Се викала сестра Розета Тарп и е една од многуте жени маргинализирани од музичката историја. Нејзиниот начин на свирење гитара и пеење госпел го трасирал патот за Елвис и за многумина други.
Поп музиката не за почнала со Битлси во 1963, ниту со Елвис во 1956, па дури ни со првите сингл-плочи од 1949. Историјата на овој жанр има врска со името на американски композитор чии песни многумина ги сметаат за „народни“, односно дел од големата американска „песнарка“.
Mу дадоа Нобел за книжевност, но Дилан нема напишано книга од 2004, кога излезе првиот дел на мемоарот „Хроники“. Сега, наместо вториот дел кој одамна се очекува, тој најави книга на навидум поинаква тема.
Кога не само еден човек, туку голем број луѓе верува дека некој настан се случил, иако тоа не е така. Кое би можело да биде објаснувањето за овој феномен?
Љубовта помеѓу Битлси и Дилан била еднонасочна - четворицата му се восхитувале на талентот на Американецот. Овој пак не се воздржувал да ги исмева, кодирано ама сепак јавно.
Дечково го кине Дилан, алал вера. Со негов глас и интепретација го изведува најдосадниот текст на сите времиња: Правилата за користење на стандарден Digital User Agreement. И пак тoa звучи како лута протестна песна!
Кога ќе направиме нешто добро за човек кого го знаеме, ретко помислуваме на сите оние луѓе на кои истовремено не сме им помогнале, а уште помалку на оние кои страдале како резултат на нашата првична помош. Дали фаворитизмот е всушност зло?
Некако не ни се верува дека поминале толку години. И тогаш, на 13 јули 1985, ни беше јасно дека станува збор за голем настан. Триесет и пет години подоцна, делува како нешто што никогаш повеќе нема да се повтори - 16 часа врвна музика, која преку 13 сателити и голем број ТВ приемници (во нешто што денес изгледа како „камено доба на телевизијата“) поврза скоро 2 милијарди луѓе.
Среде глобалната окупација која ни се случува поради пандемијата на коронавирусот, Боб Дилан слободарски реши да крикне, да го прекине авторскиот целибат и после цели осум години да направи нова песна. За убиството на Кенеди.
Вчера, 6.3., десетина вработени во познатиот издавач Ашет организирано излегоа од њујоршката канцеларија на фирмата, како протест против објавувањето на автобиографијата на Ален. Тоа, заедно со уште куп реакции, придонесе истиот ден Ашет да ја повлече својата одлука.
Рик Џејмс во ТВ судница тужи бивш пријател дека му должи гитара и појачало. И онда ничим изазван, во приказната додава дека овој го има фаќано за гз пошто е геј, што авторот на „Супер фрик“ го опишува со зборовите „дечкото има малку шеќер во резервоарот.“
„Уште колку деца треба да умрат пред да се сменат законите за огнено оружје во САД" - ова е очајниот повик кој го упатуваат Американците по завчерашното пукање во Конектикат. Но фокусирајќи се на достапноста на оружјето, дебатата не зема предвид еден позначаен проблем - оној на менталното здравје.
Снимен во 1984., Various Positions беше единствен албум на Коен одбиен од неговата дискографска куќа. Речиси никој не забележал кога песната сепак излегла, под независна етикета. Оттогаш, преку десетици кавери и како дел од филмска или телевизиска музика, „Алелуја" стана антологиска.
Од застапените само за Боуви знаеме дека студирал сликарство, па можеби затоа серијата негови автопортрети од 90-тите минатата недела е продадена за 6,500 фунти. Но и другиве не се лоши.
На робустниот Александар Тијаниќ, новинар со угледна километража, можеше да му се фаќа кусур за многу работи: за неговите флертувања со глупи политички опции, за неговата бахатост, самољубие, шерифски стил на пресметка со неистомислениците... Но, овој негов говор пред студентите на политички науки е мастерпис кој мава директно меѓу рогови.
Од денес (8.10), со доделувањето на Нобел за медицина, почнува неделата на оваа престижна награда. Како и секоја година и оваа има драми околу некои од правилата и погодување на можните добитници во сите категории. Да видиме што се случува кај писателите.
Во мега-интервју за Ролинг Стоун по повод излегувањето на неговиот 35. албум, Дилан кажа разни интересни работи, ама со една споредба си ги запечати шансите за некогаш да летува во Дубровник или на Брач.
Човекот кој меѓу двете светски војни ја оживеа американската фолк музика, правејќи ја ангажирана и урбана, и со тоа поставувајќи ги темелите на она што подоцна ќе го наречеме рокенрол, е роден на денешен ден, 14. јули, 1912.
Дилан ја снимил „Засекогаш млад" во 1974, за албумот Planet Waves. Тоа е класична „татковска" песна, инспирирана од неговиот тогаш 4-годишен син Џејкоб, кој подоцна стана фронтмен на The Wallflowers. Од тогаш голем број музичари ја имаат преработено, како Џони Кеш, Род Стујард, Притендерс и Нора Џонс.
Заборавете го сексот и дрогата - ако на своите почетоци рокенролот ја славеше младоста, со сите нејзини предизвици, сега, како што стареат неговите херои, тој почнува да се занимава со поинакви теми.
Кога ќе видиме некој познат како чита биографија на некој ист таков, уште попознат, некако ни олеснува - значи не сме само ние тој „плебсот" кој ужива во ѕиркање во туѓите животи.
Пред некој ден добив плоча од Џони Кеш, и ми падна мака - не ја собира во лаптоп, а во шпорет не свири. Слушањето музика на интернет и не е некоја замена за грамофон, ама па супер легнува која некој ќе ви ги собере на едно место сите ретки снимки на Кеш, овој пат во дует со Дилан.
Во 1993., неколку месеци пред објавувањето на славниот албум „Грејс“, Џеф Бакли изглегол на сцена во некој клуб во Њујорк, и инспириран од неговата средба со Дилан претходната вечер, почнал да го имитира.