Во сите заслужени фалби за албумот на Крсте некако ни недостасува една, која заедно со мелемот од глас и мерачката музика би го заокружила добитниот емотивен трилинг - текстовите на песните.

За Франсоза Жило се раскажува дека била толку убава, што кога Пикасо прв пат ја видел во ресторан станал и со чинија полна цреши отишол на нејзината маса. Иако била 40 години помлада од него (кога се запознале таа имала 21, тој 62), таа цела деценија била негова љубовница, муза и мајка на две нивни деца. Сега, на 93 години, има нова книга, која ги налути жените.

По 20 години минати зад решетки, чекајќи ја смртната пресуда а тврдејќи дека е невин, Ник Јарис веќе не можел да издржи - побарал да заврши на електрична столица. Му испратил елоквентно писмо на судијата на кое работел со години, и овој се заинтересирал за неговиот случај.

Концептуалниот уметник Марк Фарид верува дека нашата онлајн приватност е единственото право кое (наводно) ни има останато - затоа и толку сакаат да ни ја земат.

Ако нешто се вика „задача", тогаш звучи тешко. Ако се вика „предизвик" звучи ко авантура. А пак ако е замислено и како игра, тогаш нема причина да не учествуваш.

Една од оние идеи за кои имаме двојни чувства: 1) како нам не ни текнало? и 2) што ако и ни текнало, кога кај нас никој не би ги користел и набргу би завршиле во старо железо. Ама па кој знае..

Музиката од шпицата и ликовите на Тихи, Прле и Марија се длабоко врежани во спомените на оние кои на времето ја гледаа црно-белата серија, во која супер-хероите беа скоевци во окупираниот Белград. Ретко кој знае кој е автор на серијата, односно на книгата врз основа на која е правена таа.

Не дека родителите не сакаат да им читаат на своите деца, но едноставно се презафатени за да го прават тоа. Дури и да остануваат дома, голем број мајки не можат глава да кренат од перење, готвење и чистење. А што ако некој им овозможи јавни перални, во комбинација со читална?

Ако веќе мора да се умира, зошто да не се замине во голем стил, во спој на забава и страв, како гледајќи хорор филм? Само овој филм би бил многу, многу реален.

Филмот во стил на Борат за враќањето на Хитлер во современото германско општество е хит во некогашната татковина на нацизмот. Дали од ова може и треба да се извлечат некакви културолошки заклучоци?

Иако академскиот дискурс се оценува како генерално „здрвен“ и непотребно комплициран, американските научници се поподготвени да се симнат од олимписките височини и во две реченици да објаснат што е тоа што го работат. Французите не сакаат да чујат за ваквото вулгаризирање. Македонските генерално само се обидуваат да преживеат.

И после цел век приказната за човек кој се буди како огромен инсект сè уште шокира - многумина ја сметаат за најдобра во сета книжевна фикција.

Редок примерок од тн. „порочна" Библија од 1631, во која е испуштено „не"-то во една од 10те Божји заповеди, ќе се продава на аукција во Британија.

За поголемиот дел од светот Тексас е држава во САД, каде луѓето шетаат со каубојски шешири и јаваат коњи. За Норвежаните тоа е збор кој означува луда забава, или дека некој или нешто е во хаос.

Оние кои со нетрпение очекуваа филм за писателот кого во некролозите по неговото самоубиство го нарекуваа „виртуоз", „граматички гение" и „манично љубопитен" ќе останат разочарани. Оние неоптoварените од ликот и делото на Валас во овој филм (можеби) ќе видат слаба варијанта на приказната за Салиери и Моцарт. Ние сме од првите.

Некои од овие веќе сме ги имале, но сега се групирани тематски, и убаво илустрирани од Ема Блок. Читајќи ги ни е жал само за една работа - што никако не нè фаќа тоа „манабамате“.

Едно од оние „најнови сознанија" кои би требало да внесат значајна промена во нашето толкување на нештата е она дека во раните верзии на „Во потрага по загубеното време" Пруст во детството го враќал не вкусот на мадлените, туку оној на тост или бисквит. Ќути, не е хамбургер.

Деспина Стратигакос е историчарка која ja интересира врската помеѓу архитектурата и моќта. Нејзината нова книга се вика „Хитлер по дома" и ја истражува архитектонската и идеолошката конструкција на „домашарската" слика за фирерот.

Дали гледањето како некој создава книжевно дело ви го расипува или ви го збогатува чувството, како да сте ѕирнале зад кулисите? Дали од страна на писателите ова е егзибиционизам, или симболички чин кој сака да укаже на фактот дека денес никој и никаде не е ненабљудуван, дури и во најинтимниот момент на создавање?

На сајтот на NPR често наидуваме на нам непозната, но многу интересна, често експериментална музика. Еве еден таков пример на Италијанец кој од неговата гитара има направено монструм.

Хомеровите епови често се нарекуваат темели на западната книжевност. Но ретко кој самиот седнал да ги прочита илјадниците стихови без да му здосади.

Во најновата епизода на Big Bang Theory, Раџ и Хауард направија бенд и почнаа да настапуваат со нивните „филк" песни (folk+sci-fi). Мислевме дека ова е само уште една супер измислица на серијата. Ама..

Познати личности се натпреваруваат во диригирање со големиот оркестар на ХРТ, за „гледачите да се воведат во прекрасниот свет на класичната музика". Каква бизарна идеја!