Маченичкиот портрет на францускиот радикал во последните мигови од неговиот живот, е една од најпознатите слики на сите времиња. Но во целата своја драматичност таа крие и една мистерија - од што боледувал Мара, па што морал да лежи во када?

Ова ќе биде малку комплицирано. Ама бидете така.

Британскиот колонијален антрополог Норткот Томас направил илјадници фотографии и аудио снимки на мажи, жени и деца од западна Африка помеѓу 1909 и 1915. Повеќе од сто години тие не биле презентирани во јавноста. До сега.

Што ако со години се мачите со симптоми кои ви оневозможуваат да извршувате и најобични секојдневни работи, а никој не знае што ви е? Оваа серија, инспирирана од колумна во Њујорк Тајмс, се обидува да дијагностицира ретки пореметувања врз основа на мислење не само на доктори, туку и на „обични“ луѓе.

На 16 септември во еден тивок регион во Белгија почна демократски експеримент. Преставници на германското малцинство во оваа земја формираа граѓански совет, кој треба да решава по различни проблеми на жителите. Ништо посебно, освен ако се знае дека тие се одбрани - со лотарија.

Освен доколку станува збор за славни актери, најголемиот број од луѓето кои ги читаат аудио книгите никој не ги знае по име. Но затоа помеѓу нив има такви чии гласови не може никако да се помешаат со други. И кои на издавачите им носат милиони.

Oписот на оваа книга - дека станува збор за роман за Аристотел и Александар - може да наведе на погрешна асоцијација, дека станува збор за класичен историски роман, со „здрвени“ ликови, (зло)употребени за некаква навивачка верзија на историјата. Оваа книга е токму спротивното, топла и интимна приказна за две човечки суштества, на различни страни од златната средина.

Името му звучи како наша „Паланка“. Ама Пуоланка е мал град среде Финска, до кого водат знаци во стилот „Наскоро - Пуоланка. Уште имате време да се вратите“.

Сите некогаш сме биле изгорени од залудно дадена доверба - на трговци, политичари, дури и на најблиски. Овие лични искуства нè тераат да мислиме дека луѓето генерално премногу им веруваат на други луѓе, и дека тоа е лоша работа. Всушност, работата е обратна - недоволно им веруваме, тврди еден (наивен?) когнитивен истражувач.

Нешто ни тргна со Јужна Кореја, па да продолжиме со социјалните прилики во оваа земја. Овој пат во академските води.

Има хроно-диета. Па диета на Обединети нации. Па автофагија, па кето, па секој ден варена зелка. Е оваа „диета“ е малку поинаква, и не се однесува само на храна.

Во година во која освен „Џокер“ ниту еден друг филм (до сега) не отскокна по својот квалитет и успехот на кино-благајните, јужно-корејската бизарна сатира на класното општество делува како освежување. Со оглед на тоа што тој веќе ја доби „Златната палма“ во Кан, следен чекор би можел да биде и Оскар.

Мотото на вознемирувачкиот документарец за Мајкл Џексон, Leaving Neverland, беше: „Тежок да се гледа, потежок да се игнорира, невозможно да се заборави“. Во него главно стануваше збор за сексуална злоупотреба на две некогашни деца. Е овој е за повеќе од 200, злоупотребени од ист човек.

Бил шармер кој зборувал неколку јазици и тврдел дека „речиси“ работел со Стивен Хокинг. Поради склоп на околности завршил живеејќи на автомобилски паркинг, и починал сосем сам.

Фотографот Крис де Бод, во соработка со организацијата „Спасете ги децата“, тргнал да визуелизира соништа. Речиси ниту едно од децата со кои разговарал не било прашано до тогаш што е тоа по што мечтае, што го посакува. Детските желби се трогателно мали - доволно е да можеш да се грижиш за растенија, и да возиш такси. 

Во говор содржан во книгата „Мисли, пишувај, зборувај: несобрани есеи, критики, интервјуа и писма до уредникот“, која излегува утре, 12.11, рускиот писател зборува за односот помеѓу луѓето и нештата околу нив. Поточно, за оние луѓе на кои им е жал да фрлат стари пантолани или кои чуваат писма кои никогаш нема да ги препрочитаат.

Личи на мешавина на уметнички перформанс и психо-терапија. Го нудaт јужнокорејски компании (главно погребни претпријатија), кои се обидуваат да ги подобрат животите на своите клиенти, симулирајќи ја нивната смрт. Барем додека тие не се вратат, ама тогаш за озбилно. 

Некои луѓе се фрустрираат од тоа да бидат одбиени, многумина и целосно креваат раце од она со што почнале да се занимаваат. А други...

Во нова книга на хумористот Мо Рока се исправаат некои неправди од минатото - луѓе кои не биле во свое време доволно сфатени и ценети ги добиваат некролозите кои ги заслужуваат. Но последно испраќање добиваат и цели држави и спортски клубови.

Насловот е „Еон“, специјално програмирана апликација за ајфон, која произведува динамичко парче музика, такво кое постојано еволуира.

Славниот холивудски актер не е жив веќе 64 години. Но (како што пренесовме тука) ова не било пречка тој да добие улога во нов филм за Виетнамската војна. Веста предизвика лавина критики.

Се вика Елизабет Бик и се има самопрогласено за детектив кога станува збор за манипулација со визуелни прикази во научни текстови. Ова го работи бесплатно веќе долго време, во обид да го корегира корпусот онлајн текстови врз кои се заснова светското знаење. Од нас - со среќа!

Ова не е наслов на некаква модерна басна, туку вистински случај, од Калифорнија.

Пред една година пишувавме за намерата на режисерот Стив МекКвин да работи нов проект во кој ќе ги слика сите ученици од трето одделение кои во моментов учат во Лондон. Проектот заврши, и ова се неговите искуства.