Чуму ова брзање на Грција?

Откако победоносно изјави дека проблемот со Македонија е решен, шефот на грчката дипломатија изјави дека преоѓа на оној со Албанија и дека „нема да оди на одмор додека и тоа не биде решено“. Не дека на Грците им гори баш за утре задутре, ама во влијателните кругови на ЕУ, на чело со Јункер, зрее идејата дека консензусот како начин на донесување одлуки е пречка за нејзината ефикасност. Па да не дојде ден она фамозно право на вето да не вреди ни пет пари.

Првиот човек на ЕУ минатиот месец во Италија уште еднаш ја повтори оценката дека сегашниот начин на донесување одлуки со консензус оди на штета на силината и ефикасноста на Унијата. Жан Клод Јункер притоа детектираше две конкретни области во кои би требало да се носат одлуки со мнозинство а не консензус: надворешната политика и даноците. 

Тој вели дека солидарноста - која стои во основа на донесувањето одлуки со консензус - е убава работа кога на сите им оди добро, но дека во кризни моменти, на земјите од ЕУ повеќе им е потребна ефикасност.

„Ни треба повеќе Европа во нашата надворешна политика. На светот му треба силна Унија и ние ќе сториме сè таа да биде таква. Нам ни требаат луѓе кои ќе бидат целосно Европејци а не само во добри времиња“, порача Јункер од Фиренца.

Претходно, на крајот на февруари, и германската министерка за одбрана Урсула фон дер Лејен обелодени дека ЕУ работи на проучување на опциите како одлуките за надворешната политика да бидат донесувани со мнозинство а не со консензус. 

Инаку, на почетокот на европските интеграции, речиси сите заеднички одлуки биле носени со консензус но листата прашања за кои е потребна едногласност постојано се намалува.

2025 година е најблискиот датум кој е спомнат за можно проширување на Унијата со некои земји од западен Балкан но многумина оценуваат дека тоа е премногу амбициозна замисла. Еу отворено игра и со други структурни опции кои би вовеле баланс меѓу солидарноста од една, и реалната моќ и придонес кон Унијата од друга страна. Една од најчестите е онаа „ЕУ за сиромашни“ што официјално се вика „Европа со различни брзини“ при што земјите од ЕУ би имале различен степен на интегрираност и удел во донесувањето одлуки.

14 јуни 2018 - 16:00