Филм во кој многу нешта умираат, а не се раѓаат нови. Минатото како тег влече кон дното, а иднината изгледа како приватизиран имот ограден со висок ѕид, во кој нема место за ендемични примероци на животни и луѓе - оние кои всушност би требало да бидат заштитено национално богатство.

Нова книга тврди дека сфаќањето на еволуцијата на индустријата за производство на чипови, и разликите помеѓу неа и останатите кои до сега предизвикувале глобални судири, е клучна за предвидување на геополитиката во иднина. Денес воената, економската и геополитичката моќ се темелат на компјутерски чипови. Кој ќе ги има нив, тој ќе ја има и моќта.

Звучи парадоксално - креаторот на најголемиот логичар и дедуктивец помеѓу книжевните ликови, славниот детектив Шерлок Холмс, самиот бил убеден дека може да се комуницира со мртвите и дека постојат духови. За да ја промовира оваа идеја отворил и репозиториум на литература и предмети од оваа област, во срцето на Лондон. 

Прилагодувањето на иконографијата на Велика Британија по смртта на Елизабета Втора ќе потрае со години. Чарлс Трети, велат, е по екологијата, па замената на сите предмети со ознаките на претходниот монарх веројатно ќе оди бавно за да се одбегнат непотребни трошоци.

Рогатите тексашки жаби вообичаено живеат само неколку години. Оваа била пронајдена во мермерна кутија 30 години откако била ставена таму и откако малку дошла на себе - оживеала. Станала толку популарна што ја посетила дури и Белата куќа, се појавувала во филмови, а луѓето масовно купувале сувенири со нејзиниот лик како симбол на долговечност. На денешен ден - 6 октомври - се организира традиционален Рипфест.

Сè започнало кога Луси Ајрленд Греј, студентка по археологија, стоела пред локалното гранапче и забележала парче хартија на тротоарот - коверт кој бил реупотребен за некој да си напише список за купување. Набргу почнала да ги забележува насекаде.

162 години стара слика на австриски aвтор деновиве го разбранува интернет затоа што девојката прикажана на неа наводно држи - смартфон. Koj знае како ќе ги толкуваат денешните слики луѓето од иднината. 

Пред 50 години, во ноември 1972, славниот италијански музичар Адријано Челентано имаше број 1 хит во својата земја, и покрај тоа што песната не беше испеана на италијански. Не беше ни на англиски. Всушност не беше испеана на ниту еден постоечки јазик.

Ќе биде малку апла ако признанието му се додели токму сега, во светлина на неодамнешниот напад врз него од кој едвај остана жив. Од друга страна, можеби токму во тоа и би била поентата.

Има малку дејство, дијалогот е речиси неразбирлив а менаџерот на Кобејн го игра лик кој повеќе личи на продавач на стари автомобили. Кралската оперска куќа има нова претстава која ги прикажува последните денови на Курт Кобејн.

На 15 октомври 1910, еден портокалов мачор по име Кидо станал прв од неговиот животински вид кој се обидел да го премине Атлантикот со воздушен балон. Искуството ич не му се бендисало. Сепак, по големата авантура, тој станал маскота и сакано милениче на посадата. 

Не е некакво истражување за Иг Нобел. Ниту пак метафора за поврзаноста на умствените процеси со физиологијата. Ова е реален (?) феномен за кој се дискутира со години, но кој се уште нема медицинско објаснување.

Антидепресивен филм кој зборува за депресивноста на урбаниот живот. Фил-гуд атмосфера врз мрачната позадина на тука и сега. Како против отровот на омразата, криминалот, глупоста? Па со љубов, луѓенца. 

Во 1850-тите бебињата во Њујорк добивале мистериозно труење. Речиси 8000 новороденчиња умирале годишно од неконтролирана дијареа. Во јавноста кружеле разни теории, додека еден новинар не ја открил вистинската причина.

Тие не се само списоци на храна и пијалоци, информативни помагала и ценовници. Менијата знаат да бидат реклами сами по себе, алатки за заведување, да будат интимни спомени и, понекогаш, да станат скапоцени колекционерски предмети.

„Предвидувачот на бури“ е изум од 19 век кој функционирал со помош на пијавици чувани во шишенца. Кога тие ќе се вознемиреле поради надоаѓачко невреме, мало чеканче удирало во ѕвонче. Колку повеќе врева и ѕвонење, толку појака бура. 

Денес секојдневниот контакт помеѓу човекот и машината - преку притискање прекинувачи - во доцниот 19 век предизвикувал социјална анксиозност од невидени размери.

Веројатно никој не ја знае историјата на оваа алатка подобро од колекционерот Дејв Пал, кој пред дваесет години отворил храм на своите омилени чекани во Хејнс, Аљаска. Минатиот месец излегла и негова книга посветена на еволуцијата на овој алат употребуван од предисторија.

Во 16 век во Јапонија почетокот и крајот на денот секогаш се случувал на шестиот час - акемитсу (шест во зори, кога разденува) и куремутсу (шест на самрак, кога се смрачува). Ова раководење според сонцето подразбирало варијабилност на тоа „шест“ во зависност од годишното време. Иако првите механички часовници донесени од Европа им правеле впечаток како уметнички предмети, на Јапонците тие не им вршеле работа, бидејќи не ја овозможувале таа флексибилност.

Збирката најавена оваа зима конечно на 11 октомври. Таа ќе вклучува раскази, радио драма и роман, два пати одбиван од издавачи, за кого Коен сметал дека е „веројатно подобар“ од неговата прва и славна проза, „Омилената игра“ од 1963. 

Годишнината од своето постоење Централната агенција за разузнавање ќе ја одбележи со нешто што е прилично ретко: привлекувајќи го вниманието на јавноста. Меѓу другото има нов подкаст, а ќе организира и натпревар во бргу решавање на реални шпионски кодови.

Кулата „Капсула Ин“ во Осака била отворена во 1979 како првиот хотел во кој можело да се спие во навистина тесни станови, нешто по што Јапонија од тогаш стана позната. Авторот на градбата бил Курокава Кишо, претставник на архитектонско движење под името Метаболизам и ученик на авторот на нашиот ГТЦ, Кензо Танге. Иако тој предвидел обнова на градбата на секои 25 години, сложеноста на операцијата не го овозможило тоа. За жал, кулата пред неколку месеци е демолирана. 

Предложени законски измени предвидуваат владините документи да бидат јасни и концизни. Опозицијата вели дека нивната контрола и прилагодување ќе додадат на бирократијата.

Неуспешната кампања за лејди Арбела Стујард да влезе прекутрупа во наследната линија започнала со проводаџиска шема воспоставена од нејзините две баби. Трагичноста на нејзината понатамошна судбина сепак не е во тоа што не станала кралица.