Меѓу 4.500 и 2.500 година пред новата ера, предците на денешна Европа и Азија зборувале ист мајчин јазик кој најчесто се означува како прото-индо-европски.
Иако нема пишани докази, лингвистот Ендрју Бирд се обидел да го реконструира. Стручњак е за фонологија и во снимката ја раскажува приказната "Овцата и коњите" од 1868-ма на лингвистот Аугуст Шлахјер, кој ја има преведeно на проти-индо-европски.
Иако не постои начин да се создаде оригиналната верзија, Бирд е уверен дека неговата е прилично точна.
"Јазиците се разликуваат по тоа како ги сложуваат звуците. Прото-индоевропскиот се зборувал од грло", вели Бирд кој го искористил своето знаење за древните јазици како што е латинскиот, санскритот и грчкиот.
Раскажано би гласело вака:
Приказната:
Овца која немала волна видела коњи од кои едниот влечел тешка кола, друг носел голем товар а еден човек. Овцата им рекла: "Срцето ме боли кога ќе видам човек да јава коњ". Коњите ѝ одговориле: "Слушај овцо, нашите срца се полни со болка кога ќе го видиме ова: човекот, господарот, од волната си прави наметка а потоа овцата нема волна", по што овцата побегнала.
