Европа сака да биде и зелена и конкурентна и коректна кон сите што живеат во нејзините граници. Моментално не само што нема пари за ништо од тоа, туку нема ни одговор од каде ќе се најдат истите.
Паралелно со јуначењето на Макрон со изјави дека ќе испраќа француски војници во Украина, Франција полека стана најголемиот увозник на руски гас во Европа. Само годинава земјата и има платено на Русија 600 милиони евра за природен гас.
Само Северна Кореја многу поуспешно ги пополни руските залихи со артилериска муниција, отколку што сите неспоредливо побогати и поиндустријализирани членки на Европската унија успеаа да и се најдат на Украина во однос на клучната муниција на фронтот.
Во Франција беа испратени оклопни возила да го заштитат пазарот во Париз за продажба на земјоделски производи на големо, во Брисел земјоделци опколија згради на ЕУ, Германија беше блокирана од трактори, а на протести се кренаа и земјоделци од Италија и Грција.
По неколкучасовна дебата меѓу украинските лидери околу отворањето преговори со Украина, германскиот канцелар му предложил на Орбан да излезе малку од салата, и ако сака да оди да пие едно кафе.
„Големиот ризик“ со кој се соочува Европа е да заглави во криза што не е наша, порачал францускиот претседател Макрон во интервју дадено во неговиот авион на заминувањето од Пекинг.
Откако воведе санкции, ЕУ замрзна 300 милијарди евра руски државни резерви, и милијарди од сметките на други руски богаташи. Од тогаш ЕУ нема конечен став што ќе прави со парите и додека се труди да ги пофаќа сите краеви за сите членки да бидат задоволни и да гласаат за каков било план за трошење на руските пари, Естонија веќе се подготвува сама да почне со запленување руски пари.
Најлошото околу финансиското страдање на Унијата заради цените на енергенсите е што тоа е само почеток на најголемата криза што се случила во последните децении, пишува Блумберг.
Баснословни цени на гасот, продажба на оружје и трговија во време кога Путин ја уништува Украина и се заканува дека ќе го уништи западното сојузништво се главните гревови кои ЕУ им ги препишува на САД.
Вон Европа глобалното чувство за континентот се сведува на две емоции: воодушевување за тоа како се обедини да ја помогне Украина и да и се спротивстави на Русија; и преплашеност, дека бруталните економски проблеми ќе претставуваат тест за европската отпорност во 2023 и подоцна.
За да може Унијата да го издржи влезот на нови членки (а.к.а. Балкан), таа прво мора да пројде сериозни реформи, порачува германскиот премиер Олаф Шолц.
Од април годинава воената поддршка на Европа за Украина е во константен пад, а минатиот месец европските воени сили им дале нула воени ветувања на властите во Киев.
Полјаците прават математика за парите што Москва ќе ги изгуби заради санкциите од ЕУ, и излегува дека Русија ќе мине подобро отколку Полска со казните од Унијата на која е членка.
На 26 јули министрите за енергетика на членките на ЕУ на итен состанок речиси инстантно се согласија околу договорот за кратење на потрошувачката на гас, според кој секоја држава ќе ја намали потрошувачката за 15% во споредба со 5-годишниот просек. И ова нема да го реши проблемот.
Ако ЕУ сака да ја задржи лидерската позиција во глобалната политика (?), тогаш Унијата треба да раскрсти со националните вета кога е во прашање надворешна и безбедносна политика.
Заради загриженост околу финансиска стабилност (дали ќе ги врати парите или ќе изгорат) Европската комисија не и пушта 1,5 милијарди евра Украина, на која и требаат пари баш заради одржување на таа финансиска стабилност.
Преку еден спектакуларен пример на бриселска магија, ем ЕУ ќе продолжи да се бори против енергетската криза, ем ќе остане истрајна во спроведувањето на својата зелена агенда.
Додека Украина ја китеа со кандидатскиот статус, Германија по приватни канали барала целосна измена на клучните спогодби за функционирање на ЕУ, стравувајќи дека членството на Украина ќе биде погубно за германската доминација во Унијата.
Не само што војната во Украина (и покрај сите себе-честитања) не ја обедини Унијата на некој до сега невиден или трансформативен начин, туку таа има спротивно влијание на продлабочување на поделбите, менување на сојузништва и балансот на моќ. Токму тоа што Франција и Германија не го сакаат.
Најголемиот дел од Европејците се подготвени да ја отстапат окупираната територија на Украина во замена за крај на војната што е можно побрзо, покажуваат новите анкети објавени од британски Тајмс.
Деновиве беше објавено дека Русија заради технички проблеми плус одржување, ја намалува испораката на гас во ЕУ преку Северен тек 1, што значи дека може да се случи ЕУ да не стигне да ги наполни резервите на гас до почетокот на зимата.
Европски компании за бродски транспорт се предводници во „подбивање“ со европските санкции против Русија, успевајќи да ги дуплираат своите пратки со руска нафта од почетокот на инвазијата на Украина.
Уште еден помирувачки глас од Западот, овој пат во облик на колумна од британскиот новинар и колумнист на Гардијан, Сајмон Џенкинс, порачува дека „Далеку од тоа да ја присилат Русија да излезе од Украина, санкциите предизвикуваат големо страдање низ целиот свет како што цените на храната и струјата нагло растат.“