Нова книга под наслов „За сите што некогаш ќе прашаат: животот, музиката и мистеријата на Кони Конверс“, новинарот и музичар Хaуард Фишмен го истражува талентот и животот на кантавторката за која малкумина знаат.
Mу дадоа Нобел за книжевност, но Дилан нема напишано книга од 2004, кога излезе првиот дел на мемоарот „Хроники“. Сега, наместо вториот дел кој одамна се очекува, тој најави книга на навидум поинаква тема.
Денес е ден на сесловенските, но и на уште еден, музички просветител. „Бев многу постар тогаш, сега сум подмладен“, пеел тој на 23 години. И со оглед на темпото на работа, не делува како да влегува во деветата деценија.
Љубовта помеѓу Битлси и Дилан била еднонасочна - четворицата му се восхитувале на талентот на Американецот. Овој пак не се воздржувал да ги исмева, кодирано ама сепак јавно.
Среде глобалната окупација која ни се случува поради пандемијата на коронавирусот, Боб Дилан слободарски реши да крикне, да го прекине авторскиот целибат и после цели осум години да направи нова песна. За убиството на Кенеди.
Краткиот одговор на прашањето од насловот е дека измислени работи во филмот има многу. Ама тоа не е причина да не слушате два и кусур саати одлична музика.
По форумите за класична и современа музика често пати се прават листи на најсложените нотни записи и најоткачените дела. Неколку од нив се повторуваат, но едно отскокнува по своето лудило.
Лука Гвадањино, режисерот на прекрасниот Call Me By Your Name кој доби Оскар за најдобро адаптирано сценарио (а заслужи и повеќе), објави дека неговиот следен филм ќе биде eкранизирање на албумот Blood on the Tracks од Нобеловецот, господин господин Боб Дилан.
„Големиот успех на лондонската поставка на Девојката од северот, мјузиклот на Конор МекФерсон базиран на песните на Дилан, е во неговата способност, како и онаа на неговиот музички супервизор Сајмон Хејл, да пронајдат нијанси на значења во песните кои веројатно би го изненадиле и самиот Дилан.“
Војо Шиндолиќ, новинар, поет и преведувач на импресивен список дела на американската книжевност, неодамна објавува „ексклузивно“ интервју со неговиот (наводен) долгогодишен пријател Дилан. Ама меѓу неговите колеги има некои и музички и новинарски потковани. Па го фаќаат во лага.
Од октомври 2016 па наваму Нобеловиот комитет сигурно сто пати зажали што му ја додели престижната награда на човек што прави сè за да им покаже на тоа Швеѓаните дека ич не му чуе за ваквите почести, ама на еден џентлменски начин, како што и доликува на „стара коска“. И да им ги земе парите.
Судени се и по името. Тие се „Rolling Stone“, тој е „Like a Rolling Stone“. И така едно половина век. Импресивен јубилеј за дружењето на два темелни камења на рок-музиката.
Човекот убаво викаше дека е премногу зафатен за да го оддржи Нобеловиот говор, и дека затоа ја праќа Пети Смит да го стори тоа во негово име. Тогаш не му веруваа, ама еве, сега кога му излегува нов албум, јасно е дека имал работа.
Гледаме дека заглупувањето е глобален бренд, а тоа што ние оглупевме преку музика пред остатокот од планетата оди во прилог на тоа дека барем во нешто сме први.
На свеченоста по повод доделувањето на Нобеловите настапи и Пати Смит, која имаше проблем да ја допее песната на Дилан, за момчето со сини очи и тешките дождови кои допрва ќе паѓаат. Во текстот објавен во Њујоркер таа објаснува што му претходело на овој настан и со какви чувства се качила на сцената. Есејот е одличен поглед во умот и срцето на оние од кои очекуваме просто да се качат на сцена и да нè забавуваат.
Вака-така Дилан сепак одлучи да му се обрати на Нобеловиот комитет, извинувајќи му се што не може да биде на свеченоста на доделувањето „главом и брадом“. А баш сакавме да го видиме со тоа орденот на гради, како одликуван генерал на поетско-музичарската војска.
На роденденска забава ден пред доделувањето некој ме праша кој ќе го добие Нобелот за книжевност оваа година. Претпоставката, која и не беше моја туку собрана по некое интернет сокаче, е дека ќе биде Американец, бидејќи последен пат кај нив „се паднала“ пред 23 години. „Можеби Дилан?“, праша некој. „Ааа не“, реков, „нема шанси“.
„Уметниците преземаат ризици кои еден технократ никогаш нема да ги преземе. Уметникот ризикува сè во сè што прави. Ризикот е она што го одделува уметникот од занаетчијата. Уметноста не е кариера, таа е копнеж,тежнение, одговор на повик.“
Можеби сте чуле за еден Боб, Боб Дилан, човекот кој во 2009 ја издаде незаборавната „Мора да е Дедо Мраз“, што го позајми ликот и делото на реклама за Крајслер и за Викторијас Сикрет, фрлајќи ги во сенка неговите претходни хитови како Блоуин’ ин д винд и Д тајмс деи ар чејнџинг. Сега има нов проект - ќе прави порта за казино.
На 20 мај официјално ќе излезе 37-миот албум на Дилан. Четири дена подоцна тој ќе го прослави 75-тиот роденден. Деновиве на повеќе странски сајтови имаше привремен стриминг на песните, со порака дека се „недостапни во нашиот регион". Божем нема да се снајдеме...
Комбинација на рокенрол ѕвезда и поетски бард, Гребеншиков бил еден од оние кои во времето на СССР свирел „западна" музика со откачени стихови полни сатира и мистицизам. Деновиве има концерти во САД, по повод новиот албум кој зборува за современа Русија и конфликтот во Украина.
Воочи утрешното прогласување на добитникот на Нобел за книжевност, Боб Дилан објавува книга-капиталец, која тешко дека може да ја тркалаш како камен, а нема шанси ни да ја дувне ветар. Може сака да порача - ако покрај толку муабети дека ќе ја добијам пак не ми ја дадете, сега бар имам со што да ве мавам по глава.