Звучи како виц, но ова е реално општествено движење, со реални барања и принципи. Режисер ги следел три години за да сними документарец кој ја покажува борбата на членовите да ги добијат истите привилегии како и припадниците на другите, официјални религии.

Не е ни до ботовите, ни до информациските „меури“, ни до лажните вести. Технологијата прави да веруваме дека имаме пристап до фактите, оние „вистинските“ и „реалните“. Проблемот е што не се едни факти за една работа, многу се.

Главна тема на „Гоустин“ е „дух кој се сели“ од родителите во нивните деца. Уште од сега ни се тресат коски.

Во 2011 во Индијанаполис, родниот град на Вонегат, се отвори мал музеј и библиотека, во премал, дониран простор. Наскоро стана јасно дека тој не може да ги собере сите документи и предмети. Вработените направија кампања и собраа 1,5 милион долари за да се преселат во ново и подостоинствено место во истиот град. Од 22-28 септември тој е отворен за „ѕиркање“ пред официјалното отварање.

За оние кои никогаш не гледале шоу од ваков тип, станува збор за класична симулација на „столб на срамот“ - позната личност седнува на сцена додека други познати (и помалку познати) ги коментираат сите нејзини недостатоци. Зошто овој формат е толку бизарно привлечен и зошто никогаш не би успеал кај нас?

Доктор Ајзак Херсшкопф го убедил бизнисменот Мартин Марковиц да се откаже од своето семејство и да му го препише големото богатство нему. Сето тоа во име на подобро психичко здравје.

Се вика Џон Тефтелер и продава и купува ретки плочи последниве 35 години. Специјалност му се блуз 78-ките, а неговата лична збирка содржи некои од најретките плочи на светот.

На литературен македонски би требало да е „лелекање“. А ако нема некој посоодветен збор тогаш тој треба да се измисли, за оној вид лигавење кое стереотипно им се припишува на разгалени деца, недоволно мажествени мажи и на мелодраматични жени.

Наскоро (22.11) ќе излезе до сега необјавен материјал на мајсторот кој почина во ноември 2016, на 82 години.

Насловите на поглавјата во книга која излезе на почетокот на оваа година -  „Смрт од жештина“, „Океани што умираат“, „Воздух што не може да се дише“, „Чума на загревањето“ - сами по себе можат да предизвикаат паничен напад. Но работата станува уште полоша кога човек ќе се зачита. 

Дури и на софра да има само еден Македонец и еден Словенец нема да има многу муабет ако обајцата не сакаат или не знаат да се најдат некаде на средина, околу некогашниот српско-хрватски. За разбирлива комуникација пак помеѓу претставници на повеќе словенски јазици е потребна поголема координација. Меѓусловенскиот е еден начин тоа да се постигне.

Дарен Бар претходно не бил познат по ништо особено. Сега го судат како да е нарко бос - само што овој крадел книги.

Тројца психолози покажуваат како вознемиреноста од мислата на смртта свесно и подсвесно влијае врз нашиот начин на живот. Чувството е толку застрашувачко, што луѓето прават сè за да најдат некаква утеха и чувство за смисла, од трупање статусни симболи до формирање заедници со истомислениците.

Во 17 век Холандската република станала светска сила, а нејзината просперитетна економија придонела за процут на уметноста и културата. Тоа било ера на еден Спиноза и Хигенс, на Рембрант и Вермер, која историчарите долго време ја нарекуваа „златно доба“ на земјата. Но еден холандски музеј реши да престане со оваа практика.

Не знаеме за вас, ама ние полека но сигурно го губиме трпението за телефонски разговори. Од непотребни воведни поздрави, до она бесконечно „ај“-„епа ок“-„ај“ на крајот кој никако да настапи, чувствуваме дека од таков вид епски муабети во ера на чет и мејл веќе нема потреба. Ама изгледа разговорот со глас сепак има некои предности.

Се вели дека за да се вовлечете во гледањето на некој филм или серија треба да се поврзете со главниот лик, да дозволите тој да ви влезе под кожа. Во случајов тој е толку гаден, што не сакате да ве опседне. Па сепак, не можете да престанете да го гледате. Не за друго, туку за да го дочекате моментот кога ќе го стигне некаква казна.

Шекспир починал кога Милтон имал 8 години. Славниот автор на „Загубениот рај“ (на македонски препеан од Драги Михајловски) се смета за книжевен наследник на бардот. Но сега има и доказ за нивната духовна поврзаност. 

Австралиски автор и директор на неколку училишта тврди дека е сè потешко да се раководи со ваква институција. Не поради децата, туку поради нивните родители.

Во светот се кудени, но посакувани заради видливост и продажба. Кај нас, пред сè заради еднократната исплата и признанието од колегите - членови на жирито, ако тоа се погоди чесно. За првото има истражување. За второто само инсајдерски впечатоци.

Германски научник ја доби пародијата на Нобеловата за оваа година заради откритие дека држењето молив во уста не носи радост. А има и уште поживописни теми.

Urban Dictionary во раната интернет ера делуваше како одличен проект - отворен речник на англискиот во кој секој може да придонесува. На неговиот 20-ти роденден ова веќе не изгледа како добра идеја. 

Марк Левисон, англиски автор и историчар се смета за светски авторитет кога станува збор за Битлси. Снимките до кои дошол за нивните последни состаноци кажуваат поинаква приказна од онаа која до сега ја знаевме - дека едвај чекале да се растурат, и дека главен виновник за тоа бил Џон.

Пред неколку дена излезе долго очекуваното продолжение на „Приказната на слугинката“, дистопискиот роман од 1985 кој стана најпознат по истоимената серија инспирирана од него. Магазинот Тајм по тој повод ја стави Атвуд на насловната, и направи детално интервју во кое таа обелоденува дел од содржината.