнале до момент кога веќе ни е преку глава од бирање).

Пандора можеби е масовен производител и не може да се пофали со којзнае колку рачна мајсторија за тие што ценат, ама е огромен производител и бренд - и први престанаа да користат природни и се префрлија на синтетички дијаманти.

Сме имале котиџ-кор, Барби-кор до сега - тренд, правец што обично станува вирален на ТикТок, мава како бран и го снемува кога на луѓето ќе им текне на нов „кор“. Овој најновиов е за антикапиталистички компилации и видео-колажи за осаменост.

Луи Витон, познати по тоа што се заштитнички настроени и правно снаодливи за штитење на нивниот бренд, налетаа на незгодна иронија.

А толку мерак за дотерување.

И одеднаш, како да не пружала доволно до сега, песната станува и футуристичка, визуелна уметност. 

Исто како чешлањето коса и четкањето заби, и миењето лице изгледа како многу едноставна работа на која не ѝ се потребни упатства. Е па, не го миете лицето како што треба. И ТикТок е тој што сака да биде ин јор фејс по ова прашање.

Неизбежноста да те нападнат само поради тоа што постоиш онлајн, води до патека на нихилизам и апатија.

Темата е координатори за интима при снимање и театар. Иан Мекелен не ја разбира потребата од нив. Ема Томпсон да.

Затворен, или кутија-кревет.

Финти на козметичарот на Марта Стјуарт: Од третмани на лице со бисери, до пареа и извлекувања. А 81 е богами стаж.

Подемот се случува со години, но никој не го очекуваше падот.

Ги донирам книгите на луѓе на кои најмногу ќе им се најдат. Зошто да задржам роман што ќе израдува некој друг?

Пен Беџли побарал да не се претерува со секс-сцени во You, од обзир кон неговиот брак. А веќе кога неретко ваквите сцени се ради-реда ставени во приказната, се поставува прашањето: Има ли воопшто потреба од нив?

Вчера беше 76-то доделување на наградите на Британската академија за филм, и освен што се виде со што сѐ филмско може да се пофали светот во моментов, по црвен тепих се прошетаа луѓе облечени фантастично, класично или досадно, плус Ања Тејлор Џој во Скиапарели и Ема Томпсон во Питарас што заслужуваат своја категорија. И двете се сосема валидни и не знаеме кое е попрејако. И сребренион не се шали.

Се работи за една „игра на самопомош“, во која се ставаш себеси во позиција да те одбијат, како обид за дестигматизација на негативните чувства што доаѓаат со одбивањето. Зошто зборуваме за ова? Затоа што е веќе популарно на ТикТок.

Писателот Боб Колачело брзо се снаоѓал со неговата мала Минокс 35 ЕЛ камера - и двајцата си купиле иста со Енди Ворхол кога биле во Германија. Пишувал и го надгледувал списанието Интервју, а себеси се опишувал како фотограф и привилегиран сведок на декаденцијата. Јака страна му бил пристапот зад кулисите, во ера кога аристократи, членови на декадентни друштва, актери, политичари, манекенки и уметници се разминувале меѓу себе. Сега има изложба во Париз, со фотографиите, плус лични спомени (како порака за благодарност лично од Лајза Минели) и стари изданија на Интервју. Њујорк го гледа како град на себеизмислување, со луѓе кои доаѓаат од секаде и сè се врти околу пари. Новите пари се добредојдени, дискотеките се полни со егзотични луѓе, богати и не-толку-богати - како преклопување на американското општество и европската аристократија.

Имаше еден твит, со муабет од типот „Како може некој да се изглупира до степен да престане да биде секси?“ И твитот беше за Меган Фокс (и Машин Ган Кели, ама веројатно за него не мислеле дека е секси?).

Отсекогаш сакала да направи кавер на Martha од Том Вејтс.

Инспириран од филмски величини како Фелини, Џан Паоло Барбиери создава фантазија, грандиозност и спектакл во неговата работа.

Во 1943, Мусолини ја води Италија во катастрофална војна, а Џан Паоло Барбиери има само осум години. Години подоцна, Италија успева да се врати на нозе и повторно на пиедестал да ја врати уметноста и културата, а индустриите да ги врати на светската сцена. Барбиери ги памети тие години како економско чудо, основа за „долче вита“, со весници, фотографии и филмови во главни улоги. Фасциниран од филмови, сценографија, костими и светло, ја почнува неговата кариера. Сега на 85 е благодарен за слободата во која уживал, но ги препознава промената и еволуцијата како суштински елементи на неговата креативност. Целата негова приказна ја има тука.

Не како брендови. Како родови, сексуални, човечки определби.

Има нова книга, „Персона“ од авторите Сара Стедфорд и Џон Моралес која ги поврзува точките што ги спојуваат младинските култури во различни градови.

Денес, младите се соочуваат со криза на трошоците за живеење, рецесија, родови, културолошки војни и внатрешни притисоци да реагираат на сè што им е фрлено на пат. Ваквите притисоци бараат усвојување на едно чувство на генерациско заедништво, и она што им е важно на младите (а треба да ни биде на сите) е зачувување на тоа чувство на индивидуалност. Книгата со фотографии „Персона“,  е ехо баш на ова чувство, со портрети снимени во текот на 2022 кои ја истражуваат уметноста на сарторијалното себеизразување.

Најновите истражувања покажуваат дека тоа што сте пис на уста или интровертни не значи дека сте заглавени засекогаш.

Пен Беџли, кој во моментов игра сериски убиец, смета дека Нетфликс е виновен што луѓето им се згодни сериските убијци.