„Апсолутно восхитувачка“. „Морате да ја прочитате“. „Шекспир да позавиди“. Доколку ги читате само рекламните текстови на задните корици од книгите сите излегуваат Нобеловци. Еден издавач сака да стави крај на ова. 

„Интимно истражување на една од највлијателните но и најполаризирачки личности во британската историја“. Вака гласи описот на нова опера посветена на животот и делото на Маргарет Тачер.

Се вика „Резултатот“ (Τhe Score), премиерно е прикажан во 2001 и има „актерска екипа на соништата“ составена од Роберт де Ниро, Едвард Нортон и окрупнетиот, остарен но сè уште харизматичен Марлон Брандо. Во возбудливиот трилер не се чувствува некаква тензија помеѓу самите актери. Ама затоа на сетот...

Значи нема врска. Што све нема на интернет да извадат. Демек збореле жените повеќе. Имав шефица една, збор не можеше да ѝ извлечеш, само со „да“ и „не“. Све у најубаво се облекуваше, држеча жена, опасна. Еднаш така влегувам кај неа во канцеларија...Ааа, за студијава? Добро бе, ќе биде.

Голем дел од нашиот социјален живот подразбира способност да се внесеме во менталната состојба на друг човек и да си ги прилагодиме дејствата врз основа на она што тие можеби го знаат или мислат. И тоа не (толку) за нивно, колку за наше добро, да ги предвидиме нивните следни чекори и ако се негативни по нас или по околината да ги спречиме. Ама изгледа луѓето не се единствените што функционираат на овој начин.

Целиот во бело, со бели ракавици, Јован Буљ бил атракција во 1960-тите на улиците на тогаш главниот град на Југославија. Повеќе сакал да ги опоменува несовесните возачи „со добар збор“ отколку да им пишува казни. Денес сигурно не би бил ниту толку бел во униформата, ниту ќе можел да си дозволи да биде толку фин. 

Додека ние мака мачиме да најдеме архивирани броеви од и не толку стари весници и списанија по нашите библиотеки, недалеку од Арктикот има длабоко закопан челичен трезор со податоци, за кои се очекува дека ќе бидат сочувани за идните 1000 години. 

Нов филм, номиниран за овогодинешните Оскари, ја раскажува приказната за Орин О'Брајан, контрабасистка која во 1966 била единствената жена во Њујоршката филхармонија и со тоа ги отворила вратите за бројни нејзини колешки.

Технологијата е-инк веќе е вградена во смарт-телефоните и во електронските читачи. Наскоро, благодарејќи на истата, ќе сведочиме нова линија гитари што менуваат бои, можеби виолетова кога ќе се свири „Прпл рејн“ или бела за „Бело лице љубам јас“.

Букбокс нема кој знае каква агенда за општествена „мисија“ или амбиција да го промени светот. Но доколку едно, ЕДНО нешто помогнеме да се промени во медиумскиот простор, ќе бидеме задоволни. Ако има мртви не е НЕЗГОДА, тоа е трагедија, несреќа. А можеби и убиство.

Ова е којзнае која по ред реформа на начинот на кој нашите деца институционално се стекнуваат со знаења и вештини потребни да бидат „изведени на пат“, што значи не и оставени на првата приградска тумба, без знаење за страните на светот и животот вон Тикток и Инстаграм. 

Поединечни клетки во мозокот реагираат на специфични идеи. Овие концепт-неврони ни помагаат да мислиме, замислуваме и да се сеќаваме на епизоди од нашите животи. Првично биле наречени по една актерка. 

Во 1987, Димитри Давидов, тогаш студент по психологија на државниот Московски универзитет, „на нејќење“ создал една од најдобрите игри на сите времиња. Ако не сте ја пробале, ви требаат „само“ околу 7-8 души, талент за лажење и за откривање на туѓите лаги.

Уште во 1787 Јохан Волфганг фон Гете, при својата посета на Италија, запишал дека „пастата може да се купи насекаде и за многу мали пари“. Притоа тестенините се јаделе како и лебот, имено, со раце. 

Енотеката Марија на Стејтен Ајленд почнала како италијански ресторан и винарија. Но денес служи храна направена од „нони“ од Азарбејџан, Узбекистан, Перу, Јапонија и други земји. 

Пандемијата и затеченоста на науката околу мерките кои требаше да бидат преземени (или не) ја разниша довербата во неа. Или барем така изгледаше непосредно по нејзиното завршување. Сега, истражување со 72.000 луѓе од целиот свет покажува дека репутацијата на науката сепак не е загрозена. Научниците само можат да бидат малку поотворени и подготвени на дијалог.  

Од втората сезона на хитот на Нетфликс, „Ноќен агент“ до „Бавни коњи“ на ЕплсТВ+ со стариот и добар Гери Олдман во главната улога, приказните за тајни агенти и мрачни завери изгледаат повторно актуелни. Тоа е, велат, затоа што нивната содржина се вклопува во општата атмосфера на недоверба и желбата да се ѕирне зад завесите на мрачниот и таен свет кој управува со светот. 

Номиниран за овогодинешните Оскари, овој филм зборува за ужасните злосторства извршени врз четири генерации домородни деца, кои биле „преобратувани“ во католички училишта во Канада, од крајот на 19 век, дури до 1997.

Најпознат по својот дебитантски роман „Господар на мувите“ од 1954, Голдинг е добитник на Букер за книга која стана прва во неговата „морска трилогија“. Три години по нејзиното излегување ја доби и Нобеловата. Kaко и голем број други дела кои се одвиваат на брод, и тука атмосферата е клаустрофобична, а ликовите и нивните односи се асоцијации на оние кои владеат на копното. Сепак, најмалку еден од нив доживува катарза, односно премин. 

Се вика Бен Жао и е професор по компјутерски науки на Универзитетот во Чикаго. Неговото име се најде на листата на Економист од 100 најпрестижни научници кои се занимаваат со ВИ за 2024. Методите му се навистина креативни, иако е жално за каква цел се наменети.

„Во изминатите 72 часа светот беше сведок на револуција на здравиот разум“ - ова го изјави новоизбраниот, 47-ми претседател на САД, при виртуелното обраќање на Светскиот економски форум во Давос, само три дена по својата инаугурација. Терминот „здрав разум“ беше често повторуван во неговите победнички говори, но секогаш во истиот контекст - дека тоа е нешто што е потребно, добро и револуционерно.

Големите француски писатели од 19 век фрлале со дрва и камења по она што тогаш биле масовни медиуми - весниците и списанијата. Но притоа заборавале две нешта. Прво, дека голем дел од нив немало да продадат ниту еден ред од своите писанија да не биле објавувани во весници. И второ, дека доминантните медиуми сепак нудат простор за уметничко изразување, кој само треба да се освои. 

На Тетиароа, живописна група од корални гребени и песочни островчиња, археолози, морски биолози и етнолози соработуваат за да го промовираат овој уникатен еко-систем. Инспирација им е Марлон Брандо кој во 1966 го купил островот, но починал без да ја оствари својата најголема желба - да го претвори во пример за одржлив развој и зачувување на традициите. 

„Југославија во 2000-тите“ е статија објавена во весникот „Борба“ од уредникот на овој весник, Стане Станиќ. Првото промашено предвидување секако е она најбазичното, дека Југославија воопшто ќе постои.