Кога чувме за тоа дека во Бразил била воспоставена програма според која за секоја прочитана книга затвореникот може да добие наградно скратување на казната, помисливме дека идејата е супер. Но воопшто не се сетивме и на обратната можност - да лежиш апс наместо да читаш. За среќа има кому му текнува..

Одамна се спремам да му се одолжам на Влатко. Не, не ми направил некаква посебна услуга. Просто за некои луѓе, иако не ги познавате баш добро, и не ви се најблиски пријатели, имате чувство дека му додаваат вредност на вашиот живот, со самото тоа што постојат и создаваат во исто време и на исто место со вас.

Кога денот ќе ви тргне со омекнато срце, целиот интернет кова завера тоа така и да продолжи. 

Дилан ја снимил „Засекогаш млад" во 1974, за албумот Planet Waves. Тоа е класична „татковска" песна, инспирирана од неговиот тогаш 4-годишен син Џејкоб, кој подоцна стана фронтмен на The Wallflowers. Од тогаш голем број музичари ја имаат преработено, како Џони Кеш, Род Стујард, Притендерс и Нора Џонс.

Прстен кој некогаш ѝ припаѓал на Џејн Остин ќе биде даден на акуција во Сотби. Авторката на „Гордост и предрасуда", „Разум и чувства" и „Ема" никогаш не се мажела и немала деца, но прстенот останал во сопственост на нејзиното семејство по нејзината смрт во 1817.

Арапските дипломати во Франција се остро критикувани заради повлекување на паричниот дел од книжевната награда која ја спозорираат. Причина за повлекувањето: лауреатот, познатиот алжирски писател Буалем Сансал, неодамна го посетил Израел.

Кога уредникот не е тука, Букбокс коло води. И тоа на ситен песок.

Неколку креативни лингвисти од британскиот Кралски уметнички почна да создава звучен речник на извици преку кои комуницираме на интернет.

„Физичарите низ целиот свет се радуваат на откритието на Хигсовиот бозон" - вака гласат насловите на денешните вести. Епа некои физичари кои ги знам не се воодушевени.

„Последниот капиталист кој ќе го обесиме ќе биде оној кој ни го продал јажето" - преку парафраза на овој Марксов цитат уличниот уметник Ајсо (Eyesaw) го изразува протестот кон сè поагресивната рекламна индустрија.

Како вљубеник во интерпункцијата и во сето она што таа може да го стори овој текст ептен ме бендиса. Тој се однесува на едно „копиле" од знак, ни точка ни запирка, кој може и тоа како да биде креативно употребен, ако се најде во вистинските раце.

Некој да ви кажеше дека и епитафот - таа бесмртна книжевна форма - еден ден ќе умре, ќе се насмеевте. Сега и нему треба да му се смислува епитаф.

Сопственичка на книжарница и издавач, во последно време, како и повеќето мали издавачи низ светот, почнала да ги чувствува последиците од дигитализацијата. Екстремно тешките моменти бараат екстремни мерки, помислила Етерна Каденција, и почнала да печати книги со посебен вид мастило.

Додека ние бевме зафатени наоѓајќи им јазични и стилски маани на нашите коментатори, во соседството се случувале епски изливи на креативност.

Заборавете го сексот и дрогата - ако на своите почетоци рокенролот ја славеше младоста, со сите нејзини предизвици, сега, како што стареат неговите херои, тој почнува да се занимава со поинакви теми.

Во последно време како да има сè повеќе обиди за „цедење" музика од неконвенционални извори - од вселенски гама зраци, преку сообраќајна врева, до златни рипки и машини сингерици. Иако овие звуци се околу нас, веднаш изгледа (пардон - звучи) поинаку кога некој ќе ти ги претстави како композиции. 

Марко Погачар, кого го нарекуваат најдобриот млад хрватски поет, и чија поезија неодамна беше објавена на македонски, во Букса пишува за една група со која пораснав, и за песна која како што се трупаат тоните бронза во градов станува сè поактуелна. Баш ме израдува.

Кога ќе видиме некој познат како чита биографија на некој ист таков, уште попознат, некако ни олеснува - значи не сме само ние тој „плебсот" кој ужива во ѕиркање во туѓите животи.

Една од величините на современата светска поезија, роден на 29. јуни 1922 во Гребенац, Србија. 

Уште еден бисер од приказните за библиотекари кои успеваат да се збогатат на работното место. Само овој случај вклучува многу трпение и куп ситни монети.

Пред некое време, знаејќи дека се приближува Европското првенство, го замолив татко ми да ми ја купи од Белград збирката есеи „Филозофот игра фудбал" од хрватскиот филозоф Виктор Жмегач. Во неа авторот преку ликот и делото на Кант зборува за пореметените вредности во фудбалот, кој од непрагматична, сама на себе доволна, станува скапа, и во етичка и естетска смисла „неубава" игра, сосема различна од изворната идеја за она што би требало да биде спортот - алатка за челичење на телото, и на духот.

Две години по авионската несреќа кај Смоленск, во која загинаа 96 луѓе, меѓу кои и полскиот претседател Лех Качински, во селото Калков, јужна Полска, им е изграден споменик на жртвите. Тоа е уште една, само овој пат уметничка катастрофа.

Андерс Буриус, библиотекар во Шведската кралска библиотека, со години крадел и продавал на црно ретки и скапоцени книги. Сега една од нив е пронајдена.