„Почнува со секс и завршува со насилство“, вели авторот Мајк Шанахан за животниот циклус на тн. смоквина оса. Неговата нова книга се однесува на историјата на смоквата, но таа не може да биде раскажана без онаа на спомнатиот инсект - еволутивниот партнер на ова дрво.
Во науката за сексот многу повеќе внимание е посветено на чинот на имањето секс - кога, каде, со кого - отколку на тоа што луѓето мислат за него. Еден истражувач одлучил малку да се позанимава со темата, и по спроведување на најголемиот проект посветен на сексуалните фантазии, издал книга во врска со тоа.
Не се мисли (само) на оние кои имаат најмногу секс, туку и на оние кои најмногу мислат на него. И притоа, барем во книжевноста, тоа главно не е на арно.
Еден од ретките примери кога за да кажеш што и да е за филмот всушност мораш да ја откриеш главната финта. Затоа, освртот кој следи е од типот „газење по јајца“.
Наречена „поп стар на порното“, Стоја, актерка и продуцентка на филмови за возрасни со српско потекло, е бранителка на порно индустријата и еден од нејзините најартикулирани коментатори. Сега има и нова книга.
На 5 јуни во Тулуз, Франција, почна судење кое има врска со неколку работи: грабеж на банка, панк движење кое беше популарно низ Европа во раните 1980-ти, и еден човек кој се врати од мртвите. Необична комбинација, за необична приказна.
Под „пусто турско“, а пред влијанието на западната хетеронормативност од доцниот 19 век, сексуалните обичаи биле многу поразлични и поживописни отколку што замислуваме. Пример за тоа е отоманската сексуалност.
“Bona to vada your dolly old eek!” Ова може да звучи како бесмислена реченица, но всушност бил вистински поздрав помеѓу геј мажите во Британија во 1950-тите и 1960-тите. Значи „Фино што ти го гледам убавото лице“ и е изговорена на јазик кој се нарекува полари.
Стереотипно, средниот век го замислуваме како мрачен и тотално нееротичен. А пак историјата на сексот како линеарна, која тече од репресијата под христијанскиот запад, до денешната (наводна) сексуална слобода. Ама изгледа не било баш така...
„Мозаик“ е минисерија во траење од повеќе од седум часа, во која гледачите имаат можност да бираат по кој редослед ќе го следат дејството, односно кои ликови ќе им бидат „главни“. Сценариото има повеќе од 500 страници, било развивано по дефинирањето на главниот костур на приказната, и тоа со години.
Филмот кој од нејасни причини беше номиниран за Златен глобус во категоријата „најдобар мјузикл или комедија“, жанровски е веројатно најблиску до социјален трилер или хорор сатира на расизмот. Но според режисерот Пил, кому ова му е дебитантски филм, „Бегај“ (двосмислено, и како предупредување, и како навреда) е - документарец.
Вистинитата приказна за Њутн како неуспешен берзански инвеститор обично се користи за да се илустрира ирационалноста на економските одлуки и влијанието на толпата. Ако Њутн не можел да им одолее, што ни останува нам, на обичните?
Звучи како лик од роман, но Мадам Клод била многу реална, некрунисана кралица на Париз, со врски во највисоките владини кругови, но и помеѓу уметници како Марлон Брандо или Марк Шагал.
30 години спиење, 2 месеци возење по вашата улица, 7 месеци непрекинат секс (ехее!), 27 часа постојана болка. Која е сумата на нашите животи, која станува очигледна кога статистиката ќе ги зипува сите наши активности, кои значат дека сме (уште) живи?
Изминатиот викенд на 69 години почина Холи Вудлон, еден од ликовите во култната песна на Лу Рид од 1973, и една од последните ѕвезди на Енди Ворхол. Што се случи со останатите?
Обидувајќи се да се претставиме како совршени (и онлајн и во реалниот живот) ние всушност работиме против себе, против слатките мали недостатоци кои прават некој да ви стане неподносливо драг. Парадоксално, но истата лоша услуга си ја правиме и кога ги негираме нашите базични нагони - вели Жижек, чија идеја за совршена романтична вечер ќе ве изненади.
Редовните читатели ја знаат нашата неуморност во следењето на оваа награда, која од 1993 се доделува на најлош опис на коитус во проза. Описите имаат нешто заедничко - не се убави, ама затоа пак се многу упорни во својата намера.
Пред нешто повеќе од еден месец во Британија изби скандал во кој (наводно) беше замешан нивниот премиер Дејвид Камерон. За ова пишуваа и нашите медиуми, но ниту еден од нив не застана зачуден пред еден факт - дека целата работа беше визионерски начната во епизода, од (наводно) научно-фантастична серија.
Aхмед Буриќ, поет и редовен колумнист во Радио Сараево, за разликата меѓу пушењето, „пушење“-то и попушувањето. Сите три можат да имаат умерени до значителни влијанија врз здравјето, но последново особено се одразува врз она менталното.
„Тоа беше пред 16 години, ОК е" - одговара Ружди на веќе досадните прашања околу фатвата и дали може слободно да се движи. Повеќе сака да зборува за новиот роман, неговиот 12-ти по ред, а прв по седум години.
Оливер Сакс, докторот-писател кој почина на 30 август, со години пишуваше за The New York Review of Books. Ова беше неговиот последен текст во ова списание, за невролошките состојби зад незаситните нагони, и за правните и етичките прашања кои ги покренуваат тие.
Во април издаде втора автобиографија на повеќе од 500 страници, „Лутината е енергија: мојот живот, нецензуриран". Утре, 4 септември, излегува и неговиот нов албум, „Она што му треба сега на светот". Човекот кој беше познат како „Џони Гнилиот“ има скоро 60 години, а според ова интервју сега е прилично зен, и не толку лут на светот.
Најпознат како некогашен вокал на Р.Е.М., Стајп е автор на фотографии и дизајни на албумите на бендот, го има осмислувано осветлувањето на нивните настапи, а режирал и неколку од нивните видеа. Од неодамна работи како визитинг професор на одделението за уметност на Њујоршкиот универзитет. Еве кои се неговите 10 омилени книги, со краток коментар.