ЕУ ја завршува 2019 беспомошна и со кренати раце од своите најголеми предизвици. Ако оваа стагнација продолжи, единственото прашање е дали Европа ќе се претвори во сателит на САД или на Кина.

За оние кои се надеваат на упристојување на американската политика и нејзино ослободување од забеганите центри на моќ, не може да има вистински победник во актуелнот импичмент на Трамп. Или тој ќе го закова вториот мандат или корумпираниот естаблишмент на Демократите ќе го устоличи реакционерниот Џо Бајден.

Макроновата изјава дека Босна и херцеговина е темпирана бомба покажува дека барем делумно е во право британскиот социолог Франк Фуреди кој тврди дека Запад се храни со терор и на тој начин, несакајќи на своите непријатели им упатува повик да биде тероризиран.

Нашиот инвалидитет е негативната споредба што го прави легитимен нашиот позитивен спортски резултат. Не можеме да го имаме едното без другото. Иронијата е дека за голем број параолимпијци, нивниот инвалидитет е добра работа, пишува британската параолимпијка и соработничка на Би-би-си Хана Дајнс.

А кој досега ви забрануваше да соработувате? Која беше пречката за соработка и нормализирање на односите, ако не вашите национализми, кои сега треба да бидат нахранети со Македонија, Босна и Херцеговина и Црна Гора? Сојузот кој го прават Вучиќ и Рама, со учество на Заев како „корисен идиот“,  е тампон зона поставена пред вистинскиот Шенген, која за разлика од некогашната „Мала Антанта“, наместо од воени закани, ќе штити од миграција.

Никој не станал милијардер само заради напорна работа. Ако со напорна работа заработуваш по 5.000 долари на ден, и тоа почнувајќи од 1492 кога Колумбо пристигнува во Америка, не само што ќе имаш помалку од Џеф Безос, туку воопшто нема да бидеш ни милијардер.

Пред некое време Скорсезе изјави дека Марвел филмовите „не се кинематографија“, па раја се фати за „кука и мотика“ (сето тоа на интернет, во реален живот сè му беше по старо) и сега режисерот одлучи на широко да објасни што точно мислел со изјавата (како тоа нешто да ќе смени).

Фејсбук не ја брани слободата на говорот, туку ја напаѓа вистината.

„Ако имате два различни комплети вести за еден ист настан, тогаш немате ниту еден“, пишува Мат Таиби во вонсериската анализа на медиумското покривање на операцијата ал-Багдади и како во ерата на Трамп, медиуми како Њујорк Тајмс, Вашингтон пост и Си Ен Ен стануваат исти како Фокс њуз од ерата на Клинтон и Обама. Од Дежуловиќ па наваму, немаме сретнато толку прецизна, остра и здрава мисла како кај Мат Таиби.  

Иако референдумот не создаде нови поделби туку само ги освежи старите, 3 години одолговлекување на почетокот на брегзит ги растури врските што ја држат Британија заедно, пишува Нил Ашерсон во колумна за Гардијан.

Реториката на Вељача потсетува на добата на инквизицијата само што сега извршител нема да биде црквата туку улицата. Толпата. Потполно се отфрла пресумцијата на невиност и веќе од вродените карактеристики (пол, боја на кожа, сексуална ориентација), на лице место се донесува одлука дали обвинетиот е виновен или не.

Бугарија имаше многу подостоинствен статус во некогашниот советски блок отколку денес во ЕУ,  оценува Фил Батлер, во анализата на земјата во која само еден од деветмина жители верува дека капитализмот му донел подобар живот.

Правото на несогласување е граѓанска доблест, пишува Мајкл Блумберг во колумната за Блумберг.

Најдоброто перо на Ролинг Стоун (море и генерално, во американските медиуми), Мат Таиби, пишува за тоа како Доналд Трамп ги растура и допрва ќе ги растура. А на овие не им иде памет.

Контроверзниот пионер на слободен софтвер си даде оставка во МИТ по неговите коментари за Џефри Епстин и Маврин Мински. И Сталман нема да биде последниот.

Дебаклот на МИТ со Епстин е проституција на интелектуалната активност, за чие санирање е потребно затворање на МИТ Медиа лаб, укинување на ТЕД говорите и отфрлање на парите од технолошките милијардери.

Кока Кола. Најк. Мекдоналдс. Тоа се едни од светските топ брендови и тие имаат три заеднички работи: автентичност, конзистентност и емотивна поврзаност. Тоа го има и топ брендот во денешната политика, Доналд Трамп. Како тоа?

Славој Жижек има добра слика за тоа што се случува со природната околина. Еден од ретките со суштинска критика, особено против индивидуалистичкиот пристап кон проблемот, со опсесивно рециклирање, веганство и слични претерувања. Сето тоа според Жижек е одраз на немоќта на индивидуата и бегање од реалноста: проблемот може да го реши само целиот свет заеднички, како обединет колектив.

Тешко е човек да сожалува кој било Трамп - освен четвртото дете на Доналд, за него треба да се направи исклучок.

Кога човек размислува за штетата што богатите држави - главно предводени од САД и неговите сојузници - ја предизвикуваат на луѓето во остатокот од светот, тие веројатно мислат на војни. Е па, треба да мислат и на ММФ.

„Ние не сме идиоти, иако нè третирате како такви. Сосема ни е јасно што мотивот за профит им прави на јавните сервиси“, пишува колумнист на Гардијан за постепеното предавање на здравствени услуги во рацете на приватни компании. Она што е влажен сон на овдешните „реформатори“ и агенти на капиталот, маскирани во високи функции на јавни службеници.

Во Лондон е 33 степени, 0,2% од нацијата го дадоа својот глас, а еден батка со лажење за банани и кондоми се проби до високата функција.

Американскиот претседател треба да пружи отпор на притисокот од неговите советници и да ги де-ескалира тензиите во Персискиот залив, порачува во колумната за Гардијан поранешниот ирански претседател Мухамед Катами.

„За демократија - против ЕУ“ е насловот на анализата на британскиот колумнист Мајк Хјум во која се сугерира дека е суштински невозможно да се демократизира британското општество без да се напушти Европската Унија.