Не знаејќи како жанровски да го одреди овој текст, белградско „Време“ го сместува во рубрика „смејурија“. Иако делува како драматуршки презаситен список екс-ју имиња, тој сепак покажува неколку работи: дека Штулиќ и тоа како добро се сеќава, дека исто толку добро ги следи актуелните настани, и дека (ова го знаевме, ама да си повториме) - е лудак. 

Она што денес го прават интернет пребарувачите, обидувајќи се да ни дадат одговор на понекогаш апсурдните прашања, порано било задача на библиотекарите. Јака им душа што сè трпеле.

Наместо ние да бираме што беше најдобро, замоливме неколкумина да ни кажат што културно ги возбудило, израдувало, допрело во 2014. Не баравме нешто помпезно, во смисла на „настан на годината", туку некое, макар мало, но убаво искуство. Еве што ни рекоа:

Ново истражување покажува дека светлината којашто ја емитуваат повеќето е-читачи негативно влијае врз заспивањето. Чаре: правете нешто друго в кревет.

Ракувала со палки подобро од кој и да е маж, а нејзината вештина и денес може да засени голем број модерни тапанари. Смит е само една од голем број легендарни музичарки, кои го отвориле патот за некогаш дискриминираните перкусионистки. Денес има 102 години и сè уште не се откажува.

Били Онор Вајтло (Billie Honor Whitelaw), англиска актерка која почина пред неколку дена на 82, цели дваесет и пет години му била најблиска соработничка на Бекет. Се запознале во 1964 и сè до неговата смрт тој ја сметал за своја муза и совршен интерпретатор на неговите дела.

Италијански уметник и фотограф, инспириран од еротските пози опишани во Кама Сутра, изработува нивни шеќерни верзии. Да ти е жал да ги излижеш.

Англискиот се зборува во толку различни краишта од светот што е сосема нормално тој да си има свои локални особености. Еден лингвист од Уганда објави книга во која детално ја опишува историјата, еволуцијата и граматичките особености на оној англиски кој се зборува во неговата татковина. Некои од примерите се цепки.

Последниве неколку недели Колбер и неговите фанови ги минаа потсетувајќи на најдоброто од неговото шоу. Она за што помалку се зборува кога се прави ретроспектива на неговото медиумско влијание е начинот на кој ги промовираше писателите и читањето воопшто.

Луѓе чиј фетиш е знаме, или такви кои сакаат да си се пипкаат во магла дур некој им д’тка - за некого само откачени, за други болни и опасни типови. Една книга се обидува да дефинира што е тоа „перверзно“ и врз што би требало да се базира нашиот морален став кон она што ни изгледа како такво. 

Се сеќавате на збирката фотографии на некогашно Скопје на ВББ, која содржи и голем број продавници кои веќе ги нема? Еден грчки фотограф почнал да ги слика оние во неговата земја кои или се веќе затворени, или едвај преживуваат. Наскоро тие ќе бидат интересни само за историчарите и археолозите.

Еден автор се најде во чудо, откако негова самоиздадена книга со стотина позитивни критики беше повлечена од продажба од најголемиот трговец со книги на светот. Причина: „голем број зборови во книгата се напишани со цртичка". Ма-немој-молим-те.

Иако можеби звучи како њу ејџ мантра, ние реално го дишеме истиот воздух како и остатокот од планетата. И не само тоа, туку вдишуваме и атоми на Шекспир или на Да Винчи, како и парчиња од нашиот сопствен здив, оној првиот којшто сме го испуштиле кога сме се родиле. 

Тоа за многумина е едно од оние животно тешки прашања или камен на сопнување во дискусија, како избор помеѓу пастрмајлија со или без јајце. Ама кога треба да се одлучите помеѓу двајца екстремно талентирани и славни музичари кои патем свиреле во иста група, работата е уште покомплицирана.

Научно-фантастична серија стрипови која според зборовите на критиката „им во вади сексистичкото срце на експлоатативните дискурси во врска со жените, а потоа нивните трупови ги лансира во друга галаксија".Доволно да го заскокотка феминистот во секој од нас.

„Обидувајќи се да не се обидуваш: уметноста и науката на спонтаноста" е нова книга на Едвард Слингерленд, професор по азијски студии која се обидува да го надмине парадоксот на на наредбите како: Олабави се! Однесувај се природно! Биди спонтан!

Ако го пребарувате на нашиов сајт ќе ви се појават 23 статии, меѓу кои преведени текстови, интервјуа или осврти за негови книги. И до сега, значи, сме користеле секакви прилики да го спомнеме и да го испочитуваме, но овој пат за тоа има и посебен повод - човекот ни е тука.

Нобеловецот и автор на „Источно од рајот", „Глувци и луѓе" и „Плодови на гневот" постхумно стана познат и по огромниот број писма кои ги испраќал на семејството, пријателите и на влијателни јавни личности. Едно од нив зборува за љубовта.

Жешка тема деновиве беше извештајот на Комитетот за разузнавање при Сенатот на САД во врска со контроверзната програма на ЦИА за притвор и испрашување на затвореници. Истрагата траела 5 години, а документот содржи над 500 страници. Сега тој ќе биде објавен и во форма на книга.

Нешто помеѓу помен и трибјут, во њујоршкиот Челси Хотел се отвори изложба на слики на еден од основачите и според многумина ’рбетот на славниот панк бенд. Тоа што таа е организирана токму во овој хотел има и посебна симболика.

Имаше и добри книги, музика, графички дизајн, претстави. Ама изгледа изминатата година ќе биде запамтена најмногу по одличните филмови.

Една книжарница во главниот град на Тајван стана туристичка атракција и омилено место за излегување на локалците откако почна да работи 24 часа, и да дозволува луѓето да читаат, без да мора да купат.

„Ако ја видите оваа книга прескокнете ја, избегнете ја по секоја цена, не си го трошете своето скапоцено време на бесмислено нижење зборови“ - вака гласи препораката на еден критичар од Србија за современ роман на локална писателка. Остро? Отровно? Или е така, или едноставно не сме навикнати на таков дискурс, попознат како „кого удрам, не жалам“.